Οι εποχές που οι Έλληνες καπεταναίοι διακατέχονταν από πατριωτική ζέση και προσέφεραν από το υστέρημά τους στη χώρα ανήκουν στο παρελθόν.
Ωστόσο, ο χαρακτηρισμός των φιλελλήνων και πατριωτών εξακολουθεί να ακολουθεί τους σύγχρονους εφοπλιστές, οι οποίοι σήμερα όχι μόνο...
δεν ενισχύουν, ούτε κατ' ελάχιστο, τον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά αντιθέτως θησαυρίζουν και δημιουργούν τεράστια κέρδη σε βάρος του ελληνικού λαού.
Και λέμε σε βάρος του λαού, γιατί σε αντίθεση με τον απλό πολίτη που καθημερινά αφαιμάζεται από το προκρούστειο φορολογικό σύστημα, οι Έλληνες πλοιοκτήτες απολαμβάνουν ένα ασύλληπτο καθεστώς φοροαπαλλαγών, απορρίπτοντας παράλληλα και τον μύθο του έξυπνου και αυτοδημιούργητου Έλληνα εφοπλιστή.
Οι φοροαπαλλαγές που αφορούν συγκεκριμένα στα πλοία των εφοπλιστών περιγράφονται με τον πιο γλαφυρό τρόπο στον προϋπολογισμό που συντάσσεται κάθε χρόνο από τους «δικούς» τους ανθρώπους, οι οποίοι διαχρονικά «κλείνουν τα μάτια» στα προκλητικά οφίτσια της εν λόγω δράκας και μάλιστα φροντίζουν για την ες αεί διαιώνισή τους.
Οι συντάκτες του συγκεκριμένου νομοθετικού πλαισίου έχουν φροντίσει μάλιστα να παράσχουν τις ευνοϊκές ρυθμίσεις σε όλες ανεξαιρέτως τις «κάστες» των εφοπλιστών, αφού έχουν περιλάβει και τις δύο κατηγορίες πλοίων, οι οποίες σύμφωνα με το νόμο Ν.27/1975, είναι οι εξής:
-Την κατηγορία Α, στην οποία ανήκουν τα μηχανοκίνητα φορτηγά πλοία, δεξαμενόπλοια, πλοία ψυγεία χωρητικότητας 3.000 κόρων, σιδηρά φορτηγά πλοία ξηρού και υγρού φορτίου, πλοία ψυγεία άνω των 500 και 3.000 κόρων με πλόες στα λιμάνια του εξωτερικού, επιβατηγά πλοία με πλόες σε λιμάνια εξωτερικού και επιβατηγά πλοία ολικής χωρητικότητας άνω των 500 κόρων που τουλάχιστον επί εξάμηνο έκαναν πλόες μεταξύ λιμανιών του εσωτερικού ή εσωτερικού και εξωτερικού ή μόνο εξωτερικού, για αναψυχή των επιβατών (περιηγητικά ή κρουαζιερόπλοια) και
-Την κατηγορία Β, στην οποία ανήκουν τα λοιπά μηχανοκίνητα πλοία, ιστιοφόρα και πλοιάρια γενικώς.
Οι φοροαπαλλαγές, λοιπόν, που απολαμβάνουν οι Έλληνες κροίσοι, όσον αφορά συγκεκριμένα στα πλοία, είναι οι εξής:
1.Τα κέρδη των πλοίων απαλλάσσονται πλήρως:
-από οποιοδήποτε φόρο εισοδήματος,
-από κάθε φορολογία ή υπεραξία που μπορεί να πραγματοποιηθεί είτε από την πώληση πλοίου, είτε από την είσπραξη ασφαλιστικής αποζημίωσης είτε από άλλη αιτία,
-από τον φόρο εισοδήματος των καθαρών κερδών ή μερισμάτων κάθε ημεδαπής ή αλλοδαπής εταιρείας που εκτός από τα πλοία έχει κι άλλες εκμεταλλεύσεις
2.Απαλλάσσονται από φόρο τα πλοία:
-κατηγορίας Α που ναυπηγούνται στην Ελλάδα
-κατηγορίας Α που υφίστανται επισκευές και οι δαπάνες καλύπτονται με εισαγωγή συναλλάγματος (μέχρι 50%)
-κατηγορίας Β (κατά 2/3) τα νεώτερα των 20 ετών και τα 10-15 ετών (τα νηολογημένα σύμφωνα με τους ελληνικούς νόμους)
-κατηγορίας Β, καθώς και τα φορτηγά ηλικίας κάτω των 10 ετών
-φορτηγά κάτω των 30 ετών
-κατηγορίας Β που ναυπηγήθηκαν στην Ελλάδα
-κατηγορίας Α μικρότερα των 10 ετών
-όλα τα κατηγορίας Α που εκτελούν δρομολόγια μεταξύ ελληνικών και ξένων λιμανιών αλλά και όλα που ναυπηγήθηκαν στην Ελλάδα.
Παράλληλα, μειώνεται ο φόρος:
-στα πλοία Α και Β κατηγορίας που αργούν λόγω ελλείψεως εργασίας ή επισκευών ή άλλης αιτίας
-κατά 50% σε πλοία και κρουαζιερόπλοια Α και Β κατηγορίας
-κατά 60% σε επιβατικά πλοία, μηχανοκίνητα και ιστιοφόρα
-κατά 75% στα αλιευτικά πλοία
-κατά 50% στα Β κατηγορίας πλοία 10-20 ετών
Δυστυχώς, ο κατάλογος των φοροαπαλλαγών συνεχίζεται με ειδικές ρυθμίσεις για την ενίσχυση της ναυτιλίας, την ανάπτυξη, τα κίνητρα για την εισροή συναλλάγματος και άλλες «ευγενείς» προθέσεις.
Βέβαια, κατά περίεργο τρόπο, τη στιγμή που η λίστα είναι τόσο αναλυτική σε ότι αφορά στις απαλλαγές, πουθενά δεν γίνεται λόγος για τα χαμένα κρατικά έσοδα, ενώ ακόμα πιο εξοργιστικό είναι το γεγονός ότι δεν υπάρχει και καμία πρόβλεψη ή επισήμανση στη διάρκεια των συγκεκριμένων φοροαπαλλαγών, οι οποίες με αυτό τον τρόπο καθίστανται κατά τεκμήριο απεριόριστες.
Σε όσους επιμένουν να υπερασπίζονται ακόμα και μετά από αυτά τα στοιχεία τους Έλληνες εφοπλιστές με αν μη τι άλλο, αφελή, επιχειρήματα, του τύπου «ο ελληνόκτητος στόλος είναι από τους μεγαλύτερους στον κόσμο», η απάντηση είναι πάρα πολύ απλή:
Όλοι αυτοί οι βαυκαλισμοί δεν έχουν καμία απολύτως σημασία, όταν η ελληνική κοινωνία δεν απολαμβάνει οφέλη, όταν οι «ευεργέτες» της ναυτιλίας δεν προσφέρουν απολύτως τίποτα στην Ελλάδα, η οποία μαστίζεται από τη σοβαρότερη ανθρωπιστική κρίση μετά την Απελευθέρωση. Αντιθέτως ενισχύουν την αίσθηση των Ελλήνων ότι κάποιοι, ακόμα και σήμερα συνεχίζουν να διαβιούν πλουσιοπάροχα, «στην υγειά των κορόιδων»...
