αναγνώρισης χρόνου ασφάλισης για θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος οποιουδήποτε χρόνου εκ των προβλεπόμενων είτε στο άρθρο 40 Ν.2084/1992, είτε στο ν.3996/2011 υπό τους όρους και τις προϋποθέσεις που τάσσονται από τις διατάξεις αυτές.
Όπως αναφέρεται στην εγκύκλιο του ΟΑΕΕ με τις διατάξεις του άρθρου 17 του Π.Δ. 258/2005 προβλέπεται ο χρόνος της παραγραφής του δικαιώματος του Οργανισμού προς είσπραξη εισφορών, η διακοπή της παραγραφής καθώς και το δικαίωμα του ασφαλισμένου να καταβάλλει τις εισφορές και μετά την παραγραφή αυτών, με το ισχύον ασφάλιστρο του χρόνου καταβολής και τις νόμιμες προσαυξήσεις.
Αναλυτικότερα σημειώνεται ότι «το δικαίωμα του Οργανισμού προς είσπραξη εισφορών παραγράφεται μετά από παρέλευση 20ετίας από τη λήξη του οικονομικού έτους, κατά το οποίο αυτές κατέστησαν απαιτητές. Σε περίπτωση έκδοσης Π.Ε.Ε.Π.Τ. ή ρύθμισης των οφειλών σε δόσεις ή υποβολής μήνυσης από τον Οργανισμό ή σε κάθε άλλη περίπτωση προβλεπόμενη από τον Κ.Ε.Δ.Ε. η παραγραφή διακόπτεται και αρχίζει νέα 20ετής.
Ο ασφαλισμένος δικαιούται να καταβάλλει τις εισφορές και μετά την παραγραφή αυτών, με το ισχύον ασφάλιστρο του χρόνου καταβολής και τις νόμιμες προσαυξήσεις. Στην περίπτωση αυτή ο Οργανισμός υποχρεούται να συνυπολογίσει το χρόνο, για τον οποίο καταβλήθηκαν οι εισφορές, ως χρόνο ασφάλισης. Εισφορές ασφαλισμένων κλάδου σύνταξης αχρεωστήτως εισπραχθείσες επιστρέφονται ατόκως, με αίτηση του ασφαλισμένου ή και αυτεπάγγελτα από την υπηρεσία. Το δικαίωμα προς επιστροφή παραγράφεται μετά παρέλευση 5ετίας από τη λήξη του οικονομικού έτους, εντός του οποίου καταβλήθηκαν οι εισφορές».
Με τις διατάξεις του άρθρου 40 του ν.2084/1992 καθώς και με τις διατάξεις του ν.3996/2011 παρέχεται στους ασφαλισμένους δικαίωμα αναγνώρισης των αναφερομένων σε αυτές χρόνων ασφάλισης εφόσον πληρούνται οι τασσόμενες από τις προαναφερθείσες διατάξεις προϋποθέσεις.
Για την εφαρμογή των προαναφερθεισών διατάξεων διευκρινίστηκαν από τη Νομική Υπηρεσία του Οργανισμού τα ακόλουθα:
- Ως γνωστόν το δικαίωμα του Οργανισμού προς είσπραξη εισφορών παραγράφεται μετά από παρέλευση 20ετίας από τη λήξη του οικονομικού έτους, κατά το οποίο αυτές κατέστησαν απαιτητές.
- Είναι γνωστό ότι ο ασφαλισμένος μπορεί να καταβάλλει τις εισφορές και μετά την ανωτέρω παραγραφή (παραιτούμενος ή άλλως μη υποβάλλων ένσταση παραγραφής) με το ισχύον ασφάλιστρο του χρόνου καταβολής και τις νόμιμες προσαυξήσεις. Τούτο διότι η παραγραφή αποτελεί νομικά ένσταση, η άσκηση της οποίας αφήνεται στη διακριτική ευχέρεια του ασφαλισμένου.
- Σε περίπτωση «αποποίησης των οφειλών» υπάρχει η δυνατότητα αναγνώρισης χρόνου ασφάλισης, για θεμελίωση συνταξιοδότησης, οποιουδήποτε χρόνου, είτε δηλαδή με τους αναγνωριζόμενους χρόνους του Ν.2084/1992, είτε με τον Ν.3996/2011, κατόπιν σχετικής αιτήσεως του ασφαλισμένου και σύμφωνα πάντα με τους όρους και προϋποθέσεις που τάσσουν οι ανωτέρω νόμοι. Δηλαδή η τυχόν «αποποίηση οφειλών» δεν τον στερεί από τέτοιο δικαίωμα.
