Αποκλεισμένα, πια, από τις παροχές υγείας τα περισσότερα ζευγάρια, καταφεύγουν σε δραστικές λύσεις προκειμένου να καταφέρουν να πάρουν τα νεογέννητα παιδιά τους απο τα μαιευτήρια παρά την αδυναμία τους να πληρώσουν: τα «απαγάγουν».
Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις μαιευτηρίων που κράτησαν «ομήρους» τα νεογέννητα μωρά μέχρι οι νέοι γονείς να βρουν χρήματα να πληρώσουν τα έξοδα τοκετού και νοσηλείας.
Τους τελευταίους μήνες, όμως, αυξάνονται οι περιπτώσεις γονέων που νύχτα φεύγουν σαν τους κλέφτες από τα δημόσια νοσοκομεία με τα παιδιά τους και χωρίς, φυσικά, να ολοκληρώσουν τις γραφειοκρατικές διαδικασίες προκειμένου τα παιδιά να δηλωθούν στα ληξιαρχεία.
Με αυτόν τον τρόπο, καταγγέλλουν οι Γιατροί του Κόσμου, έχει δημιουργηθεί μια «στρατιά» παιδιών που φτάνουν στην ηλικία της εγγραφής στα σχολεία και τυπικά «δεν υπάρχουν».
«Ο πραγματικός Γολγοθάς αρχίζει όταν το παιδί φτάσει στην ηλικία των πέντε ή έξι ετών. Πολλές οικογένειες βρίσκονται στη δεινή θέση να πρέπει να αντιμετωπίσουν πια τη σκληρή γραφειοκρατία, για να αποδείξουν ότι το παιδί υπάρχει και ότι είναι δικό τους», λέει στο newpost ο Νικήτας Κανάκης.
Και περιγράφει το Γολγοθά μιας οικογένειας που με «δανεικό» βιβλιάριο υγείας έκανε εισαγωγή στο μαιευτήριο και όταν έληξε η νοσηλεία «πήραν στις 2 τη νύχτα το παιδί και βγήκαν από το μαιευτήριο κυριολεκτικά σαν κλέφτες. Τώρα το παιδί είναι έξι χρονών και στα μητρώα είναι γραμμένο με το επίθετο που είχε το βιβλιάριο».
Σε ακόμα πιο δεινή θέση, μετανάστες που ζουν επί δεκαετίες στη χώρα, έχουν ενσωματωθεί στην ελληνική κοινωνία, όμως για οικονομικούς, επίσης, λόγους, δεν διαθέτουν τα έγγραφα που θα έπρεπει να «συνοδεύουν» τα παιδιά τους.
«Αυτοί ζουν το πραγματικό δράμα», λέει ο Νικήτας Κανάκης. «Μια ελληνική οικογένεια θα ταλαιπωρηθεί, αλλά στο τέλος θα καταφέρει να αποδείξει ότι το παιδί είναι δικό της και τους λόγους για το οποίο δεν έχουν τα έγγραφα. Οι οικογένειες των μεταναστών κινδυνεύουν ακόμη και να χάσουν τα παιδιά μέσα από τα χέρια τους λόγω απέλασης».
