Του ΝΑΠΟΛΕΟΝΤΑ ΧΑΣΑΚΟΥ.
"Ακόμη ένα ποτηράκι, ακόμη ένα τραγουδάκι" με αυτό το στίχο στα χείλη με ένα καρτούτσο κρασί και την φάβα σπεσιαλιτέ του κυρ Διονύση διασκεδάζαμε με την Χαρά.
-Χαρά, ασε την χόνδρο-κόλα, έτσι λέγαμε για πλάκα την κόκα-κόλα ,και πιές την "υγρή ασπιρίνη" έτσι αποκαλούσα το κρασί για τις ωφέλειες του ."Οίνος ευφραίνει καρδίαν".
-Ξεχνάς όμως αυτό πού έλεγαν οι αρχαίοι, "πάλι τον καύκον έπιας, πάλιν τον νουν απώλεσας". Και μέσα στην παραζάλη της ρωτά. Γιατί σκέφτηκε πρώτη η Εύα να δώσει το μήλο στον Αδάμ;
-Γιατί;
-Γιατί οι γυναίκες έχουν δικό τους τρόπο σκέψης ,και συνεχίζει. Βάρκα δεν είναι και όμως κουνιέται ,μάντρα δεν είναι και όμως π@διέται, πόζα δεν είναι και όμως ποζάρει, αυτή είναι η γυναίκα κι αν σου γουστάρει.
-Να γιατί το αγαπημένο μου τραγούδι ήταν, φύγε μακριά από κόμματα και γυναικεία αρώματα και συνεχίσαμε να τραγουδάμε το ένα τραγούδι μετά το άλλο.Σαν δίπολο μες την ζωή, ο έρωτας και η λογική .Το μέλι με πικραμύγδαλα είναι ο έρωτας σου. Δίδυμος είναι ο έρωτας φάρμακο και φαρμάκι. Σε όλα τα τραγούδια, αυτή η συνύπαρξη του καλού με το κακό ,όπως συνυπάρχουν και τα δύο άκρα σε ένα μαγνήτη. Το τελευταίο όμως τραγούδι όταν το ακούω πάντα με σοκάρει γιατί παρουσιάζει τον έρωτα σαν ένα τέρας ,ένα φίδι αμφίσβαινα με δύο κεφάλια ,ένα μπρός και ένα στην ουρά του ,πού δυσκολεύεσαι να ξεχωρίσεις ποιο είναι το εμπρός και ποιο το πίσω , αφού και η ουρά του είναι κεφάλι .Τι ήθελα να το ακούσω ;Ολόκληρη την νύχτα στριφογύριζα ανήσυχος στο κρεβάτι .Ξύπνησα το πρωί ωχρός και με βαριά μάτια. Ήπια ένα φλιτζάνι καφέ ,αλλά τα νεύρα του λαιμού μου μετά από τέτοιο εφιάλτη αρνιόντουσαν να δουλέψουν .Το φίδι αμφίσβαινα έξυσε την φαντασία του νου μου.
Δύο δράκοι πετούσαν προς τον ουρανό και κατευθείαν μετά προς την στεριά. Ανέβαιναν πολύ ψηλά ,έκαναν βουτιές στον αέρα και έπαιζαν κρυφτό μέσα στα σύννεφα.Τό σώμα τους ήταν σαν κολοκύθα με μακριά πόδια χήνας, τα χέρια τους έμοιαζαν με φουρνόξυλα, μακρύ λαιμό ,κεφάλι κόμπρας με κέρατα ελαφίσια ,μπροστά τους μία φούσκα με αέρια και δηλητήρια και πίσω κάτι σαν φαρέτρα που κουβαλούσαν τα βέλη του τρόμου και του φόβου .Εβγαζαν πού και πού φωτιές από το στόμα και έτρωγαν νεροβούβαλους για κολατσιό. Συνυπήρχαν και αυτοί μέσα από την αντίθεση ,είχαν έχθρα μεταξύ τους και κάθε φορά πού αγρίευαν ,πετούσαν ογκόλιθους ο ένας στον άλλον .Ίσως συνειρμικά στον ύπνο μου σκέφτηκα τον αξιοσέβαστο ιατρό Τζέκιλ, πού έκρυβε μέσα του τον καταχθόνιο εγκληματία κύριο Χαιντ και ετσι τους θυμάμαι τους δράκους σαν Τζέκιλ και Χάιντ. Ξαφνικά ο Τζέκιλ βγάζει μία ουρανομήκη κραυγή σαν μπουμπουνητό και σαν βέλασμα ΜΠΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ και μετά ένα μακρόσυρτο ΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ που νόμιζες ότι έρχονταν από τα βάθη του Άδη.
-Τι έπαθες ρωτά ο Χάιντ; Τι θα πει ΜΠΕΟ;
-Βρε βλακομάμα Δράκε είναι τα αρχικά.
-Ποια αρχικά ξαναρωτά ο Χαιντ έτοιμος να του ρίξει και ένα ογκόλιθο που τον έβρισε.
-Με Περίπατο Έρχεται Ο.
-Ποιος Ο;
-Ο Αχιλλουμπης.
-Πως το κατάλαβες;
-Βρε κωλοβρόντη ,σουρουκλεμέ κοίτα λίγο πάνω από την πόλη ,πώς χάσαν τα αυγά και τά πασχάλιά τους και από το πολύ κακό τσουγκρίζουν τα κεφάλια τους .Κοίτα βρέ φυρόμυαλε,υπναρόλα πώς κάποιοι αρχίσαν ηδη να τρέχουν.
-Και γιατί τρέχουν;
-Βρε χονδροκέφαλο χάπατο , βρε μούσκαρο γιατί φοβούνται μη τυχόν και μπουν στον αποτεφρωτήρα της κοινωνικής συνείδησης,γιατί αυτός όπως λένε δεν είναι κομματικοδίαιτος ,είναι δραστήριος, απρόβλεπτος ,δεν εξαργυρώνει πολιτικά γραμμάτια.
Ο Χαιντ αφήνει τον ογκόλιθο από τα σαν φουρνόξυλα χέρια του και βγάζοντας φωτιά από το στόμα, τραβάει από την φαρέτρα της πλάτης του ένα δηλητηριώδη βέλος του φόβου και του τρόμου και λέει στον Τζέκιλ. Το δρακοκτόνο δηλητήριο πού θα σού εκτοξεύσω είναι φτιαγμένο από πικρή αλήθεια .Δηλαδή ο Αχιλλούμπης δεν θα ακολουθήσει την light πολιτική των λίγων θερμίδων και των πολλών δεσμίδων ,των χαμηλών λιπαρών και των υψηλών ρυπαρών;
-Βρε κρονόληρε ,μπαρούφατζή ,κουτούλιακα δεν θέλει να μπλέξει σε κομματικούς λαβυρίνθους ,γιατί αφουγκράζεται τον κόσμο πού λέει ότι, έτσι καταργήσαμε την Δημοκρατία και βάλαμε την θηλιά στον λαιμό μας, γιατί δεν θέλαμε εκδημοκρατισμό των κομμάτων αλλά το συστηματάκι, βουλευτής, κομματική βάση, ψηφοφόρος ,κουκιά ,ρουσφέτι και πολιτικό κόστος .Άλλωστε το χρωστάει στον εαυτό του, και στον κόσμο που τον πιστεύει.
-Τώρα θα το φας το βέλος δεν την γλυτώνεις .Τι εννοείς;
-Βρε αλαφροκαύκαλε ,φυρόμυαλε, ξεχνάς ότι προσπάθησαν να τον εγκλωβίσουν σε ένα συνωμοτικό κουκούλι, βάζοντας μπρός την μηχανή του ψεύδους ,όλοι εκείνοι οι ιδεολογικοί κομάντος;
-Ιδεολογικοί κομάντος;
-Ναι βρε σερσέμη, κάτι γυμνοσάλιαγκες πού ενδημούσαν σε αυλές χορτάτων με επιλεκτικότητα και σκοπιμότητα οπτικοποιησαν το γεγονός ,για να δώσουν ισχυρό συμβολισμό στην υπόθεση μέσα από τις γνωστές τηλεοπτικές οθόνες αλλά όταν η ψυχή σου είναι ποιο βαθιά από την πληγή σου δεν μασάς .Πως να ξεχάσει χιλιάδες λαό πού στάθηκε δίπλα του;
Το βέλος από τον Χάιντ έφυγε προς τον Τζέκιλ . Δεν ξέρω αν βρήκε τον στόχο του γιατί εκείνη την ώρα ξύπνησα πολύ ταραγμένος ,ελαφρά κατουρημένος από τον φόβο μου.
Όλοι μεγάλωσαν με παραμύθια πού είχαν πάντα Δράκο .Στην Ελλάδα του Σήμερα τα παραμύθια τελείωσαν και έχει μείνει ο δράκος.
