Δύο είναι οι ρεαλιστικές λύσεις που υπάρχουν για το ευρώ, εκτιμά ο οικονομικός αναλυτής του Guardian, Λάρι Έλιοτ.Σε άρθρο του με τον τίτλο «το ευρώ είναι ώριμο για δημιουργική καταστροφή», ο Έλιοτ προειδοποιεί ότι το ενιαίο νόμισμα θα πρέπει είτε να διαλυθεί είτε να συνεχίζει να ζει σαν ένα ζόμπι, με χαμηλή ανάπτυξη, υψηλή ανεργία και αυξανόμενη λαϊκή δυσφορία.
Μάλιστα, ο Έλιοτ εκτιμά ότι το καλύτερο σενάριο θα ήταν να διαλυθεί η ευρωζώνη και να αρχίσει εκ νέου το πείραμα της νομισματικής ένωσης στην οποία θα μετέχει μια μικρή ομάδα χωρών που θα μπορούν να την αντέξουν.
«Τα γεγονότα τρέχουν γρήγορα μετά τις εκλογές στη Γαλλία και την Ελλάδα», επισημαίνει, προσθέτοντας ότι οι αγορές έχουν υπολογίσει το κόστος της εξόδου της χώρας μας από την ευρωζώνη και στρέφουν την προσοχή τους στο πόσο βαριές θα είναι οι παράπλευρες απώλειες. «Να περιμένετε τα χειρότερα», προειδοποιεί, υπενθυμίζοντας τις πιέσεις που ασκήθηκαν στην Ισπανία και τις τράπεζές της.
Ωστόσο, οι Ευρωπαίοι αδυνατούν ή είναι απρόθυμοι να καταλάβουν την αλήθεια, ότι δηλαδή το ευρώ δεν λειτουργεί. Οι νομισματικές ενώσεις πετυχαίνουν εφόσον συντρέχουν τρεις προϋποθέσεις, δηλαδή οικονομική ευελιξία, χρηματοπιστωτική αλληλεγγύη και πολιτισμική ομογένεια. Κάτι τέτοιο συνέβη στις ΗΠΑ, που το κοινό επιτόκιο και το ενιαίο νόμισμα ενεθάρρυνε την οικονομική σύγκλιση.
Αντιθέτως, η ευρωζώνη δεν έχει κανέναν από τους τρεις παράγοντες. Η Ελλάδα δεν μπορεί να γίνει Γερμανία μέσα σε μια ημέρα, ενώ η Ε.Ε. δεν μπορεί να βοηθήσει την προσαρμογή των πιο φτωχών κρατών. Την ίδια ώρα, η κρίση έφερε στο φως το γεγονός ότι δεν υπάρχει κοινός σκοπός, αλλά μόνο μια επιθυμία για να συνεχιστεί το ευρωπαϊκό πρόγραμμα.
Η ευρωζώνη ήρθε ως αποτέλεσμα ενός οικονομικού οράματος. Ωστόσο, έγινε από πάνω προς τα κάτω, γραφειοκρατικά και στη βάση της δυτικής οικονομικής ηγεμονίας. Πλέον, οι δύο ρεαλιστικές λύσεις είναι είτε το ευρώ να διαλυθεί είτε να συνεχίσει να ζει σαν ζόμπι. Άλλωστε, εάν το ενιαίο νόμισμα ήταν επιχείρηση, θα είχε χρεοκοπήσει.
Το διάσημο επιχείρημα του Γιόζεφ Σουμπέτερ λέει ότι ουσία του καπιταλισμού είναι η δημιουργική καταστροφή. Με αυτή, δημιουργούνται νέες οικονομικές δομές από τα συντρίμμια των παλαιοτέρων. «Το ευρώ βρίσκεται τώρα στα πρόθυρα μιας τέτοιας δημιουργικής καταστροφής» καταλήγει.
.jpg)
