Ξεκάθαρο στόχο να αλλάξουν τα σύνορα της Ευρύτερης Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής φαίνεται πως έχουν βάλει οι ΗΠΑ, με τα πρώτα σχέδια και χάρτες να έρχονται στην επιφάνεια.
Για το σκοπό αυτό, χρησιμοποιείται...
η γνωστή τακτική των διαρροών μέσω ημιεπίσημων φορέων, τα οποία λειτουργούν ως προάγγελοι των τελικών κινήσεων.
Στην περίπτωση αυτή, επιτελείς της Ουάσιγκτον, κρίνουν πως η παρούσα διάταξη κρατών και λαών, δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Αμερικής, συνεπώς πρέπει με κάθε τρόπο να αλλάξει. Την ευθύνη να ανοίξει την κουβέντα για μία τακτική «ματωμένων συνόρων ανέλαβε ο απόστρατος αντισυνταγματάρχης του Αμερικανικού Στρατού Ραλφ Πήτερς, ο οποίος τα τελευταία χρόνια έχει αναδειχθεί σε έναν εκ των κορυφαίων αναλυτών στρατηγικής στις ΗΠΑ.
Ο Πήτερς, με συνεργασίες με το σύνολο του αμερικανικού Τύπου, συνιστά τον ιδανικό φορέα διάδοσης των αμερικανικών διαθέσεων και για το σκοπό αυτό, το περιβόητο άρθρο του "Blood Borders: How a Middle East Would Look" («Ματωμένα σύνορα: Πως θα μπορούσε να μοιάζει μία καλύτερη Μέση Ανατολή») και κυρίως οι χάρτες που χρησιμοποιήθηκαν, προκάλεσαν αλυσιδωτές αντιδράσεις ακόμα και στην Τουρκία.
Πιο συγκεκριμένα, ο χάρτης της «Νέας Μέσης Ανατολής» που παρουσιάστηκε στη Στρατιωτική Ακαδημία του ΝΑΤΟ στη Ρώμη, άναψε κόκκινο στην Άγκυρα και το στρατιωτικό κατεστημένο, γεγονός που οδήγησε σε αποχώρηση τους Τούρκους αξιωματικούς που ήταν παρόντες.
Αξίζει να σημειωθεί, πως πριν ο χάρτης αυτός παρουσιαστεί, είχε εγκριθεί από την Ακαδημία Πολέμου των ΗΠΑ, γεγονός που ανάγκασε την τότε τουρκική ηγεσία να υποστηρίξει πως οι απόψεις του συγγραφέως δεν αποτελούν αναγκαστικά και θέση της επίσημης Ουάσιγκτον, προκειμένου να μην υπάρξει δημόσια, ευρεία κρίση στις σχέσεις των δύο πλευρών.
Το μείζον πρόβλημα αυτή τη στιγμή στη Μέση Ανατολή, διαγράφεται γύρω από τη Συρία. Με τον εθνικό στρατό του Μπασάρ Αλ Άσαντ να διαλύει τις δυνάμεις των ανταρτών - μισθοφόρων και το Λευκό Οίκο να χρειάζεται να επιστρατεύσει σενάρια χρήσης χημικών όπλων από το συριακό στρατό προκειμένου να ξεκινήσει να καλλιεργείται το έδαφος για ξεκάθαρη βοήθεια των ανταρτών με όπλα.
Με τον τρόπο αυτό και την ενδεχόμενη πτώση του Άσαντ, ανοίγει ο δρόμος για τη δημιουργία μίας νέας τάξης πραγμάτων στη Ευρύτερη Μέση Ανατολή, δεδομένου πως τα εδαφικά σύνορα είναι δεδομένο πως θα μεταβληθούν πάνω στο αίμα χιλιάδων ανθρώπων.
Τα σχέδια που επεξεργάζονται οι ΗΠΑ, μιλούν για τριχοτόμηση του συριακού κράτους, από το οποίο θα προκύψουν τρία καντόνια-κρατίδια (Αλευητικό - Χριστιανικό, Σουνιτικό και Σιιτικό).
Η σπίθα της Συρίας όμως, αναμένεται να βάλει φωτιά σε ολόκληρη την περιοχή και να ανοίξει το δρόμο προκειμένου τα 64 εκατομμύρια Κούρδων που βρίσκονται διάσπαρτα σε Τουρκία και Ιράκ, να αποκτήσουν πλέον χώρα, σε εδάφη που ορίζονται από τις τρεις μεγάλες πόλεις του Κιρκούκ, του Ντιγιάρμπακιρ και της Ταυρίδας. Στόχος είναι να δημιουργηθεί ένα ακόμα αμερικανικό προτεκτοράτο στο κέντρο της Ασίας.
Η απόσχιση όμως περιοχών της σημερινής Τουρκίας προς όφελος της δημιουργίας κουρδικού κράτους έχει προκαλέσει πανικό στα στρατιωτικά επιτελεία της γειτονικής χώρας, οι οποίοι κατηγορούν ευθέως τις ΗΠΑ για διπλό παιχνίδι στην περιοχή.
Αλώβητο από τις εξελίξεις δε θα βγει ούτε το Ιράκ, το οποίο αναμένεται να χωριστεί σε «Σουνιτικό Ιράκ» και σε «Σιϊτική Αραβική Πολιτεία» που θα απλώνεται και σε περιοχές της Σαουδικής Αραβίας γύρω και κάτω από το Κουβέιτ.
Μέσα από αυτή την κατάσταση, αναμένεται να βγει ωφελημένος ο Λίβανος, ο οποίος θα αυξήσει τα σύνορα του, όπως και να εκπληρωθεί το όραμα του «Μεγάλου Αζερμπαϊτζάν». Τεράστιες απώλειες πάντως θα έχει και το Πακιστάν, το οποίο θα χάσει τις δυτικές επαρχίες του και θα αποκοπεί ολόκληρο το νότιο τμήμα του (μαζί με τις νοτιοδυτικές επαρχίες του Ιράν) προκειμένου να εγκαθιδρυθεί το ανεξάρτητο Μπαλουχιστάν με πρωτεύουσα την Γκάνταρ.
Η ενεργή εμπλοκή των ΗΠΑ πάντως στο διαμελισμό της Συρίας, μοιάζει προαναγγελθέν γεγονός, μιας και πριν από ένα χρόνο ο κ. Μπαράκ Ομπάμα είχε διαμηνύσει ότι η χρήση χημικών όπλων στη Συρία θα αποτελούσε την αδιαπραγμάτευτη «κόκκινη γραμμή», η υπέρβαση της οποίας θα επέφερε «σοβαρές συνέπειες στη συριακή κυβέρνηση».
Ειδικοί στρατηγικοί αναλυτές μάλιστα, είχαν προβλέψει πως η αφορμή αυτή θα χρησιμοποιηθεί αν χρειαστεί προκειμένου να δοθεί στρατιωτική ισχύ εναντίον του Άσαντ.