Σύμφωνα με αυτήν: «Στη δραματική για τη χώρα μας περίοδο οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής κρίσης, τα μέλη Δ.Ε.Π., οι εργαζόμενοι και οι διοικήσεις των...
Πανεπιστημίων, παρά την εφεδρεία, τις απολύσεις, τις περικοπές των εξευτελιστικών μισθών, την εκβιαστική πολιτική διακοπής της χρηματοδότησης, καταφέρνουν με τον αγώνα τους και την αυτοθυσία τους και κρατούν όρθια τα Πανεπιστήμια. Ο οικονομικός στραγγαλισμός των πανεπιστημίων δεν στρέφεται κατά των εκλεγμένων διοικήσεων των πανεπιστημίων τους, αλλά στρέφεται κατά της ελληνικής κοινωνίας και ιδιαίτερα κατά του πιο ευαίσθητου και ελπιδοφόρου μέρους της, που είναι η σπουδάζουσα νεολαία».
Οι πρυτάνεις υπενθυμίζουν, πάντως, ότι οι οργανωτικές επιτροπές έχουν την ευθύνη της διεξαγωγής των εκλογών στα Ιδρύματα και προσθέτουν: «Μολονότι, οι αρμοδιότητες για την εκλογή των συμβουλίων Ιδρυμάτων έχουν με τον Νόμο ανατεθεί από το Υπουργείο σε διορισμένες Οργανωτικές Επιτροπές, η αποτυχία τους αποδίδεται παραπειστικά στις Πρυτανικές Αρχές.
»Η Σύνοδος των Πρυτάνεων σήμερα βρίσκεται αντιμέτωπη με μια νέα εκστρατεία του Υπουργείου Παιδείας και μέρους των Μ.Μ.Ε. στοχοποίησης και ποινικοποίησης της πανεπιστημιακής ζωής, με πρωτοφανείς, αδιανόητες και αήθεις κατηγορίες, κατά των εκλεγμένων πρυτανικών αρχών των δύο μεγαλύτερων πανεπιστημίων της χώρας, Ε.Κ.Π.Α. και Α.Π.Θ.. Στο ίδιο πλαίσιο κινήθηκαν η αυθαίρετη και παράνομη παύση των Πρυτανικών Αρχών της Α.Σ.Κ.Τ., καθώς και η κατασυκοφάντηση άλλων πανεπιστημίων. Ας γίνει σαφές ότι η φροντίδα για το σύνολο των μελών της Πανεπιστημιακής Κοινότητας και το Πανεπιστημιακό Άσυλο αποτελούν στοιχεία της ακαδημαϊκής παράδοσης».
Ακόμη κάνουν λόγο για ευθύνες αρμοδίων που, όπως λένε, δεν τις αναλαμβάνουν. «Οι υπεύθυνοι της κρίσης- τονίζουν- επιχειρούν να αποσείσουν τις δικές τους ευθύνες για το θεσμικό και οικονομικό αδιέξοδο στο οποίο οδήγησαν τα πανεπιστήμια, με επιτηδευμένη επίδειξη ισχύος σε αιρετά θεσμικά όργανα, όπως οι Πρυτανικές Αρχές». Μια πρακτική που, όπως σημειώνουν, «αποτελεί συνεπή συνέχεια της εμπαθούς και συκοφαντικής πολιτικής του Υπουργείου Παιδείας».
Οι πρυτάνεις, τέλος, τονίζουν ότι «τα πανεπιστήμια με την αλληλεγγύη και τη συνοχή της Πανεπιστημιακής Κοινότητας θα συνεχίσουν τον αγώνα τους», υπογραμμίζοντας ότι «η στήριξη του Ελληνικού Δημόσιου Πανεπιστημίου αποτελεί υπόθεση όλων».
