Αν δεν ήταν η πρόεδρος της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων Βασιλική Θάνου, ίσως να μη μαθαίναμε ποτέ μια τρομακτική παρέμβαση στη λειτουργία της ελληνικής δημοκρατίας από μέλη της τρόικας. Κοινώς, από υπαλλήλους των δανειστών μας.
Ο διάβολος, λένε, κρύβεται στις λεπτομέρειες. Πολλώ δε μάλλον όταν...
δεν πρόκειται ακριβώς για λεπτομέρειες, αλλά για πολύ σημαντικά ζητήματα που υποβιβάζονται σε λεπτομέρειες μόνο και μόνο επειδή τα κυρίαρχα MME επιμένουν να μην τα αναδεικνύουν.
Η είδηση που πιθανότατα δεν διαβάσατε, γιατί κανένας σχεδόν στην εγχώρια δημοσιογραφία δεν σπουδαιολογεί αυτά τα «δευτερεύοντα» θέματα, έχει ως εξής: τα μέλη της τρόικας κάλεσαν τους ειρηνοδίκες στο υπουργείο Δικαιοσύνης και σχεδόν τους ανέκριναν προκειμένου να μάθουν τον όγκο των υποθέσεων των υπερχρεωμένων νοικοκυριών, ενώ παράλληλα απαίτησαν να επισπευσθούν οι διαδικασίες της εκδίκασής τους.
Η είδηση, που μόλις και μετά βίας βρήκε χώρο σε εφημερίδες και ιστοσελίδες, αποτελεί μια κυνική ομολογία της επιβολής ενός είδους οικονομικής κατοχής της χώρας, που δεν περιορίζεται πλέον στις εντολές προς την εκτελεστική εξουσία (αυτό πια το ’χουμε συνηθίσει), αλλά επεκτείνεται και στην –υποτίθεται– ανεξάρτητη ελληνική Δικαιοσύνη.
Η είδηση μεταφέρθηκε από την ίδια την κυρία Θάνου, που ενημερώθηκε κατόπιν εορτής για αυτή την ιδιότυπη ανάκριση και δήλωσε στο κανάλι «Ε»: «Οι ειρηνοδίκες κλήθηκαν από την τρόικα στο υπουργείο Δικαιοσύνης και δέχτηκαν καταιγιστικές ερωτήσεις για τις υποθέσεις των υπερχρεωμένων νοικοκυριών.
Ήθελαν να μάθουν τον όγκο τους και κυρίως κατά πόσον τα ειρηνοδικεία μπορούν να επισπεύσουν τις διαδικασίες εκδίκασής τους. Δεν φταίνε οι Έλληνες δικαστές που βρίσκεται η χώρα υπό οικονομική επιτήρηση». Κυνικό και αληθές! Αν αυτό δεν είναι μια ιδιότυπη χούντα, μια σύγχρονη κατοχή με οικονομικούς όρους, τότε τι άλλο μπορεί να είναι;
Πώς να χαρακτηριστεί ένα συντεταγμένο κράτος, στο οποίο οι δανειστές μπορούν με τρόπο απροκάλυπτο να επεμβαίνουν σε τόσο λεπτά ζητήματα που άπτονται της ίδιας της δημοκρατίας; Ακόμη και μια τράπεζα δεν μπορεί να μπουκάρει σε μια εταιρεία και να ασκήσει ουσιαστικό έλεγχο, με το αιτιολογικό ότι της έχει δανείσει χρήματα.
Είναι τόσο ωμός ο τρόπος με τον οποίο επεμβαίνουν οι εκπρόσωποι των δανειστών που δεν είχαν καν το τακτ να ζητήσουν ενημέρωση για την πορεία των δικαστικών υποθέσεων από το (αρμόδιο) υπουργείο Δικαιοσύνης. Αλλά για ποιο τακτ μιλάμε στην αποικία; Είναι αυταπόδεικτο ότι οι πολιτικοί μας έχουν παραδώσει τα κλειδιά της δημοκρατίας στους δανειστές. Ούτε τον πιο πιστό νεοφιλελεύθερο ψηφοφόρο τους δεν μπορούν να πείσουν πλέον ότι διαπραγματεύονται, όταν δεν τολμούν καν να ορθώσουν ανάστημα σε τόσο σημαντικά θέματα, όπως η ανεξαρτησία της δικαιοσύνης απέναντι στις αξιώσεις της Τρόικας.
Το θέμα είχε καταγγείλει πρώτη η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ζωή Ζωνσταντοπούλου, η οποία είχε καλέσει τον υπουργό Δικαιοσύνης να δώσει διευκρινήσεις στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής, κάνοντας λόγο για μείζον ζήτημα που δημιουργείται από την συνάντηση των δικαστικών με τους υπαλλήλους της τρόικας. Ο κ. Αθανασίου είχε απαντήσει ότι η συνάντηση είχε ενημερωτικό χαρακτήρα και ότι «μια από τις μνημονιακές μας υποχρεώσεις είναι να ενημερώνεται κλιμάκιο της τρόικας, όχι επί της ουσίας, αλλά σε τεχνικά ζητήματα, όπως γίνεται σε όλα τα υπουργεία».
Υπερθεματίζοντας μάλιστα είχε πει: «Μίλησα και εγώ ο ίδιος με τους ειρηνοδίκες και γελούσαν. Δεν μπορώ να ασχολούμαι με αβάσιμα γεγονότα». Μετά τις δηλώσεις της προέδρου της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων Βασιλική Θάνου, θα μπορούσε ο κ. Αθανασίου να διευκρινίσει τι προκάλεσε το γέλιο των ειρηνοδικών και αν ακόμα εξακολουθεί να πιστεύει ότι είναι αβάσιμες οι καταγγελίες της κ. Κωνσταντοπούλου;
Όμως, για ένα τέτοιο θέμα θα περιμέναμε μια κάποια αντίδραση και από τους ίδιους τους δικαστές. Άλλωστε, εμείς στο UNFOLLOW γράφαμε για την ανάγκη της προστασίας της δικαιοσύνης, αλλά και για τον «αποτελεσματικό» υπουργό Δικαιοσύνης Χαράλαμπο Αθανασίου που προέρχεται από τα δικαστικά έδρανα.
Θα περιμέναμε από τους ίδιους και από τον μπαρουτοκαπνισμένο σε αίθουσες δικαστηρίων υπουργό να μην σφυρίζουν τόσο αδιάφορα. Πού είναι οι αντιδράσεις τους; Γιατί κινητοποιήθηκαν μόνον όταν θίχτηκαν οι μισθοί τους; Είναι μικρής σημασίας να ανακρίνονται δικαστικοί από την τρόικα; Είναι μικρής σημασίας να δίνεται προτεραιότητα σε δίκες επειδή βολεύουν τις επιδιώξεις των δανειστών; Δεν υπάρχει καμιά ελπίδα;
"unfollow"
.jpg)
