Aπό τον Γιάννη Ραγκούση
Μετά, το 2012 είμαστε αντιμέτωποι με μια νέα πραγματικότητα διαρκούς διεύρυνσης της επιρροής της ΧΑ.
Υπάρχει κάτι καινούργιο , μια νέα δύναμη που κινεί τις εξελίξεις .
Αυτή η κινητήριος δύναμη που τροφοδοτεί περαιτέρω την ΧΑ είναι το περί δικαίου αίσθημα των πολιτών το οποίο είναι βαθιά προσβεβλημένο και βαριά τραυματισμένο σε συνδυασμό με την καταρρακωμένη φερεγγυότητα των παραδοσιακών κομμάτων.
Όταν ενα έθνος κράτος δίνει μάχη επιβίωσης, το περί δικαίου αίσθημα των πολιτών ειναι ο ακρογωνιαίος λίθος, ειναι η πλέον θεμελιώδης, κρίσιμη και αποφασιστική παράμετρος για να συμμετάσχει κανείς σε μια εθνική προσπάθεια άρα για να κερδηθεί μια τέτοια μάχη.
Περισσότερο από ποτέ άλλοτε, σήμερα με απόλυτο τρόπο ισχύει το
"Ή όλοι ή κανένας".
Ας πούμε επιτέλους λοιπόν την αλήθεια, ας είμαστε ειλικρινείς.
Η γενικευμένη συναίσθηση αδικίας, ναι, είναι απολύτως δικαιολογημένη.
Ας μπούμε στη θέση ενός από τα εκατομμύρια των ελλήνων που ξαφνικά κατέρρευσε η ζωή του και ας παρακολουθήσουμε το θρίλερ μέσα από τέσσερις πράξεις:
Πράξη πρώτη : Οκτώβριος 2012 και μέχρι σήμερα :
Αποκαλύπτεται η διαρκής μη αξιοποίηση της κάθε λίστας Λαγκάρντ.
Υπάρχει τίποτε πιο άδικο από το να σου λένε ότι την ώρα που έπρεπε να σου χαλάσω τη ζωή για να σωθεί η χώρα, την ίδια ώρα είχα στα χέρια μου μια τέτοια λίστα - μεταξύ των τόσων που υπάρχουν - που με διάφορες απίστευτες και προσβλητικές για τη νοημοσύνη δικαιολογίες δεν έλεγξα;
Όπως και δεν ελέγχω τα δισεκατομμύρια Ευρώ που εμβάστηκαν στο εξωτερικό κατά τη διάρκεια της κρίσης;
Πράξη δεύτερη, Ιανουάριος 2013 :
"Πες μου τους φορολογικούς σου συντελεστές να σου πω ποιος είσαι".
Και αν είναι φοροέγκλημα οτι το 8% των μισθωτών καταβάλει το 70% του φόρου εισοδήματος τότε τι είναι το παρακάτω αν δεν είναι το μεγαλύτερο φορολογικό σκάνδαλο -πιθανώς παγκοσμίως- αυτό που συντελέστηκε στην Ελλάδα τον Ιανουάριο του 2013 με την υπερψήφιση των νέων φορολογικών συντελεστών .
Από τότε και μετά, για να μετατρέψει σε προσωπικό του εισόδημα ένας επιχειρηματίας τα κέρδη της επιχείρησής του, τα οποία σχεδόν αποκλειστικά προέρχονται σε αυτήν την οικονομική συγκυρία από τις περικοπές των μισθών των εργαζομένων- κι αυτό είναι το εξωφρενικά άδικο και ανήθικο - καταβάλει πλέον μόλις 10% φόρο από 25% που είχαμε καθιερώσει το 2010 !
Την ίδια ακριβώς στιγμή που ο μέσος φόρος εισοδήματος για τους εργαζόμενους ξεκινάει από 26% αφενός και αφετέρου για τις επιχειρήσεις ως νομικές και οικονομικές οντότητες ο φόρος αυξήθηκε από 20% σε 26% πάλι τον Ιανουάριο του 2013.
Έτσι , εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ - κέρδη που γεννήθηκαν εν μέσω χρεοκοπίας από την καταβαράθρωση των μισθών επαναλαμβάνω - αντί να οδηγούνται στην δημοσιονομική εξυγίανση ή στην ενίσχυση των επιχειρήσεων ως το μόνο μέσον για την ανάπτυξη και τη γέννηση νέων θέσεων απασχόλησης, οδηγούνται στους τραπεζικούς λογαριασμούς των μετόχων - επιχειρηματιών .
Πράξη τρίτη: Νοέμβριος 2013:
είναι δυνατόν ,ειδικά αυτήν την εποχή, να παραχωρείς περιουσιακά στοιχεία του ελληνικού λαού , όπως είναι οι άδειες ψηφιακής εκπομπής των καναλιών, χωρίς να λαμβάνεις αντίτιμο. Με προκλητική ιδιοτέλεια να εξαγοράζεις ουσιαστικά έτσι την ευνοϊκή σου μεταχείριση από τα δελτία των 8.
Επίσης, είναι δυνατόν να επιτρέπεις ακόμη και την πώληση δημόσιας τηλεοπτικής άδειας όπως του 902 από το ΚΚΕ, ενώ αυτή είναι περιουσιακό στοιχείο που ανήκει στο κοινωνικό σύνολο, και μάλιστα να εγκρίνεις το οικονομικό αποτέλεσμα αυτής της εμπορικής πράξης να μην οδηγείται στα δημόσια ταμεία αλλά στο κομματικό ταμείο του ΚΚΕ ;
Πράξη τέταρτη: Ιανουάριος 2013, Νόμος
"Εξαιρετικά απαλλάσσονται από το φόρο κληρονομιών οι μεταβιβάσεις πλοίων, μετοχών ή μεριδίων ημεδαπών ή αλλοδαπών εταιρειών που έχουν στην ιδιοκτησία τους πλοία υπό ελληνική ή ξένη σημαία άνω των χιλίων πεντακοσίων (1.500) κόρων ολικής χωρητικότητας καθώς και των μετοχών ή μεριδίων εταιρειών χαρτοφυλακίου (holding companies)....." Προσέξτε, κι όλα αυτά ενώ κανείς έλληνας δεν εξαιρείται από την υποχρέωση καταβολής φόρου κληρονομιάς.
Και μια και αναφερόμαστε στους έλληνες εφοπλιστές και στον κ.Σαμαρά να αναφερθούμε και στους έλληνες φαρμακοβιομηχάνους και στον Σύριζα.
Γιατί όταν το κοινωνικό συμφέρον πρέπει να αρθεί υπεράνω των εφοπλιστών έτσι πρέπει να αρθεί και υπεράνω των φαρμακοβιομηχάνων και να μειωθούν οι τιμές των γενοσήμων, των ταξιτζήδων και να ανοίξει το επάγγελμά τους, των γαλακτοβιομηχάνων κ.ο.κ.
Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΥΜΦΕΡΕΙ ΓΙΑΤΙ ΣΠΑΕΙ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΜΑΣ ΣΤΕΡΕΟΤΥΠΟ.
Καμία απο τις παραπάνω δεν ειναι μνημονιακή επιλογή ούτε αποτελούσε διεθνή υποχρέωση της χώρας.
Απεναντίας, στην πραγματικότητα ολα τα παραπάνω προσκρούουν στις επιδιώξεις του προγράμματος δημοσιονομικής εξυγίανσης που προβλέπει ρητώς αύξηση των φορολογικών εσόδων και πάταξη της φοροδιαφυγής .
Όλες οι παραπάνω αποφάσεις ειναι εξωμνημονιακές κυβερνητικές επιλογές.
Είναι εξωμνημονιακές αποφάσεις, απολύτως συνειδητές, κοινωνικά άδικες και πολιτικά απολύτως ανήθικες.
Και επειδή ακούγεται πως όταν βγουν στο εξωτερικό οι εκπρόσωποι της τρόικας μιλούν για διαπλεκόμενη κυβέρνηση να τονίσω πως όλες οι παραπάνω αποφάσεις έχουν ληφθεί με την έγκριση της τρόικας.
Όπως και όλες οι παραπάνω αποφάσεις λαμβάνονταν την ωρα που η κ. Μέρκελ είχε αρχίσει το διεθνή δοξαστικο για τον κομματικό της φίλο δήθεν μεγάλο μεταρρυθμιστή κ.Σαμαρά.
Όμως στη Γερμανία της κ.Μέρκελ που όχι μόνον δεν είναι χρεοκοπημένη αλλά είναι οικονομικά πανίσχυρη , ο φόρος που κάθε μέτοχος - επιχειρηματίας πληρώνει για να μεταφέρει στον προσωπικό του λογαριασμό τα κέρδη της επιχειρησής του είναι 25% κι όχι 10% που πληρώνει στην ελλαδα του κ.Σαμαρά,
Στη Γερμανία της κ. Μέρκελ κανείς δεν διανοείται να χαρίσει δημόσια περιουσία για λόγους προσωπικής ιδιοτέλειας και βεβαίως κανείς Γερμανός μεγαλοβιομήχανος δεν απαλλάσσεται από το φόρο κληρονομιάς που πληρώνουν οι Γερμανοί πολίτες .
Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΕΙ.
Δεν δικαιούται η ΧΑ να υποδέχεται και να περιθάλπει το πληγωμένο περί δικαίου αίσθημα των ελλήνων.
Και όχι μόνον γιατί πρόκειται για μια νεοναζιστική και ρατσιστική οργάνωση.
Οργάνωση που εχει βάψει τα χέρια της με αίμα και μάλιστα και με "ελληνικό" αίμα.
Αλλά διότι η δήθεν αντισυστημικότητα της σταματάει εκεί που αρχίζουν τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα αυτών που με τους οποίους διαπλέκεται η ΧΑ.
Απόδειξη για το παραπάνω και μάλιστα αδιαμφισβήτητη είναι το γεγονός πως η ΧΑ ενέκρινε -ΥΠΕΡΨΗΦΙΣΕ - κι αυτή τις διατάξεις για τους εφοπλιστές, την ώρα που "οι γιαγιούλες που περνάει απέναντι πληρώνουν κανονικότητα φόρο κληρονομιάς" .
Κυρίες και κύριοι.
Αυτό που συμβαίνει στη χώρα ειναι κυριολεκτικά δραματικό και δεν συνοψίζεται ούτε εμπίπτει στο κλασικό και υπερχρησιμοποιημένο πια γκραμσιανό σχήμα για το παλιό που πέθανε και το νέο που ακόμη δεν έχει γεννηθεί.
Μετά τον Ιουνιο του 2012 αυτό που συντελείται στον τόπο μας σε επίπεδο δομών δεν είναι ο θάνατος αλλά δυστυχώς η αναβίωση- η νεκρανάσταση του "παλιού" και μάλιστα με χυδαίο πολιτικά τρόπο.
Ποια είναι η χυδαιότητα ;
Είναι το γεγονός πως η σημερινή κυβέρνηση εκμεταλλευόμενη το φόβο τις πλειοψηφίας των ελλήνων, που έχουν συνειδητοποιήσει πως δεν πρέπει η Ελλάδα να εγκαταλείψει τη ζώνη του Ευρώ, προτάσσει το μνημόνιο ως προκάλυψη και ως αντιπερισπασμό , ως φύλλο συκής για να κρύψει πίσω από αυτό την εκτέλεση συμβολαίων διαπλοκής , κατάφωρης παραβίασης του δημοσίου συμφέροντος καθώς και προκλητικής εξυπηρέτησης ταξικών συμφερόντων.
Αποκαθιστούν συστηματικά κι επαναφέρουν το πελατειακό σύστημα στο κράτος των στείτζ ενώ κατέλυσαν όλους τους νόμους αξιοκρατίας στις προσλήψεις , για τους οποίους φτύσαμε αίμα , με την πρόσφατη άθλια τροπολογία για την παράταση αναξιοκρατικών συμβάσεων στη ΝΕΡΙΤ.
Ναι καθημερινά και την ώρα που εκατομμύρια έλληνες φτωχαίνουν, που χιλιάδες έλληνες , νέοι και νέες μεταναστεύουν που συντελείται υποτίμηση στη ζωή εκατομμυρίων ελλήνων δεν είναι δυνατόν να συντελείται η υπερτίμηση, να "φτιάχνονται" ξανά για τα επόμενα 50 χρόνια οι μικρές ολιγαρχίες, πολιτικών κι επιχειρηματιών της μεταπολίτευσης.
Γι αυτό η σημερινή κυβέρνηση έχει απωλέσει κάθε ηθικό και πολιτικό δικαίωμα να πειράξει πλέον τη ζωή έστω και ενός έλληνα πολίτη.
Με απολύσεις , μειώσεις εισοδημάτων , γελοίες διαθεσιμότητες και αντιδημοκρατικές πράξεις νομοθετικού περιεχομένου για ξαφνικούς θανάτους ή-ξαφνικές εκτελέσεις συμβολαίων διαπλοκής.
Δεν είναι δυνατόν η κρίση να είναι κρίση για τους πολλούς και ευκαιρία για λίγους.
Στο τέλος του μνημονίου δεν είναι δυνατόν εκατομμύρια ελλήνων να είναι χαμένοι και μόνον οι έλληνες ολιγάρχες της μεταπολίτευσης να είναι κερδισμένοι .
Αυτοί δηλαδή στους οποίους χρωστάει το πολιτικό κατεστημένο και οι οποίοι βεβαίως δεν είναι ούτε οι νέοι επιχειρηματίες, ούτε οι νέοι επιστήμονες, ούτε οι νέοι αγρότες.
Και σας το λέω αυτό εγώ ένας από την πολιτική "γενιά του εννιά" που αν γυρίζαμε το χρόνο πίσω στο Μάιο του 2010 θα ήμουν πάλι αναγκασμένος να υπερψηφίσω το μνημόνιο με τη βεβαιότητα πως 11.000.000 θα έκαναν το ίδιο εάν ήταν στη θέση μου.
Γι αυτό προσωπικά δεν μπορώ να κατανοήσω, πολύ περισσότερο να συμφωνήσω
με όποιον επιλέγει τη σιωπή για τις θεσμικές πολιτικές, κοινωνικές και ταξικές χυδαιότητες της κυβέρνησης Σαμαρά, ακόμη χειρότερα με όποιον συμπράττει με αυτές.
Η σιωπή απέναντι στην αδικία είναι συνενοχή.
Το πρόγραμμα δημοσιονομικής διάσωσης κι εξόδου από την κρίση για να πετύχει είχε έναν αδιαπραγμάτευτο όρο.
Είχε μια απαράβατη γενετήσια συνθήκη:
Ή όλοι ή κανένας.
Και όταν παραβιάσεις κατάφωρα αυτήν την γενετήσια συνθήκη τότε πράγματι εγκληματείς.
Διότι έτσι εξωθείς τους πολίτες σε εκλογικές επιλογές απελπισίας.
Διότι έτσι, με αυτόν τον τρόπο τελικά εκτροχιάζεται το πρόγραμμα εξυγίανσης και τίθεται σε άμεσο κίνδυνο η συμμετοχή της χώρας στο ευρώ αφού έτσι σπρώχνεις τους έλληνες στο ο " σώζων εαυτόν σωθήτω".
Και μια και είναι επίκαιρη η συζήτηση περί μεταρρυθμίσεων και διαρθρωτικών αλλαγών να πω και το εξής :
Η υπέρτερη μεταρρύθμιση που προηγείται έναντι όλων των υπολοίπων χωρίς την οποία ειναι πλέον απαράδεκτη και υποκριτική κάθε συζήτηση περί μεταρρυθμίσεων.
Η μεταρρύθμιση αυτή ειναι η αποκατάσταση της κοινωνικής δικαιοσύνης με την καταπολέμηση όλων όσων άδικων συνέβησαν ή αποκαλύφθηκαν μετά το 2012.
Αν δεν γιατρευθεί το περί δικαίου αίσθημα των πολιτών δεν υπάρχει επόμενη ημέρα, δεν υπάρχει εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης, αλλαγή παραγωγικού μοντέλου, κι άλλα χαριτωμένα.
Η κρίση θα βαθαίνει και η ΧΑ θα θεριεύει.
Ή όλοι ή κανένας, κύριοι.
Γι αυτό και μπορούμε να πούμε πως η ελληνική εκδοχή του πασίγνωστου πια αμερικανικού γνωμικού είναι " στην Ελλάδα ηλίθιε δεν είναι η οικονομία, είναι η αδικία στην οικονομία", που κινεί τις εξελίξεις, τις αρνητικές εξελίξεις στην κοινωνία, θρέφει τη ΧΑ και θα σφραγίσει τις πολιτικές εξελίξεις του μέλλοντος .
