Ο Μπάμπης έχει ένα όνειρο. Θέλει να δει την πατρίδα του καθαρή από αλλόθρησκα, αλλόφυλα και κομμουνιστικά σκουπίδια.
Ο Μπάμπης έχει μονίμως στο μπαλκόνι του κρεμασμένη την γαλανόλευκη και όσοι «σκουρόχρωμοι» τον συναντούν στη γειτονιά αλλάζουν πεζοδρόμιο.
Ο Μπάμπης κουβαλάει μονίμως στην κωλότσεπη ένα σουγιά. Αυτό είναι το ιδεολογικό του εργαλείο. Αυτό το έδωσε και το παρατσούκλι που τον ξέρουν όλοι. Είναι ο «Μπάμπης ο σουγιάς».
Πολύ θα ήθελε ο Μπάμπης να κατέβει και στις εκλογές με το κόμμα που ήρθε να καθαρίσει τον τόπο από τους «λάθρο» και τους «αναρχοάπλυτους»...
Το είχε συζητήσει μάλιστα και πέρυσι το καλοκαίρι με κάτι άλλα παιδιά από το κόμμα.
«Καλός και άγιος είσαι ρε Μπάμπη και γνήσιος πατριώτης» του απάντησαν τα παιδιά με τις μαύρες μπλούζες, «αλλά κάτι πρέπει να κάνεις με αυτό το σουγιά» του...
είπαν και του έκλεισαν με νόημα το μάτι.
Έναν ολόκληρο χρόνο χρειάστηκε ο Μπάμπης για να πιάσει το νόημα από τις κουβέντες των «συναγωνιστών».
Ένα χρόνο για να καταλάβει πως αν θέλει να κάνει παιχνίδι στο μέλλον θα πρέπει να κρύψει για λίγο του σουγιά. Να σοβαρευτεί λιγάκι, βρε αδερφέ. Να φοράει που και που κανένα σακάκι, να βρει και καμιά γραβάτα. Να πάψουν τέλος πάντων να τον φωνάζουν ο «Μπάμπης ο σουγιάς» και να γίνει ο «Μπάμπης ο σοβαρός».
Έτσι θα φανεί πιο χρήσιμος και στο κόμμα και στην πατρίδα που κινδυνεύει από τους «κατσαπλιάδες» και τους «εαμοβούλγαρους».
Του Πέτρου Κατσάκου από left