Αμβέρσα
Πήγα στόν ψυχίατρο τόν γνωστό Ζεράρ Βάν Μπισακώ.
Βλέπω ότι κυνηγάω γουρούνια στήν Πλατεία Συντάγματος μέ μιά καραμπίνα CARCANO 6.5, τήν ίδια πού ο Λή Οσβαλντ καθάρισε τόν αδικοχαμένο JFK.
Ξαφνικά, συνειδητοποιώ από τήν μυρουδιά τήν ύπαρξη ζώου κάτω από ένα μεγάλο κτίριο μέ πολλά παραθυράκια, πάνω από τούς τσολιάδες. Σηκώνω τό όπλο,τό στερεώνω σφικτά στόν ώμο μου καί μέσα από τή διόπτρα μου τό βλέπω πεντακάθαρα.
Εκτιμώ από τόν όγκο του,ότι πρέπει νά είναι γύρω στά 250 κιλά, τρώει πατατάκια, από τό στόμα του τρέχουν σάλια καί εκτιμώ ότι πρέπει νά ανήκει στήν συνομωταξία ",μαζί τά φάγαμε".
Κοιτάζω τόν γιατρό κατάματα πού έχει μείνει μέ τό στόμα ανοιχτό καί ένα ελαφρύ τίκ στό δεξί του μάτι. Συνέχισε μού λέει.
Στερεώνω καλά τό όπλο στόν ώμο μου , κοιτάζω μέσα από τή διόπτρα καί σημαδεύω τά γεννητικά του όργανα.
Διαπιστώνω ότι δέν υπάρχουν. Αλλάζω στόχευση στό μέρος τής κοιλιάς.
Σκέφτομαι ότι είναι κρίμα νά ταλαιπωρήσω τους υπαλλήλους τού Δήμου , νά καθαρίζουν τά έντερα καί τά σκατά τού θηράματος.
Ρυθμίζω τό κλεισιοσκόπιο, κολλάω τό μάτι μου στήν διόπτρα καί βλέπω τή φοβερή καί αποκρουστική μούρη τού κτήνους.
Από τό μέτωπο τού γιατρου διακρίνω νά τρέχουν χοντρές στάλες ιδρώτα. Συνέχισε μού λέει.
Μέ θρησκευτική ευλάβεια τραβάω πίσω τό κλείστρο , τό σπρώχνω ξανά μπροστά μέ τρυφερότητα σάν νά ξεπαρθενιάζω κορασίδα καί η σφαίρα τώρα αναπαύεται έτοιμη στή σκοτεινή θαλάμη της, έτοιμη γιά το ταξίδι χωρίς γυρισμό.
Πιάνω τήν σκανδάλη καί τήν αισθάνομαι νά σκληραίνει όπως ακριβώς όταν πιάνω τή ρώγα από τό βυζί τής γκόμενάς μου.
Ο γιατρός τρεμάμενος ,καταπίνει δύο ηρεμιστικά Λεξοτανίλ καί ρωτάει. Σάν μωρό , η μάνα σου σέ θήλασε?
Ναί ,λέω μέχρι νά πάω φαντάρος γιατί τότε τό πενήντα, δέν είχε τίποτα νά μέ ταίσει. Οι ελληνίδες μανάδες τό 2013 αναγκάζονται νά πετάξουν τά παιδιά τους στά ορφανοτροφεία από τήν ανέχεια.
Πατάω τή σκανδάλη, και όσο η σφαίρα ταξιδεύει πρός τό θλιβερό κρανίο τού κτήνους ,περνά από τό μυαλό μου αστραπιαία, τό άσπρο φέρετρο τής 13χρονης μέ τά διαλυμένα πνευμόνια από τό διοξείδιο τού άνθρακα τού μαγκαλιού, τούς χιλάδες έλληνες κρεμασμένους μέ τίς γλώσσες έξω, τά αποστεωμένα καί τά παγωμένα ελληνόπουλα.
Παιδί μου , μού λέει ο γιατρός. Μήν ανησυχείς δέν είναι τίποτα. Απλά πάσχεις από έλλειψη πολιτικής στοργής.
Σου απαγορεύω νά ξαναδείς ξανά Αδωνι Γεωργιάδη καί Πρετεντέρη.
Τό φάρμακό σου είναι οι εκλογές.
