Ειδικότερα, το πρωτοβάθμιο αλλά και το δευτεροβάθμιο πειθαρχικό συμβούλιο του νομού Ρεθύμνου, τον Σεπτέμβριο του 2003 και το 2005, επέβαλε στον Κωνσταντίνο Τέλιο, ο οποίος...
υπηρετούσε σε δημοτικό σχολείο του Ρεθύμνου, την πειθαρχική ποινή της οριστικής παύσης από τα καθήκοντα του.
Ο Κων. Τέλιος απολύθηκε λόγω της ένταξής του «από πολλών ετών, σε χρόνο που δεν έχει επακριβώς προσδιοριστεί, οπωσδήποτε, όμως, κατά το χρονικό διάστημα από το έτος 1989 μέχρι την ημέρα της σύλληψής του την 20.7.2002, σε δομημένη και με διαρκή δράση οργάνωση, τα μέλη της οποίας συναποφάσισαν, επεδίωξαν και στην συνέχεια πραγμάτωσαν τη διάπραξη αδικημάτων».
Έτσι, κρίθηκε ότι το επίμαχο μέλος της 17 Νοέμβρη υπέπεσε στα πειθαρχικά παραπτώματα «της παράβασης καθήκοντος κατά τον Ποινικό Κώδικα ή άλλους ποινικούς νόμους και της χαρακτηριστικώς αναξιοπρεπούς και ανάξιας για υπάλληλο διαγωγή εκτός υπηρεσίας».
Ο Κων. Τέλιος προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας ζητώντας την ακύρωση της απόλυσής του, υποστηρίζοντας ότι τα πειθαρχικά συμβούλια εκτίμησαν εσφαλμένα τα αποδεικτικά μέσα και ότι η απόφασή τους είναι πλημμελώς αιτιολογημένη.
Το ΣτΕ πριν την έκδοση απόφασης, έλαβε υπόψη του την απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών, σύμφωνα με την οποία ο Κων. Τέλιος από το 1988 εντάχθηκε «στην εγκληματική οργάνωση "17Ν" μέχρι δε και το έτος 1992 συμμετείχε σε εγκληματικές ενέργειες της οργάνωσης», ενώ «μετά το 1992 δεν μετείχε σε καμία ενέργεια της οργάνωσης, ούτε είχε επαφές με τους πρώην "συντρόφους του"».
Στη συνέχεια το ΣτΕ αναφέρει στην απόφασή του ότι ο Κων. Τέλιος καίτοι δεν συμμετείχε προσωπικά σε εγκληματικές ενέργειες της 17Ν μετά το 1992, «συνέχισε να έχει ψυχική επαφή με την οργάνωση και εξακολούθησε να ταυτίζεται με τη δράση της, διατηρώντας άρρηκτο σύνδεσμο με αυτήν μέχρι τη σύλληψή του (20.7.2002), αφού παρακολουθούσε άπρακτος την εγκληματική της δράση και τα κακουργήματα (ανθρωποκτονίες, ληστείες, κλπ) που εξακολουθούσε να διαπράττει αυτή, παρέχοντας με τη στάση του αυτή συνεχή ουσιαστική υπηρεσία (κάλυψη) στην εγκληματική οργάνωση 17Ν».
Τελικά, οι σύμβουλοι Επικρατείας αποφάνθηκαν ότι ο Κων. Τέλιος από τον διορισμό του στο δημόσιο το 1998 μέχρι τη σύλληψή του στις 20.7.2002 «υπέπεσε κατ΄ ορθό νομικό χαρακτηρισμό», στα πειθαρχικά αδικήματα που του αποδίδονται. Ενόψει δε της βαρύτητας και των συνθηκών τέλεσης του παραπτώματος, προσθέτουν οι σύμβουλοι Επικρατείας, είναι «προσήκουσα η επιβληθείσα πειθαρχική ποινή της οριστικής παύσης» και απέρριψαν την προσφυή του.
Υπενθυμίζεται ότι Κων. Τέλιος είχε καταδικαστεί σε κάθειρξη 22 ετών για συμμετοχή σε δολοφονία και ληστεία, με το ελαφρυντικό της ειλικρινούς μεταμέλειας και έχει ήδη αποφυλακιστεί.
