Ένας πυρηνικός αντιδραστήρας ικανός να λειτουργεί με δυο κιλά εμπλουτισμένου ουρανίου εντοπίστηκε κάτω από τα κεντρικά γραφεία της Kodak στο Ρότσεστερ της Νέας Υόρκης.
Η εταιρεία υποστήριξε ότι τον χρησιμοποιούσε «για να τεστάρει την αντοχή των υλικών καθώς και για διάφορα πειράματα ραδιογραφίας»....
Επίσης ισχυρίστηκε ότι «ήταν ακίνδυνος και ουδέποτε παρουσίασε οποιοδήποτε πρόβλημα».
Πρόκειται για έναν CFX, (Californium Neutron Flux multiplier) που αγοράστηκε το 1974 κι είναι τοποθετημένος σε ένα αυστηρά φυλασσόμενο υπόγειο καταφύγιο με τοίχους πάχους μισού μέτρου σκυροδέματος, ενώ ο χειρισμός του γινόταν με υδραυλικά συστήματα και χωρίς παρουσία ανθρώπων.
Τα καύσιμά του χαρακτηρίστηκαν «πολεμικού τύπου», καθώς χρησιμοποιούνται σε πυρηνικές κεφαλές.
Βέβαια είναι απορίας άξιον πώς η Kodak κατάφερε να αποκτήσει άδεια για κάτι τέτοιο στα προάστια του «Μεγάλου Μήλου» και δίπλα σε μία μεγαλούπολη του Καναδά, το Τορόντο, σχεδόν 100 χλμ. από τα βόρεια σύνορα των ΗΠΑ.
Μόνο λίγοι πυρηνικοί μηχανικοί και ομοσπονδιακοί υπάλληλοι γνώριζαν την ύπαρξη του αντιδραστήρα . «Γνωρίζαμε την ύπαρξη του αντιδραστήρα, αλλά η είδηση δεν είχε βγει παραέξω, για ευνόητους λόγους», τονίζει ο Αλμπερτ Φίλο, επιστήμονας που εργαζόταν για την εταιρεία και είχε επισκεφτεί το υπόγειο πολλές φορές.
Η λειτουργία του αντιδραστήρα, είχε ξεκινήσει τη λειτουργία του το 1974 και έληξε το 2006 εξαιτίας του φόβου της τρομοκρατικής επίθεσης, ενώ η ποσότητα του ουρανίου απομακρύνθηκε το Νοέμβριο του 2007.
Η εταιρεία υποστήριξε ότι τον χρησιμοποιούσε «για να τεστάρει την αντοχή των υλικών καθώς και για διάφορα πειράματα ραδιογραφίας»....
Επίσης ισχυρίστηκε ότι «ήταν ακίνδυνος και ουδέποτε παρουσίασε οποιοδήποτε πρόβλημα».
Πρόκειται για έναν CFX, (Californium Neutron Flux multiplier) που αγοράστηκε το 1974 κι είναι τοποθετημένος σε ένα αυστηρά φυλασσόμενο υπόγειο καταφύγιο με τοίχους πάχους μισού μέτρου σκυροδέματος, ενώ ο χειρισμός του γινόταν με υδραυλικά συστήματα και χωρίς παρουσία ανθρώπων.
Τα καύσιμά του χαρακτηρίστηκαν «πολεμικού τύπου», καθώς χρησιμοποιούνται σε πυρηνικές κεφαλές.
Βέβαια είναι απορίας άξιον πώς η Kodak κατάφερε να αποκτήσει άδεια για κάτι τέτοιο στα προάστια του «Μεγάλου Μήλου» και δίπλα σε μία μεγαλούπολη του Καναδά, το Τορόντο, σχεδόν 100 χλμ. από τα βόρεια σύνορα των ΗΠΑ.
Μόνο λίγοι πυρηνικοί μηχανικοί και ομοσπονδιακοί υπάλληλοι γνώριζαν την ύπαρξη του αντιδραστήρα . «Γνωρίζαμε την ύπαρξη του αντιδραστήρα, αλλά η είδηση δεν είχε βγει παραέξω, για ευνόητους λόγους», τονίζει ο Αλμπερτ Φίλο, επιστήμονας που εργαζόταν για την εταιρεία και είχε επισκεφτεί το υπόγειο πολλές φορές.
Η λειτουργία του αντιδραστήρα, είχε ξεκινήσει τη λειτουργία του το 1974 και έληξε το 2006 εξαιτίας του φόβου της τρομοκρατικής επίθεσης, ενώ η ποσότητα του ουρανίου απομακρύνθηκε το Νοέμβριο του 2007.
