Aπό τον Θανάση Μαυρίδη
Δεν κτυπάνε καμπανάκια. Κοντεύουν να σπάσουν οι πολυέλαιοι στις εκκλησίες. Καμπάνες ηχούν δαιμονισμένα, προειδοποιώντας για το ανεπάντεχο: Η Ευρώπη δεν πρόκειται...
να ελαφρύνει άμεσα το ελληνικό χρέος και θα πορευτούμε στο άμεσο μέλλον με ό,τι διαθέτουμε. Οι μόνοι που δεν ακούν το παραμικρό και νομίζουν ότι ο ελληνικός λαός τους ετοιμάζει αψίδα θριάμβου, είναι ο τσάρος της Οικονομίας και τα φιλαράκια του.
Ετοιμαστείτε τώρα για την επόμενη πράξη του δράματος. Όταν οι δικοί μας θα δηλώνουν εξαπατημένοι από τους μοχθηρούς Ευρωπαίους και θα αναζητούν τι έφταιξε και ψόφησε ο γάιδαρος. Δηλαδή η μεσαία τάξη που θα πέσει μέχρις ενός, αδυνατώντας να πληρώσει τις εναπομείνασες δόσεις των νέων φόρων.
Και να ήταν μόνο αυτό! Συζητήστε με έναν φοροτεχνικό. Θα σας πει ότι οι τελευταίοι των ελευθέρων επαγγελματιών ετοιμάζονται να δηλώσουν παραίτηση και να στείλουν εκατοντάδες χιλιάδες μηδενικές δηλώσεις στον Χάρη Θεοχάρη.
Αλλά είπαμε! Οι Έλληνες δεν είναι υπερφορολογημένοι κι αυτά που βλέπουμε είναι εικονική πραγματικότητα. Σε διαφορετική περίπτωση θα πρέπει να εξηγήσουν ποιά άλλη εναλλακτική πολιτική έχουν και σε αυτό το σημείο τα πράγματα αρχίζουν πραγματικά και γίνονται δύσκολα.
Το αδιέξοδο είναι κάτι περισσότερο από φανερό. Κάνει μπαμ από χιλιόμετρα. Μόνο αν αποδειχτούν αληθινά τα δισεκατομμύρια του Πατρινού μεγιστάνα ή αν κατέβουν οι Ελ στο κοσμοδρόμιο της Καλαμάτας με τόνους χρυσού στις αποσκευές τους έχουμε ελπίδες.
Στο παρασκήνιο κάποιοι επεξεργάζονται ιδέες που έχουν στόχο την παραμονή της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Βλέπετε, τα δημοσιεύματα που ξεφύτρωσαν στα ξαφνικά σαν τα μανιτάρια δεν είναι τυχαία.
Κάποιον ρόλο έχουν να παίξουν. Πιθανότατα να ενισχύσουν το σενάριο της μεγάλης συμμαχίας, με την συμμετοχή και του ΣΥΡΙΖΑ ή έστω του... ευρωπαϊκού του κομματιού.
Ανεξάρτητα απ΄ όλα αυτά, υπάρχει ένα θέμα ουσίας που σίγουρα θα απασχολήσει τους ιστορικούς του μέλλοντος: Τι ήταν εκείνο που τελικά απέτρεψε τον ελληνικό πολιτικό κόσμο να αναζητήσει μία κοινή λύση για την κοινή μας πατρίδα και αντί γι’ αυτό επέλεξε να διχάσει τον λαό με την ανούσια αντιπαράθεση μνημονίου - αντιμνημονίου.
Δεν ξέρουμε αν ο μεγάλος συνασπισμός θα γίνει τελικά ή όχι. Αν πάντως γίνει, αυτό θα είναι το πραγματικό τέλος της μεταπολίτευσης. Κι ίσως μία νέα αρχή για μία χώρα που την χρειάζεται και την προσδοκά.
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@capital.gr
