Του Θεόδωρου Κατσανέβα
Ένας αστείος τύπος. Αυτή η λέξη μου ήρθε αυθόρμητα στο νου, ακούγοντας
τον Υπουργό Οικονομικών κ. Ιωάννη Στουρνάρα, να διαβεβαιώνει το
συνομιλητή του, ένα δημοσιογράφο του BBC αν δεν κάνω λάθος, ότι το 2013
θα είναι ο τελευταίος χρόνος ύφεσης της ελληνικής οικονομίας!
Είστε σίγουρος τον ρωτάει ο
δημοσιογράφος. Απολύτως σίγουρος απαντάει ο τύπος που λέγαμε. Είστε
σίγουρος 100%, τον ξαναρωτάει ο δημοσιογράφος. Είμαι 100% σίγουρος
απαντά ο αστείος ψεύτης....
Θύμωσα πολύ και ας με συγχωρέσουν οι
αναγνώστες για το επίπεδο της φρασεολογίας, κάτι που δε συνηθίζω, ώστε
αμέσως έκατσα να γράψω για το «Στουρναρισμό, αυτό το κατώτερο επίπεδο της πολιτικής γελοιότητας».
Τι μας λέει δηλ. ο διορισμένος εθνικός μας καβαλάρης. Ότι μετά το 2013,
η ελληνική οικονομία θα αρχίσει να απογειώνεται και ότι σύντομα θα
τρώμε με περίπου χρυσαφί ή έστω ασημί κουτάλια!
Την ίδια ώρα δηλ. που οι βεβαιωμένες
ανείσπραχτες εισφορές της εφορίας μόνο για το 2012 είναι περίπου 13 δισ.
και συνολικά πάνω από 50 δισ. Όταν η επίσημη ανεργία πετάει στο 27% και
συνεχίζει ακάθεκτη την ανηφόρα. Όταν αυτοκτονούν καθημερινά 4-5 πολίτες λόγω οικονομικών αδιεξόδων.
Όταν το κράτος έχει κάνει στάση πληρωμών, δεν πληρώνει τους συνταξιούχους,
τους φαρμακοποιούς, τους κάθε λογής προμηθευτές του. Όταν κλείνουν η
μια επιχείρηση μετά την άλλη και οι μεγάλες δραπετεύουν στο εξωτερικό.
Όταν έχουν στεγνώσεις από ρευστό οι τράπεζες και η αγορά. Όταν έχει
πληγεί καταλυτικά η εσωτερική ζήτηση με το τεράστιο ψαλίδισμα των
μισθών, των συντάξεων και των επιδρομών της εφορίας στα μικρομεσαία
στρώματα.
Όταν κανένα αναπτυξιακό σχέδιο στην
πράξη και όχι στα λόγια, δε διαφαίνεται στον ορατό ορίζοντα. Όταν οι
περισσότεροι διεθνείς οικονομολόγοι και αναλυτές, κατεστημένοι και μη,
οίκοι αξιολόγησης, ακόμα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο,
διακηρύσσουν ότι η ακραία πολιτική λιτότητας που ακολουθείται στην
Ελλάδα δε βγαίνει. Όταν το σκληρό ευρώ, αυτό το συγκεκαλυμμένο πονηρό
μάρκο, δεν επιτρέπει καμιά ελπίδα για ανάταξη της αποθανούσας
ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας.
Όταν για να συνέλθουν η ΗΠΑ
από τη μεγάλη ύφεση του 1932,αντίστοιχη της οποίας θεωρείται η δική μας
τραγωδία σήμερα, χρειάστηκαν περισσότερα από πέντε χρόνια. Και αφού
μεσολάβησε μια γενναία επεκτατική κεϋνσιανή πολιτική με το New Deal του
Προέδρου Ρούσβελτ.
Ναι είναι αστείος και ψεύτης ο τύπος.
Λέει εξωφρενικά ψέματα, πιστός στο Γκεμπελικό δόγμα, πες, πες ψέματα,
όλο και κάτι θα μείνει. Τα ψέματά του αυτά, τα αναμασάνε παπαγαλιστί με
επαίσχυντη ασυδοσία τα καθεστωτικά Μέσα Μαζικής Αποχαύνωσης με κάτι
απίθανους τύπους που παριστάνουν τους έγκυρους αναλυτές! Αλλά ο
πανδαμάτωρ χρόνος είναι αλύπητος.
Ο Θεός να βοηθήσει όλους αυτούς του
ψεύτες που υπηρετούν άνωθεν εντολές όταν θα έρθει σύντομα το πλήρωμα του
χρόνου και αποκαλυφθεί για άλλη μια φορά το μέγεθος της αμαρτίας τους
σε βάρος της χώρας. Εύχομαι να είναι εδώ για να μπορέσουν να
απολογηθούν. Και να μην έχουν δραπετεύσει με ελικόπτερο όπως είναι και
το πιο πιθανό.
