των αντίστοιχων φόρων που ούτε επί τουρκοκρατίας δεν ήταν τόσο δυσβάσταχτοι.
Η πρώτη λογική συνέπεια αυτής της άποψης θα ήταν ο υιός Βαρβιτσιώτη να εκδιωχθεί κακήν κακώς από τη Νέα Δημοκρατία. Όχι μόνο δεν έγινε κάτι τέτοιο, όχι μόνο δεν του έγιναν αυστηρές συστάσεις αλλά απεναντίας έγινε και υπουργός εμπορικής ναυτιλίας. Αυτός δηλαδή που μας συνιστά να “σκοτώσουμε” τα σπίτια μας σε μια τέτοια αγορά, θα αναλάβει να διαχειριστεί τη σχέση της πολιτείας με τον εφοπλιστικό κόσμο.
Περιττό νομίζω να εκτιμήσουμε τη συνέχεια.
Ο Μίλτος λοιπόν που βγήκε από το σχολείο και μπήκε στην πολιτική ένεκα του πατέρα του, ο αποτυχημένος υποψήφιος δήμαρχος Γλυφάδας, τελικά υπουργοποιήθηκε.
Αυτά συμβαίνουν μόνο στην Ελλάδα.
Τι είναι άραγε ο Μίλτος; Προσώπικα δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω. Τι έχει κάνει πέρα από βουλευτής ώστε τώρα αναλαμβάνει υπουργικό θώκο; Από μια ματιά που έριξα στο βιογραφικό που έχει αναρτημένο στην ιστοσελίδα του απολύτως τίποτε. Μας αναφέρει το σπουδαίο κατόρθωμα ότι υπήρξε ιδρυτικό μέλος της ΟΝΝΕΔ Γλυφάδας (ουαου!) και πως από τα 31 του εκλέγεται βουλευτής. Πιο πριν; Έχει εργαστεί καμιά 15αρια χρόνια;
Αν ο υιος Βαρβιτσιώτης είναι ότι καλύτερο διαθέτεις να ρίξεις στη ναυτιλία, κλάφτα Χαράλαμπε!
Κι αλήθεια, αν λεγόταν Κολοκυθόπουλος αντί για Βαρβιτσιώτης, σήμερα θα ήταν υπουργός ή πχ εγγεγραμένος στις λίστες του ΟΑΕΔ;
Τελικά αυτός εδώ ο λαός έδιωξε το βασιλιά που ήταν ένας και θα μπορούσε να είναι διακοσμητικός όπως ο Παπούλιας, και έβαλε στο κεφάλι του δεκάδες βασιλιάδες που μεταβιβάζουν το στέμμα στο / στα παιδιά τους και αυτά ψηφίζουν μνημόνια, παραχωρούν εθνική κυριαρχία και άμα λάχει σου λένε κι ένα “πούλα το σπίτι σου!”.
freepen.gr
