Τον κίνδυνο να συγκρουστούν Κίνα και Ιαπωνία για τα νησιά Σενκάκου
επισημαίνει σε δημοσίευμά του ο Economist, προειδοποιώντας για τις
διεθνείς επιπτώσεις που μπορεί να προκαλέσει μια τέτοια σύγκρουση.
Προς τον πόλεμο οδεύουν οι σχέσεις των δύο ισχυρών κρατών της Άπω Ανατολής. Η Κίνα επεκτείνει τις δραστηριότητές της σε αέρα και θάλασσα, την ώρα που η ρητορική της δείχνει διαθέσεις για «αίμα». ...
Τα κινεζικά ΜΜΕ προετοιμάζουν την κοινή γνώμη για ένα τέτοιο γεγονός. Η Ιαπωνία είναι ο εχθρός, λένε, είναι ο κίνδυνος και η απειλή για την ύπαρξη του κόσμου. Και μέσα σε όλα, δεν αποκλείουν το χειρότερο.
Διαχρονικά οι σχέσεις των δύο χωρών είναι εχθρικές με την Ιαπωνία να έχει πράξει ουκ ολίγα κατά των γειτόνων της. Μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο όμως η κατάσταση είχε ομαλοποιηθεί. Όμως πέντε μικρά νησάκια, τα οποία βρίσκονται ανάμεσα στο σημείο εκείνο που η απόσταση Κίνας και Ιαπωνίας είναι η πιο μικρή απειλούν να τινάξουν στον αέρα τις σχέσεις των δύο χωρών. Τα νησάκια ελέγχει η Ιαπωνία και τα ονομάζει Σενκάκου, την ώρα που η Κίνα τα θέλει δικά της και τα ονομάζει Ντιαόγιου.
Το Σεπτέμβριο, η κίνηση του τότε Ιάπωνα πρωθυπουργού, Γιοσιχίκο Νόντα, να εθνικοποιήσει τρία από τα πέντε νησιά, τα οποία ακόμα δεν ήλεγχαν πλήρως οι Ιάπωνες, προκάλεσε «παλίρροια» στην ανατολική κινεζική θάλασσα. Ο κ. Νόντα το έκανε αυτό για να μην πάρει τον έλεγχο των νησιών ο μέχρι πριν λίγους μήνες κυβερνήτης του Τόκιο, ο ακροδεξιός Σιντάρο Ισιχάρα.
Το Πεκίνο, όμως, θεώρησε πως η κίνηση αυτή είναι ενδεικτική του μένους που νιώθουν οι Ιάπωνες για την Κίνα και το εξέλαβε ως συνωμοσία. Γι' αυτό και έδρασε άμεσα. Αρχικά ξεκίνησε με εισβολές στα νησιά με σκάφη του λιμενικού. Τον Δεκέμβριο ένα αεροπλάνο προσγειώθηκε σε κάποιο από τα νησιά για να κάνει περιπολίες. Η Ιαπωνία απάντησε με μαχητικά αεροσκάφη. Αυτό το μήνα τα αεροσκάφη και των δύο πλευρών επιδόθηκαν σε μία επίδειξη δύναμης, με τα ιαπωνικά ΜΜΕ να αναφέρουν πως την επόμενη φορά θα ξεκινήσουν οι επιθέσεις. Και όσο η Κίνα ενδιαφέρεται για τις νήσους, ο πόλεμος θα είναι πάντα ένα υπαρκτό ενδεχόμενο.
Σε περίπτωση σύγκρουσης, σε δύσκολη θέση θα βρεθούν και οι ΗΠΑ, οι οποίες υποχρεούνται να συμμετέχουν στον πόλεμο υπέρ της Ιαπωνίας. Παράλληλα, όμως, η Κίνα είναι βασικός «αιμοδότης» της αμερικανικής οικονομίας, ξέχωρα από το γεγονός ότι μία σύγκρουση μεταξύ δύο τόσο ισχυρών κρατών (Κίνας και ΗΠΑ) θα τρόμαζε τον οποιονδήποτε. Ωστόσο, μία ενδεχομένη ιαπωνική αντίδραση θα ήταν κατανοητή από πλευράς ΗΠΑ, καθώς θίγονται τα κυριαρχικά δικαιώματα του νησιωτικού κράτους.
Ο νέος Ιάπωνας πρωθυπουργός, Σίνζο Άμπε δήλωσε πως οι αμυντικές δαπάνες θα είναι μεγαλύτερες φέτος για τη χώρα, για πρώτη φορά μετά από δέκα χρόνια. Επίσης, ανέφερε πως στα σχέδιά του περιλαμβάνεται και η σύσφιξη των σχέσεων με άλλες χώρες της νοτιοανατολικής Ασίας που ανησυχούν για τον κινεζικό επεκτατισμό.
Καθώς το Πεκίνο προσπαθεί να επεκτείνει τις ναυτιλιακές του δραστηριότητες, οι Ιάπωνες φοβούνται την έξαρση του κινεζικού εθνικισμού και την εκδήλωσή της με επιθετικό τρόπο. Από την άλλη, η Κίνα θεωρεί την Ιαπωνία επικίνδυνη. Όμως, η Ιαπωνία είναι εκείνη που έχει να συμμετάσχει σε πόλεμο από το 1945.
Προς τον πόλεμο οδεύουν οι σχέσεις των δύο ισχυρών κρατών της Άπω Ανατολής. Η Κίνα επεκτείνει τις δραστηριότητές της σε αέρα και θάλασσα, την ώρα που η ρητορική της δείχνει διαθέσεις για «αίμα». ...
Τα κινεζικά ΜΜΕ προετοιμάζουν την κοινή γνώμη για ένα τέτοιο γεγονός. Η Ιαπωνία είναι ο εχθρός, λένε, είναι ο κίνδυνος και η απειλή για την ύπαρξη του κόσμου. Και μέσα σε όλα, δεν αποκλείουν το χειρότερο.
Διαχρονικά οι σχέσεις των δύο χωρών είναι εχθρικές με την Ιαπωνία να έχει πράξει ουκ ολίγα κατά των γειτόνων της. Μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο όμως η κατάσταση είχε ομαλοποιηθεί. Όμως πέντε μικρά νησάκια, τα οποία βρίσκονται ανάμεσα στο σημείο εκείνο που η απόσταση Κίνας και Ιαπωνίας είναι η πιο μικρή απειλούν να τινάξουν στον αέρα τις σχέσεις των δύο χωρών. Τα νησάκια ελέγχει η Ιαπωνία και τα ονομάζει Σενκάκου, την ώρα που η Κίνα τα θέλει δικά της και τα ονομάζει Ντιαόγιου.
Το Σεπτέμβριο, η κίνηση του τότε Ιάπωνα πρωθυπουργού, Γιοσιχίκο Νόντα, να εθνικοποιήσει τρία από τα πέντε νησιά, τα οποία ακόμα δεν ήλεγχαν πλήρως οι Ιάπωνες, προκάλεσε «παλίρροια» στην ανατολική κινεζική θάλασσα. Ο κ. Νόντα το έκανε αυτό για να μην πάρει τον έλεγχο των νησιών ο μέχρι πριν λίγους μήνες κυβερνήτης του Τόκιο, ο ακροδεξιός Σιντάρο Ισιχάρα.
Το Πεκίνο, όμως, θεώρησε πως η κίνηση αυτή είναι ενδεικτική του μένους που νιώθουν οι Ιάπωνες για την Κίνα και το εξέλαβε ως συνωμοσία. Γι' αυτό και έδρασε άμεσα. Αρχικά ξεκίνησε με εισβολές στα νησιά με σκάφη του λιμενικού. Τον Δεκέμβριο ένα αεροπλάνο προσγειώθηκε σε κάποιο από τα νησιά για να κάνει περιπολίες. Η Ιαπωνία απάντησε με μαχητικά αεροσκάφη. Αυτό το μήνα τα αεροσκάφη και των δύο πλευρών επιδόθηκαν σε μία επίδειξη δύναμης, με τα ιαπωνικά ΜΜΕ να αναφέρουν πως την επόμενη φορά θα ξεκινήσουν οι επιθέσεις. Και όσο η Κίνα ενδιαφέρεται για τις νήσους, ο πόλεμος θα είναι πάντα ένα υπαρκτό ενδεχόμενο.
Σε περίπτωση σύγκρουσης, σε δύσκολη θέση θα βρεθούν και οι ΗΠΑ, οι οποίες υποχρεούνται να συμμετέχουν στον πόλεμο υπέρ της Ιαπωνίας. Παράλληλα, όμως, η Κίνα είναι βασικός «αιμοδότης» της αμερικανικής οικονομίας, ξέχωρα από το γεγονός ότι μία σύγκρουση μεταξύ δύο τόσο ισχυρών κρατών (Κίνας και ΗΠΑ) θα τρόμαζε τον οποιονδήποτε. Ωστόσο, μία ενδεχομένη ιαπωνική αντίδραση θα ήταν κατανοητή από πλευράς ΗΠΑ, καθώς θίγονται τα κυριαρχικά δικαιώματα του νησιωτικού κράτους.
Ο νέος Ιάπωνας πρωθυπουργός, Σίνζο Άμπε δήλωσε πως οι αμυντικές δαπάνες θα είναι μεγαλύτερες φέτος για τη χώρα, για πρώτη φορά μετά από δέκα χρόνια. Επίσης, ανέφερε πως στα σχέδιά του περιλαμβάνεται και η σύσφιξη των σχέσεων με άλλες χώρες της νοτιοανατολικής Ασίας που ανησυχούν για τον κινεζικό επεκτατισμό.
Καθώς το Πεκίνο προσπαθεί να επεκτείνει τις ναυτιλιακές του δραστηριότητες, οι Ιάπωνες φοβούνται την έξαρση του κινεζικού εθνικισμού και την εκδήλωσή της με επιθετικό τρόπο. Από την άλλη, η Κίνα θεωρεί την Ιαπωνία επικίνδυνη. Όμως, η Ιαπωνία είναι εκείνη που έχει να συμμετάσχει σε πόλεμο από το 1945.
