διαδικασίας απονεύρωσης, έπρεπε να προβεί σε αποστείρωση του δοντιού χρησιμοποιώντας υδροξείδιο του ασβεστίου, που είναι καυστικό.
Σύμφωνα με την εφετειακή απόφαση, ο οδοντίατρος χρησιμοποίησε μεταλλική σύριγγα, αντί της ειδικής πλαστικής σύριγγας που υπάρχει για το σκοπό αυτό. Όταν προσπάθησε να εκχύσει το υλικό αυτό στο δόντι της κοινωνικής λειτουργού απέτυχε και αναζήτησε άλλη σύριγγα από την βοηθό του και αφού δεν βρέθηκε, επιχείρησε να εκχύσει το υλικό στο δόντι με την ίδια μεταλλική σύριγγα.
Στη συνέχεια ο οδοντίατρος επιχείρησε για δεύτερη φορά την έκχυση, «χωρίς να λάβει τα αναγκαία μέτρα και χωρίς έστω να προειδοποιήσει την κοινωνική λειτουργό να κρατήσει κλειστούς τους οφθαλμούς της, με αποτέλεσμα το υλικό να έχει πήξει και να εκτοξευτεί με δύναμη και να εισέλθει στον αριστερό οφθαλμό της, προκαλώντας της σωματική βλάβη και συγκεκριμένα έγκαυμα του κερατοειδούς και του επιπεφυκότος».
Η Δικαιοσύνη απέδωσε στον οδοντίατρο αμέλεια, καθώς παρέλειψε να προβεί στις ενέργειες εκείνες οι οποίες θα είχαν αποτρέψει το ατυχές συμβάν, ενώ παράλληλα ποινικά καταδικάστηκε αμετάκλητα για σωματική βλάβη της κοινωνικής λειτουργού.
Αρχικά η κοινωνική λειτουργός διεκδικούσε το ποσό των 200.000 ευρώ από τον οδοντίατρο, αλλά τελικά της επιδικάστηκε το ποσό των 30.000 ευρώ.
