Η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας έκρινε αντισυνταγματική τη διάταξη που προβλέπει την παραχώρηση της κυριότητας δημοσιών εποικιστικών εκτάσεων που έχουν καταληφθεί αυθαίρετα με τη διαβόητη «μέθοδο της καλλιέργειας».
Το επίμαχο άρθρο 5 του νόμου 3147/2003 προβλέπει ότι αυθαίρετοι κάτοχοι δημόσιας κοινόχρηστης εποικιστικής έκτασης, η οποία δεν έχει την μορφή δάσους ή δασικής έκτασης, ή δεν έχει κηρυχτεί αναδασωτέα, μπορούν να υποβάλλουν αίτηση για την εξαγορά της έκτασης, εφόσον την καλλιεργούν συστηματικά με αμπέλια, ελιές ή οπωροφόρα δένδρα, τα οποία πρέπει να έχουν ηλικία δέκα ετών, ή να έχουν οικοδομήσει κτίσματα τουλάχιστον μια δεκαετία νωρίτερα.
Η εξαγορά γίνεται σύμφωνα με την αντικειμενική αξία της έκτασης, ή σύμφωνα με την αγοραία αξία της, ενώ αν ο «κάτοχος» της δημόσιας έκτασης έχει ανεγείρει και κτίσμα ή κατέχει την επίμαχη έκταση επί 25ετία, τότε το τίμημα της εξαγοράς μειώνεται κατά 20%.
Η Ολομέλεια του ΣτΕ έκρινε ότι η διάταξη είναι αντίθετη στις συνταγματικές αρχές του κράτους δικαίου και της ισότητας των πολιτών έναντι του νόμου.
Σύμφωνα με τους δικαστές, η επίμαχη ρύθμιση «πάσχει» επίσης κατά το σκέλος εκείνο που αφορά την παραχώρηση εκτάσεων που έχουν καλλιεργηθεί συστηματικά επί δεκαετία, αφού μετά την εξαγορά της έκτασης οι ιδιοκτήτες μπορούν απλά να ξεριζώνουν τα δέντρα.
Και αυτό γιατί για την παραχώρηση «προβλέπεται απλώς η καταβολή τμήματος χωρίς να επιβάλλονται όροι και προϋποθέσεις, οι οποίες θα διασφαλίσουν την εξυπηρέτηση του σκοπού του δημοσίου συμφέροντος και ως εκ τούτου θα καθιστούσαν συνταγματικώς ανεκτή την πρόβλεψη περί παραχωρήσεως των καλλιεργούμενων εκτάσεων αυθαιρέτως κατέχοντες, όπως είναι η επιβολή της υποχρεώσεως να παραμείνουν καλλιεργούμενες στο διηνεκές ή τουλάχιστον επί χρονικό διάστημα επαρκές».
