Σίγουρα έχετε αναρωτηθεί επανειλημμένα για το πόσο διεφθαρμένες πρέπει να είναι οι διωκτικές αρχές ώστε να μη μπορούν να συλλάβουν έστω έναν μεγαλολαθρέμπορο ή έναν μεγαλέμπορο ναρκωτικών. Σας πληροφορώ, λοιπόν, ότι κανένας τέτοιος μεγαλοπαράνομος δεν σκοτίστηκε για το πόσο διεφθαρμένοι είναι αυτοί που τον κυνηγούν. Έχει άλλον τρόπο να κάνει την δουλειά του, πολύ ασφαλέστερο.
Ας πούμε, λοιπόν, ότι θέλουμε να μεταφέρουμε ναρκωτικά από την Κολομβία στην Ελλάδα. Κατ' αρχάς, στήνουμε μια οφσόρ, πρώτη δουλειά τής οποίας είναι να αγοράσει ένα πλοίο-χρέπι, με το οποίο θα γίνει η μεταφορά.
Αμέσως μετά, φτιάχνουμε ένα συμβολαιογραφικό έγγραφο πώλησης της οφσόρ σε κάποιον ανύπαρκτο πακιστανό. Ο συμβολαιογράφος πιστοποιεί ότι "σήμερα την τάδε του μηνός, εμφανίστηκε ενώπιόν μου ο Αλή Μπουνταλά Μαχμούτ, μόνιμος κάτοικος Ισλαμαμπάντ, ο οποίος αφού μου επέδειξε την ταυτότητά του, αγόρασε την εταιρεία Παφ-Πουφ Λίμιτεδ κλπ".
Αν όλα πάνε καλά, απλώς σκίζουμε το μαϊμού συμβόλαιο. Αν η φάση στραβώσει, αφήνουμε τις διωκτικές αρχές να ψάχνουν τον Αλή Μαχμούτ κάπου στο Πακιστάν. Θα μου πείτε ότι έτσι χάσαμε και πλοίο και φορτίο αλλά θα σας αντιτείνω ότι χέστηκε η Φατμέ στο Γενή-Τζαμί. Σιγά τα λάχανα! Ένα φορτίο στα τρία να περνάει, κερδισμένοι είμαστε.
Πάμε παρακάτω. Όπως γνωρίζουν οι τζογαδόροι, το χοντρό παιχνίδι γίνεται με συνδυασμούς. Και στην περίπτωσή μας, συνδυασμός σημαίνει να φτιάξουμε μια οφσόρ και μια ΜΚΟ. Αυτός ο απλός συνδυασμός μάς επιτρέπει να καθαρίσουμε όσο χρήμα θέλουμε. Πώς; Απλούστατον: η οφσόρ συγκινείται από τους σκοπούς τής ΜΚΟ και της κάνει μια χοντρή δωρεά για την ευόδωσή τους. Έτσι, το μαύρο χρήμα βρίσκεται τώρα καθαρισμένο στα συρτάρια τής ΜΚΟ.
Από δω και πέρα έχουμε πολλούς και απλούς τρόπους να το φάμε: μαϊμού τιμολόγια από υπηρεσίες που πρόσφερε στην ΜΚΟ μια άλλη οφσόρ, παχυλές αμοιβές στα μέλη τού διοικητικού συμβουλίου τής ΜΚΟ (δηλαδή, σε μας!) κλπ. Μην ανησυχείτε και δεν πρόκειται να μας ψάξει κανένας εφ' όσον η ΜΚΟ μας δεν παίρνει επιδοτήσεις από το δημόσιο ή από ευρωπαϊκά ταμεία.
Άλλος τρόπος για να ξεπλύνουμε βρόμικο χρήμα είναι μέσω χρηματιστηρίου. Μόνο που σ' αυτή την περίπτωση, επειδή η λειτουργία των χρηματιστηρίων ελέγχεται αυστηρά για χειραγώγηση μετοχών, πρέπει να έχουμε υπομονή και να φτιάξουμε καμμιά εικοσαριά οφσόρ (ανάλογα, βέβαια, με τα ποσά που θέλουμε να ξεπλύνουμε).
Στην συνέχεια, αγοράζουμε όποια πεθαμένη μετοχή βρεθεί μπροστά μας και, μετά από λίγο καιρό, τις πουλάμε στις οφσόρ μας με πάνω τιμή. Τα "κέρδη" μας είναι πλέον πεντακάθαρα. Μάλιστα δε, η εν λόγω "επιχείρηση" μπορεί να αποφέρει και έξτρα μπόνους, αφού οι επαναλαμβανόμενες αγοραπωλησίες ενδέχεται να γίνουν κράχτης για κάποιους, οι οποίοι θα "τσιμπήσουν", δίνοντάς μας την δυνατότητα να ξεφορτωθούμε τελείως την σαβούρα που είχαμε αγοράσει.
Παρένθεση. Αν η παραπάνω παράγραφος σας έκανε να σκεφτείτε ότι κάπως έτσι δημιουργούνται οι διάφορες χρηματιστηριακές φούσκες, οφείλω να σας συγχαρώ για την διορατικότητά σας! Κλείνει η παρένθεση.
Συνεχίζουμε. Πολλές φορές έρχεται το ίδιο το κράτος να μας βοηθήσει στο ξέπλυμά μας! Αν αυτό σας εκπλήσσει, σας προκαλώ να σκεφτείτε πόσες φορές η πολιτεία έχει νομοθετήσει υπέρ του επαναπατρισμού κεφαλαίων έναντι ενός πολύ χαμηλού φόρου και δίχως κανέναν έλεγχο.
Εκείνον τον περιώνυμο Πρόδρομο Μαυρίδη, από το σκάνδαλο της Ζήμενς, τον θυμάστε; Από την μια ήταν κατηγορούμενος για το σκάνδαλο κι από την άλλη εκμεταλλεύθηκε τον σχετικό νόμο που ψηφίστηκε τότε και επαναπάτρισε τα φράγκα του, νομιμοποιώντας τα με επιβάρυνση 5%. Το ερώτημα που μένει αναπάντητο είναι απλό: οι οφσόρ εκμεταλλεύονται τις εκάστοτε ρυθμίσεις ή οι ρυθμίσεις γίνονται για να βολευτούν οι οφσόρ;
Και τώρα που φτάσαμε στο τέλος, θα κλείσω με μια συμβουλή, όπως έκανα και χτες. Κάθε τόσο ακούω και διαβάζω για ηλίθιους που τους τσίμπησαν οι διωκτικές αρχές επειδή βρέθηκαν στους λογαριασμούς τους ποσά που δικαιολογούνταν από τα εισοδήματά τους. Επίσης, συναντώ συχνά κάποιους που έχουν υψηλά τεκμήρια αλλά δεν μπορούν να τα δικαιολογήσουν επειδή τα εισοδήματά τους είναι "μαύρα". Κοροϊδάρες! Λοιπόν, για να τελειώνουμε, προσέξτε:
Αν θέλετε να δικαιολογήσετε τίποτε μικροποσά, ας πούμε εκατό-διακόσια ψωροχιλιάρικα, δεν χρειάζεται να μπλέξετε με οφσόρ. Απλώς, βάλτε στην τσέπη μια πενηντάρα, πηγαίνετε μέχρι το καζίνο της Πάρνηθας και κάντε τα μάρκες.
Κατόπιν, βγείτε μια βόλτα, χαζέψτε στα τραπέζια, φάτε και κάτι, πιείτε κι ένα ποτό και μετά από κανα πεντάωρο πηγαίνετε στο ταμείο, εξαργυρώστε τις μάρκες και πάρτε μια βεβαίωση ότι αυτά τα πενήντα χιλιάρικα αποτελούν κέρδη από νόμιμο τζόγο. Την επόμενη εβδομάδα πεταχτείτε μέχρι το Λουτράκι για τον ίδιο λόγο και τον παραπάνω μήνα κάντε μια βόλτα κι από την Πάτρα. Έχουμε κι εμείς ωραίο καζίνο, στο Ρίο.
Cogito ergo sum
