Τού Νίκου Τοπούζη
Είναι παραδεκτό πως μετά τις πραγματείες του Θουκυδίδη αλλά και του Δημοσθένους, η θεώρηση των στρατηγικών σχέσεων και ισορροπιών αλλά και το διεθνές σκηνικό έχει αλλάξει ριζικά.
Οι συσχετισμοί δυνάμεων που τόσο υποστήριζε ο ηγέτης του αντί-Μακεδονικού μετώπου στην Αθήνα αλλά πολύ περισσότερο η λεπτομερείς ενασχόληση του Θουκυδίδη τόσο στη πολιορκία των Πλαταιών όσο στη καταστροφή της Μήλου από τους Αθηναίους, μας αφήνουν με ένα και μοναδικό συμπέρασμα:
Στις διεθνείς σχέσεις το μόνο που έχει σημασία είναι η ΙΣΧΥΣ της κάθε κρατικής οντότητας, είτε από μόνη της είτε ως αποτέλεσμα συμμαχιών κοινού συμφέροντος. ...
Ο μοναδικός νόμος που τηρείται πιστά στο διεθνές σκηνικό είναι αυτός της Ισχύος, όπου η γνώμη και το συμφέρον του ισχυρού γίνεται, μέσω περίπλοκων διαδικασιών που δεν είναι της παρούσης να τις αναλύσουμε, το δέον γενέσθαι για τη συνέχιση της μακροπρόθεσμης ειρήνης και σταθερότητας σε μια ευρύτερη γεωγραφικά περιοχή (π.χ. το συμφέρον των ΗΠΑ στη πρώην Γιουγκοσλαβία). Όσο και να μην αρέσει αυτό σε πολλούς, η πραγματικότητα δεν αλλάζει, και είναι προφανές πως στη δική μας γειτονιά όπου είμαστε πραγματικά στο σταυροδρόμι Ανατολής-Δύσης, οποιαδήποτε μείωση της κρατικής μας ισχύος, είτε αυτό εμφανιστεί ως αποδυνάμωση του κοινωνικού ιστού, είτε ως μείωση της οικονομικής μας ισχύος, είτε ακόμη περισσότερο ως μείωση της μαχητικής ισχύος των Ενόπλων Δυνάμεων, αποτελεί πραγματικά βήμα στο κενό! Τα τελευταία χρόνια με το τόσο ρευστό γεωστρατηγικό σκηνικό στη περιοχή μας, ιδιαίτερα ο τρίτος παράγοντας, δηλαδή της μείωσης της ισχύος των Ε.Δ, είναι αυτοκτονία για την Ελλάδα και μόνο τα κόμματα της αριστεράς (και αυτά μόνο για ψηφοθηρικούς λόγους εντός της νεολαίας που έμαθε να μην αγαπάει την Ελλάδα και δεν ήθελε να υπηρετήσει τη θητεία) είχαν ως προσανατολισμό τους το εφιαλτικό αυτό σενάριο.
Στην Ελλάδα του σήμερα δυστυχώς έχουν πραγματωθεί οι δύο πρώτοι παράγοντες. Πρώτον, η απρόσκοπτη αλλά και εσκεμμένη εισροή λαθρομεταναστών ως βασική στρατηγική επιλογή της αντιπάλου Τουρκίας αλλά και με τη συμμετοχή πολλών πρόθυμων «ελληνικών» ΜΚΟ αλλά και κομμάτων έχει αλλοιώσει και μεταβάλει τον κοινωνικό μας ιστό. Ο μέσος Έλληνας στις μεγαλουπόλεις πλέον φοβάται να βγει από το σπίτι του! Δεύτερον, η τεχνητή κατά πολλούς κρίση που έχει κτυπήσει την ελληνική οικονομία, έχει καταστρέψει κάθε έννοια κράτους αλλά και προστασίας πολίτη από το κράτος σε τομείς όπως η ασφάλεια, η περίθαλψη, η υγεία, η πολιτική προστασία. Η Ελλάδα θα ήταν μια ανίσχυρη πλέον χώρα, εύκολο θύμα για ορισμένους γείτονες, αν δεν είχε ισχυρές Ε.Δ που είναι ικανές για το λεγόμενο «ισοδύναμο τετελεσμένο» ή κατά τα λεγόμενα των στελεχών των Ε.Δ για συντριπτικό πλήγμα εναντίον του εχθρού! Με αιχμή του δόρατος τη Πολεμική Αεροπορία, η πολεμική μηχανή της Ελλάδος είναι ικανή να παραλύσει τον κρατικό μηχανισμό της γείτονος αλλά και να υπερισχύσει απέναντι σε αριθμητικά υπέρτερους αντιπάλους! Θα συνεχίσει όμως η Π.Α να αποτελεί την αιχμή του δόρατος των Ε.Δ ή θα γίνει η μαύρη τρύπα μέσα στους επόμενους μήνες;
Σύμφωνα με ανησυχητικά δημοσιεύματα, η κυβέρνηση καλείται να υπακούσει στις προσταγές της Τρόικα και του ΔΝΤ και να προχωρήσει σε μείωση της οροφής των μαχητικών αεροσκαφών της Π.Α , δηλαδή σε παροπλισμό πολύτιμων μονάδων που εξασφαλίζουν την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδος. Αναλυτικά, θεωρείται σχεδόν βέβαιο πως και τα 43 παλαιά Α-7 Corsair II θα παροπλιστούν παρά το γεγονός πως λόγω ελλείψεων πόρων τα τελευταία χρόνια αποτελούν το αεροσκάφος προχωρημένης εκπαίδευσης της Π.Α και όχι μόνο. Σε περίπτωση αεροναυτικού πολέμου με τη Τουρκία, τα Α-7 θα μπορούσαν να αποτελέσουν τη χρυσή μας εφεδρεία ως ιπτάμενο πυροβολικό τόσο στον Έβρο, όσο (και κυρίως) στα νησιά μας σε κατάσταση που θα πρέπει να κτυπηθούν άμεσα αποβατικές δυνάμεις των αντιπάλων.
Αλλά οι φήμες συνεχίζονται και γίνονται ακόμη πιο ανησυχητικές. Τα αναγνωριστικά μας αεροσκάφη RF-4, τα γνωστά σε όλους μας Φάντομ είναι τα επόμενα στη λίστα παροπλισμού. Παρά τη παλαιότητα τους, τα Φάντομ παραμένουν αξιόπιστα αεροσκάφη με δυνατότητες διείσδυσης σε εχθρικό εναέριο χώρο που δεν έχουν ακόμη και τα πιο μοντέρνα μοντέλα, εκτός των μαχητικών Στέλθ. Ακόμη και τα 36 εκσυγχρονισμένα F-4AUP με υψηλή μαχητικότητα στο σύγχρονο πεδίο μάχης δε λείπουν από τη λίστα. Μαχητικά αεροσκάφη με αποστολή τον βομβαρδισμό εχθρικών μονάδων που θα μπορούσαν να γείρουν τη πλάστιγγα υπέρ της Ελλάδος ακόμη και στο μέτωπο του Έβρου με τις δυνατότητες εγγύς υποστήριξης μάχης που διαθέτουν. Και η λίστα γίνεται ακόμη πιο ανησυχητική καθώς τα 47 παλαιά F-16 Block30 όχι μόνο δεν αναβαθμίζονται, όχι μόνο δε συντηρούνται ως στρατηγική πλέον εφεδρεία αλλά είναι μέσα στο σχέδιο να παροπλιστούν. Προφανώς για κανιβαλισμό καθώς δεν υπάρχουν χρήματα ώστε να συντηρηθούν ούτε τα υπόλοιπα πιο αξιόμαχα F-16 πιο βελτιωμένων εκδόσεων. Και έχει και συνέχεια καθώς τη λίστα ολοκληρώνουν τα 21 μη αναβαθμισμένα Mirage2000 τα οποία όμως μέσω της προσθήκης των πυραύλων Exocet αποτελούν θανάσιμο κίνδυνο για τα πολεμικά πλοία της Τουρκίας! Οπότε εδώ δε μιλάμε ούτε για εκπαιδευτικά ή αεροσκάφη εφεδρείας, αλλά για υπερπολύτιμες μονάδες που σε περίπτωση σύγκρουσης έχουν τη δυνατότητα να προσφέρουν το λεγόμενο συντριπτικό πλήγμα στον εχθρό!
Τα ερωτήματα πολλά και βασανιστικά:
Τι δουλειά έχει οποιοσδήποτε ξένος στα εσωτερικά του Υπουργείου Άμυνας;
Γιατί δεν εξαιρέθηκε το ΥΠΕΘΑ από τη δικαιοδοσία της Τρόικα;
Γιατί δεν ασκεί βέτο ο Υπουργός ή ο Πρωθυπουργός στην ενασχόληση των ξένων τοποτηρητών σε θέματα Υψίστης Εθνικής Ασφαλείας;
Οι στρατιωτικοί γιατί δεν αντιδρούν έντονα;
Τα υπόλοιπα κόμματα γιατί δεν αντιδρούν;
Δεν είναι καιρός όμως για ερωτήματα και δισταγμούς. Το σχέδιο εκχώρησης Εθνικής κυριαρχίας βρίσκεται ένα βήμα πριν την ολοκλήρωση του. Με δεδομένη την αγορά του αιώνα εκ μέρους της Τουρκίας με μεγάλο αριθμό μαχητικών Στέλθ F-35, η Ελλάδα θα καταστεί ένα προτεκτοράτο της, ένα βιλαέτι της όποτε τα γεράκια της Άγκυρας το επιθυμήσουν. Και αυτό δε μπορούμε να το επιτρέψουμε σε καμία περίπτωση. Οι υποστηρικτές της πολιτικής του κατευνασμού έλαβαν την απάντηση τους από το 1937 και την εισβολή της Σοβιετικής Ένωσης στη Φιλανδία των δειλών κυβερνήσεων(η λεγόμενη Φιλανδοποίηση). Η Πολεμική Αεροπορία όχι μόνο δε πρέπει να χάσει την ισχύ της, αλλά θα πρέπει μέσω της κατεπείγουσας παραγγελίας νέου μαχητικού αεροσκάφους να γίνει ο άξονας ενδυνάμωσης της χώρας μέσω της επιβολής της στη Ν.Α Μεσόγειο και τα πλούσια κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Όλα τα πολιτικά κόμματα, όλες οι οργανώσεις πολιτών πρέπει να θέσουμε το δικό μας βέτο στη θυματοποίηση της πατρίδος μας. Και για τους ειρηνόφιλους έχω να πω το εξής:
Qui desiderat pacem praeparet bellum
Φιλικά
Νίκος Τοπούζης
Ιστορικός Συγγραφέας
