> Voliotaki: Μη χαρίζετε τη Σκιάθο. Σας παρακαλώ.

Δευτέρα 17 Ιουνίου 2013

Μη χαρίζετε τη Σκιάθο. Σας παρακαλώ.

Σκιαθίτες και άρχοντες της νήσου.
Διάβασα με περίσσεια προσοχή το ΦΕΚ229/19-06-2012. Εκεί μας λένε κάποιοι, που πια δεν δύνανται πια να λέγονται Σκιαθίτες, πως το πολυτελές ξενοδοχείο SKIATHOS PRINCESS, είναι όμορον της ακτής, στην πλευρά του έλους της Αγ. Παρασκευής και πως μ' απόφαση του δήμαρχου της Σκιάθου και των δημοτικών συμβούλων, δίδεται το δικαίωμα, παραχώρησης χρήσης του αιγιαλού στον ιδιοκτήτη του. Ποιο το ανάθεμα, που ο βωμός της Ιφιγένειας εν Σκιάθω, μα πάνω από όλα, ποιο το κληροδότημα στους απογόνους;

Δεν έπαψα να πονώ, να σκέπτομαι, το νησί που ως γενέθλια γη, μου πρόσφερε εκείνες τις πηγαίες αναμνήσεις της φύσης μου, μα κρίμα πια, δε μπορώ...
να μετέχω από κοντά στην καθημερινή ροή, μιας και η ρότα της ζωής με πήρε μακριά της προ πολλών ετών. Αλίμονο όμως, αφού ο νόστος, η ξενιτιά, είν' οι δυνατοί και αέρινοι σύμμαχοι της μνήμης. Αυτής, που πονά και πικρίζει τη σκέψη, με δύναμη επτά θαλασσών. Διαβάζω αριά και που, τα όσα γράφονται και γίγνονται στο νησί του Παπαδιαμάντη και της ιερής σκιάς του Άθω. Μα τρις αλί σ' αυτούς, που θαρρούν πως το μοίρασμα της ζωής, που τους ευλόγησε να ζήσουν τη ζωή τους στο νησί, τους δίνει μέγιστο δικαίωμα να πωλούν, να χαρίζουν, να σκορπούν στο βωμό υστεροβουλιών, ή ταπεινών σκοπιμοτήτων και πολιτικών ιδιοτελών ωφελειών. Ναι, κατηγορώ, με την έγνοια εκείνου, που μόνο αδιάφορα δεν μπορεί να σταθεί απέναντι στην εξαέρωση ακόμη και ενός δέντρου, που δεν ανήκει σ' αυτούς που το διαφεντεύουν, μα στη γη, στον τόπο, στην ιστορία και σ' αυτούς που πριν από ένα χρόνο, ή τριάντα αιώνες, πολέμησαν, μα και ρητόρευσαν, να το κατοχυρώσουν ως "Ελλήνων γαία" και ως "Σκιαθιτών ή Σκιαθίων κτήση". Και τώρα, ένας τοπικός ηγετίσκος με αμφισβητούμενες προθέσεις και κραταιάν την άποψη, περί χρηστής διοίκησης, που ο ίδιος ερμηνεύει ως χριστή, διευρύνει την ιδιοκτησία πλουσίων εποίκων, με λίμνες, που τα νερά τους είναι ακόμη θολά, από τα έργα, των πατεράδων και των παππούδων που ζουν θαρρώ, για το βεβαιώσουν.

Τα παραπάνω, μαζί με την πεποίθηση πως «η αρχή άνδρα δείκνυσι», μαρτυρούν την αναγκαιότητα και σπουδαιότητα της δράσης, που μόνο εκείνη μπορεί να αναχαιτίσει το ξεπούλημα ατιμωρητί, της πάτριας γης.

Σταχυολογώντας χάριν παραδείγματος, ιστορικά γεγονότα που σημάδεψαν το νησί μου, αναρωτιέμαι πόσοι νεοσκιαθίτες ιθύνοντες και μη, γνωρίζουν πως οι Σκιαθίτες από το σημείο αυτό, απ' τα καμίνια που υπήρχαν, δημιούργησαν πολιτισμό. Ουδέποτε υπήρξε ιδιοκτησία κανενός, μήτε η ελώδης λίμνη, μήτε βεβαίως, η αιγιαλίτιδα ζώνη της Αγ. Παρασκευής, που με τόση ευκολία ο δήμαρχος Σκιάθου έσπευσε να δωρίσει, ως δευτερεύων χιτώνιο.

Ένας Σκιαθίτης της ξενιτιάς