Συγκεκριμένα, η εισαγγελέας άσκησε ποινική δίωξη σε βαθμό κακουργήματος για ηθική αυτουργία σε απιστία σε βάρος του δημοσίου από κοινού και κατ' εξακολούθηση.
Υπενθυμίζεται ότι η υπόθεση αφορά σε 456 έργα για την περίοδο 2006 - 2010 και η ζημιά που υπέστη το ελληνικό δημόσιο υπολογίζεται σε 4,1 εκατ. ευρώ, καθώς η τότε νομαρχία ανέθετε τα έργα απευθείας με πρόχειρους διαγωνισμούς....
Στη δικογραφία που ήδη βρίσκεται στα χέρια των ανακριτικών αρχών διαπιστώνεται κατ' εξακολούθηση παράβαση της υπουργικής απόφασης, σύμφωνα με την οποία για κάθε έτος επιτρέπεται η ανάθεση με πρόχειρο διαγωνισμό ενός μόνον έργου ύψους μέχρι 45.000 ευρώ για κάθε ειδικό φορέα και ΚΑΕ. Οπως προκύπτει από τα μέχρι στιγμής στοιχεία που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια της δικαστικής έρευνας, τα έργα που χαρακτηρίστηκαν «45άρια» κατασκευάστηκαν με εξαιρετικές και συνοπτικές διαδικασίες και ουσιαστικά με ανάθεση άνευ διαγωνισμού.
Τρεις μέθοδοι
Όπως κατατέθηκε κατά τη διάρκεια της προκαταρκτικής εξέτασης, τα μεγάλα έργα «έσπαγαν» σε 45άρια με τρεις κυρίως μεθόδους:
- Αρχικά εγκρίνονταν έργα με υψηλούς προϋπολογισμούς, για τα οποία όμως, αντί να συνταχθούν μελέτες και να ξεκινήσει η διαδικασία δημοπράτησης, συντάσσονταν μελέτες για προϋπολογισμούς έργων ύψους 45.000 ευρώ, που είχαν τους ίδιους κωδικούς των μεγάλων έργων.
- Σε άλλες περιπτώσεις έργων με υψηλούς προϋπολογισμούς συντάσσονταν μελέτες των 45.000 ευρώ, αντί να προκηρυχτούν ανοιχτές δημοπρασίες όπου παρέχονται μεγάλες εκπτώσεις από τους εργολάβους (25% έως 40%). Με τη μέθοδο του «σπασίματος» του έργου οι εκπτώσεις ήταν 2% έως 4%.
- Τέλος, διαπιστώθηκε ότι εγκρίθηκαν αυτοτελή έργα ύψους 45.000 ευρώ, ενώ, όπως διαπιστώθηκε, το φυσικό τους αντικείμενο αποτελούσε τμήμα έργου με προϋπολογισμό πολλαπλάσιο των 45.000 ευρώ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, από τον Απρίλιο του 2010 που διατάχθηκε από την Εισαγγελία να διερευνηθεί η υπόθεση, τόσο ο Παναγιώτης Ψωμιάδης όσο και ο αδερφός του Διονύσης επί της ουσίας δεν έχουν τοποθετηθεί ενώπιον των δικαστικών αρχών, καθώς αρκέστηκαν στο να προβάλλουν αιτήματα ακυρότητας εστιάζοντας σε δικονομικά ζητήματα που εγείρονται στην υπόθεση.
