Βλέπω τον όγκο και τον παλμό της συγκέντρωσης. Βλέπω την ελπίδα και την αποφασιστικότητα, στα πρόσωπα των χιλιάδων συγκεντρωμένων ανθρώπων. Ακούω τη φωνή τους, τα συνθήματά τους, αισθάνομαι το πάθος τους. Και δεν μ' ενδιαφέρει, αν γίνανε "λάθη" ...μετά...
Είδα και τις "αλάθητες" ...διαδρομές στη συνέχεια... Ας γίνανε λάθη. Αυτό που μ' ενδιαφέρει, είναι οι άνθρωποι και το όραμά τους. Αυτοί οι χιλιάδες αριστεροί "όλων των πλευρών", που με συναίσθημα, λογική και κατάθεση ...ψυχής, φωνάζουν -ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ- "ήρθε η ώρα της Αριστεράς" !!!
Κι ας γίνανε λάθη... Θα άξιζε -γι' αυτούς τους ανθρώπους, γι' αυτό το λαό-, να ξαναπροσπαθήσουμε... κάποτε !!! Λέω, τώρα εγώ, ο ...προβοκάτορας...
Είδα και τις "αλάθητες" ...διαδρομές στη συνέχεια... Ας γίνανε λάθη. Αυτό που μ' ενδιαφέρει, είναι οι άνθρωποι και το όραμά τους. Αυτοί οι χιλιάδες αριστεροί "όλων των πλευρών", που με συναίσθημα, λογική και κατάθεση ...ψυχής, φωνάζουν -ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ- "ήρθε η ώρα της Αριστεράς" !!!
Κι ας γίνανε λάθη... Θα άξιζε -γι' αυτούς τους ανθρώπους, γι' αυτό το λαό-, να ξαναπροσπαθήσουμε... κάποτε !!! Λέω, τώρα εγώ, ο ...προβοκάτορας...
Ιούνης του 1989.
Κεντρική προεκλογική συγκέντρωση του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου (ΚΚΕ + ΕΑΡ).
Ο Χαρίλαος Φλωράκης, απευθύνεται σε μια λαοθάλασσα
από το Σύνταγμα μέχρι την Ομόνοια, λίγες μέρες πριν τις εκλογές...
