Μέχρι τέλος Σεπτεμβρίου το τελικό σχέδιο της κυβέρνησης
Σειρά ρυθμίσεων για στεγαστικά και επιχειρηματικά δάνεια εξετάζει η κυβέρνηση σε συνεργασία με την Ένωση Ελληνικών Τραπεζών, με στόχο να δοθεί «ανάσα» σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις. Το τελικό σχέδιο αναμένεται ότι θα είναι έτοιμο μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου, ενώ αναμένεται ότι θα περιλαμβάνει ελαφρύνσεις για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά....
Σύμφωνα με την εφημερίδα «Έθνος», το πακέτο των ρυθμίσεων περιλαμβάνει:
-Ρύθμιση στεγαστικών και μη δανείων με τρόπο που η μηνιαία δόση να μην υπερβαίνει το 30% του εισοδήματος του δανειολήπτη. Στα πλαίσια αυτά εξετάζεται η καθιέρωση πλαφόν στις δόσεις των δανείων με επιμήκυνση παράλληλα του χρόνου αποπληρωμής από τα 40 χρόνια στα 50 ή ακόμα και στα 99 χρόνια.
-Καθιέρωση αντικειμενικών κριτηρίων για τη ρύθμιση των δανείων. Δηλαδή θα υπάρξουν ευνοϊκές ρυθμίσεις, όπως μικρότερες δόσεις ή υπαγωγή στο νόμο Κατσέλη, για τους συνεπείς δανειολήπτες, που έχουν υποστεί μειώσεις στα εισοδήματά τους. Με τον τρόπο αυτό, τα δάνειά τους δεν θα γίνουν «κόκκινα».
-Αλλαγές στο νόμο Κατσέλη για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, ώστε να υπάγονται σε αυτόν και άλλες κατηγορίες δανειοληπτών, όπως για παράδειγμα οι επαγγελματίες. Επίσης συζητείται για πρώτη φορά και το θέμα της επίσπευσης των διαδικασιών μια και οι δικάσιμοι στα Ειρηνοδικεία έχουν φτάσει πλέον στο 2018.
-Πιο ευνοϊκός Τειρεσίας, δηλαδή θα υπάρχουν πιο ελαστικά κριτήρια για τους επιχειρηματίες που βρίσκονται στον Τειρεσία, ώστε να μπορούν να εκδίδουν μπλοκ επιταγών και να λαμβάνουν χρηματοδότηση.
-Επίσης, η κυβέρνηση εξετάζει παρεμβάσεις στα στεγαστικά, χωρίς να αποκλείεται παράταση του χρόνου αποπληρωμής από τα 40 στα 50 χρόνια.
Τα εναλλακτικά σχέδια
Οι τράπεζες συζητούν την καθιέρωση του «αγγλικού μοντέλου», σύμφωνα με το οποίο ο δανειολήπτης δεν αγοράζει το ακίνητο, αλλά τη χρήση του για 99 χρόνια. Με βάση τη συγκεκριμένη ρύθμιση, το ύψος κάθε δόσης υποχωρεί σημαντικά, ενώ ο δανειολήπτης θα μπορεί, όταν ανέβουν οι τιμές, να πουλήσει τη χρήση και να κερδίσει. Η δυσκολία του συγκεκριμένου μοντέλου είναι ότι η Ελλάδα δεν διαθέτει τις κατάλληλες υποδομές για την υλοποίησή του.
Ένα άλλο σχέδιο ακολουθεί το λεγόμενο «ισπανικό μοντέλο», βάσει του οποίου, το δάνειο για αγορά κατοικίας που έχει πάρει ο δανειολήπτης μετατρέπεται αυτόματα σε μακροχρόνια μίσθωση. Με τον τρόπο αυτό, η τράπεζα αποκτά την ιδιοκτησία του ακινήτου και το μισθώνει στο δανειολήπτη με μακροχρόνια σύμβαση. Στο τέλος της μίσθωσης μπορεί να «αγοράσει» το ακίνητο καταβάλλοντας επιπλέον ποσά (είτε εφάπαξ στο τέλος ή κατά τη διάρκεια της μίσθωσης).
Επίσης, η κυβέρνηση εξετάζει το «πάγωμα» των πληρωμών κεφαλαίου για τα στεγαστικά για ένα διάστημα μέχρι πέντε έτη, με τους δανειολήπτης, στο διάστημα αυτό, να καλούνται μόνο για την αποπληρωμή των τόκων.
