Σάλος έχει προκληθεί από το πρωί της Παρασκευής με τα όσα απαράδεκτα συνέβησαν εντός του Ελληνικού Κοινοβουλίου με βουλευτές της Χρυσής Αυγής να μιλούν για «γίδια» και «ξεφτιλισμένους» δείχνοντας ελάχιστο σεβασμό στον χώρο και να ακούγεται η απαράδεκτη φράση «Χάιλ Χίτλερ».
Αυτομάτως ξεκίνησε ένας πόλεμος ανακοινώσεων μεταξύ των κομμάτων και, όπως ήταν αναμενόμενο, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πήραν φωτιά.
Ο χρήστης, Γιάννης Νικολόπουλος, ανέβασε στο twitter ένα εκπληκτικό απόσπασμα από ένα κείμενο με τα πρακτικά της Βουλής του 1963 όταν ακούστηκε για πρώτη φορά το «Χάιλ Χίτλερ» εντός Κοινοβουλίου, το οποίο ακολούθησαν αντεγκλήσεις, ύβρεις και ξυλοδαρμοί ανάμεσα σε βουλευτές της ΕΡΕ και της ΕΔΑ.
Είναι μια περίοδος ιδιαίτερα εκρηκτική όπου τα εμφυλιακά πάθη δεν έχουν κοπάσει και οι εκλογές «βίας και νοθείας» του 1961 συνεχίζουν να απλώνουν τη σκιά τους πάνω από την πολιτική ζωή του τόπου.
Σε πρώτο πλάνο ιστορικές μορφές της Αριστεράς όπως ο Ηλίας Ηλιού και ο Γρηγόρης Λαμπράκης, οποίος δολοφονήθηκε δύο περίπου μήνες μετά στη Θεσσαλονίκη και βουλευτές της ΕΡΕ όπως ο αμφιλεγόμενος Κώστας Παπαδόπουλος, υπό το βλέμμα του Κώστα Καραμανλή.
Αναλυτικά:
«Τα «Χάιλ Χίτλερ» στη Βουλή το 1963. Στις 13 Μαρτίου 1963,πριν από 50 χρόνια,ο βουλευτής της ΕΔΑ, Ηλίας Ηλιού, προσπαθεί να τοποθετηθεί στη Βουλή, εκφράζοντας για μια ακόμη φορά, τη διαμαρτυρία του κόμματός του, για όσα είχαν προηγηθεί στις εκλογές βίας και νοθείας του 1961, με αφορμή τη συζήτηση μιας σειράς τροποποιήσεων στον νόμο περί Εσωτερικής Ασφάλειας του Ελληνικού Κράτους. Ο Ηλιού διακόπτεται συνεχώς από την πτέρυγα των εδράνων, όπου βρίσκονται καθισμένοι οι βουλευτές της ΕΡΕ του Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Πρωτεργάτης των συνεχών διακοπών, είναι ο βουλευτής Κιλκίς, Κώστας Παπαδόπουλος γνωστός οπλοφόρος αρχηγός της δεξιάς, παρακρατικής οργάνωσης Εθνικός Ελληνικός Στρατός (ΕΕΣ) που συνεργάστηκε με τους Γερμανούς την περίοδο της Κατοχής.
Ο Ηλιού αρχίζει να ξετυλίγει το δράμα ενός χωριού του Κιλκίς, όπου ενώ το 1958 έχουν ψηφίσει 164 κάτοικοι την ΕΔΑ,τρία χρόνια μετά, η ΕΔΑ δε λαμβάνει καμιά ψήφο, χωρίς να έχει υπάρξει κάποια μεταβολή στους εκλογικούς καταλόγους και ενώ έχουν πληθύνει οι καταγγελίες για όργιο βίας εναντίον των κατοίκων. Ο Παπαδόπουλος συνεχίζει να τον διακόπτει και να τον ειρωνεύεται. Ακολουθεί ο εξής διάλογος (διορθωμένα Πρακτικά της Βουλής, καθώς αφαιρέθηκαν ή περικόπηκαν ολόκληρα κομμάτια) :
Ηλίας Ηλιού (ΕΔΑ): Τα περί φασισμού και δημοκρατίας δε θα ημπορούσαν να φωτισθούν καλύτερα από το φως του γεγονότος ότι 164 ψήφοι της Αριστεράς ''εξηφανίσθηκαν'' και δεν έμεινε ''ούτε ένας'', όπως μας είπε ο μέγας δημοκράτης κ. Παπαδόπουλος. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι φασίσται οι οποίοι επί Γερμανών έδρασαν, οι φασίσται αυτοί εξακολουθούν και σήμερον με το προσωπείον της ελευθερίας και της δημοκρατίας να εφαρμόζουν τας αυτάς φασιστικάς μεθόδους. Μη νομίζετε ότι η επίκλησις λέξεων κενών περιεχομένου περί δημοκρατίας και ελευθερίας όταν απουσιάζουν τα γεγονότα, είναι δυνατόν να νομιμοποιήσουν τα φασιστικά μέτρα.
Κώστας Παπαδόπουλος (ΕΡΕ): Το ότι είμαι μέγας δημοκράτης το κρίνουν τα έργα μου και η μεταστροφή του πραγματικά δημοκρατικού λαού του Κιλκίς, που επολέμησε ηρωικά και με ψηφίζει συνεχώς και με φέρνει ως Λεωνίδαν πάντοτε μεταξύ των 300 βουλευτών. Ο λαός του Κιλκίς μου δίδει 22.500 ψήφους. Τι σημαίνει τούτο;
Ότι τα έργα μου μετέστρεψαν τον λαό και τον έφεραν εις την πραγματικήν Δημοκρατίαν. Ηγωνίσθημεν και αγωνιζόμεθα υπερασπιζόμενοι την πραγματικήν Δημοκρατίαν έναντι του κόκκινου φασισμού. Αι μέθοδοι που φέρνετε από τας στέπας και τα τέλματα της Ανατολής θα ταφούν εκεί όπου εξεκίνησαν. Τον μεγάλον σας πατερούλην τον Στάλιν μέχρι χθες τον ελατρεύατε και τον υμνούσατε, σήμερον ούτε το όνομά του δεν θέλετε να ακούτε.
Αυτή είναι η Δημοκρατία σας. Επέρασε η εποχή του σφαξίματος και της κονσέρβας. Συνέλθετε και αλλάξατε μυαλά, σας προειδοποιούμεν ότι δεν πρόκειται να επιζήσετε σε αυτόν τον τόπο, θα σας θάψωμεν, θα σας θάψη ο ελληνικός λαός, διότι αι θεωρείαι σας είναι απηρχαιωμέναι, επέρασεν η εποχή της Δημοκρατίας σας, του μαχαιριού και της κονσέρβας. Μια για πάντα ο κ. Ηλιού ας καθήση και ας κυττάξη τα χάλια του. Ημείς σώσαμεν τη Δημοκρατία από τους δολοφόνους.
Ηλίας Ηλιού (ΕΔΑ) : Ο κύριος συνάδελφος ημπόρεσε να βάλη εις την ναφθαλίνην την στολήν του Γερμανού αξιωματικού, τη οποίαν έφερε, δεν ημπόρεσεν όμως να βάλη...(θόρυβος,φωναί,διαμαρτυρίαι,κωδωνοκρουσίαι, σφοδρά αναταραχή εις την αίθουσαν)
Πρόεδρος :Διακόπτεται η συνεδρίασις δια πέντε λεπτά.
Τι έχει συμβεί εκεί που τα πρακτικά αναφέρουν θόρυβος, φωναί, διαμαρτυρίαι κτλ, το περιγράφει ο δημοσιογράφος Τάσος Κωστόπουλος στο βιβλίο του Η αυτολογοκριμένη μνήμη - Τα Τάγματα Ασφαλείας και η μεταπολεμική εθνικοφροσύνη, εκδόσεις Φιλίστωρ, 2005.
Ένας βουλευτής : Χάιλ Χίτλερ!
Κώστας Χιωτάκης (ΕΔΑ) : Στην Κατοχή, Παπαδόπουλε, τι έκανες!;
Γρηγόρης Λαμπράκης (ανεξάρτητος βουλευτής, συνεργαζόμενος με την ΕΔΑ) : Ήσουν αξιωματικός των Ες - Ες !
Κώστας Παπαδόπουλος (ΕΡΕ) : Σκάστε ρε πούστηδες!
Ο Παπαδόπουλος σηκώνεται από το έδρανο και συνεπικουρούμενος από άλλους βουλευτές της ΕΡΕ και έναν κλητήρα της Βουλής επιτίθεται και γρονθοκοπεί τον βουλευτή της ΕΔΑ, Αντώνη Μπριλλάκη πριν ο Γρηγόρης Λαμπράκης τον ρίξει στο πάτωμα , ο οποίος με τη σειρά του δέχεται επίθεση από τους υπόλοιπους εφορμούντες.
''Πυροσβέστης'' αναλαμβάνει ο Υπουργός Δικαιοσύνης, Κώστας Παπακωνσταντίνου που κατηγορεί την ΕΔΑ για οργανωμένη επίθεση κατά των βουλευτών. Η συνεδρίαση λήγει με το Προεδρείο να καταδικάζει ''το πρωτοφανές γεγονός διότι εφθάσαμεν εις το σημείον να ίδωμεν αίματα εις την αίθουσαν αυτήν από μωλωπισμούς''.
Όταν δύο μήνες μετά ο Λαμπράκης θα δολοφονηθεί στη Θεσσαλονίκη, ορισμένοι θα θυμηθούν τα προηγούμενα και για έναν επιπλέον λόγο: Ο Ξενοφών Γιοσμάς, ο καθοδηγητής των Γκοτζαμάνη και Εμμανουηλίδη υπήρξε οργανωμένος διοικητής δοσιλογικού τμήματος οπλοφόρων, στον ΕΕΣ του Παπαδόπουλου [για την ακρίβεια, των Παπαδόπουλων, Αντώνη,Κώστα και Κυριάκου (που δεν είχαν συγγενική σχέση μεταξύ τους,αλλά κοινή,ποντιακή καταγωγή)] με περιοχή ευθύνης και δράσης τα Πιέρια Όρη.
(πηγές, Στράτου Δορδανά, Η Γερμανική Στολή στη Ναφθαλίνη, εκδόσεις Βιβλιοπωλείο της Εστίας, 2011, Τάσου Κωστόπουλου, Η αυτολογοκριμένη μνήμη - Τα Τάγματα Ασφαλείας και η μεταπολεμική εθνικοφροσύνη, εκδόσεις Φιλίστωρ, 2005). »...
