Κάποιοι του έδωσαν δίκιο, κάποιοι άλλοι τον χαρακτήρισαν συνωμοσιολόγο.
Ο Μαρκ Ρος μιλά στην «Κ.Ε.» για μια σειρά ισχυρών προσώπων, μεταξύ των οποίων και οι Ελληνες Λουκάς Παπαδήμος, Κώστας Σημίτης, Γιώργος Παπανδρέου, Αντώνης Σαμαράς και Κώστας Καραμανλής.
Ε Στην προηγούμενη επίσκεψή σας στην Ελλάδα, τον Απρίλιο, εντυπωσιαστήκατε από κάτι που συνέβη στο βιβλιοπωλείο Ιανός, κατά την παρουσίαση του βιβλίου σας. Τι ήταν αυτό;...
Α Με εξέπληξε αρνητικά ότι πολλοί που μου απηύθυναν ερωτήσεις, δημοσιογράφοι ή μέλη του κοινού, ήθελαν να δηλώσω ότι δεν έφταιγε η Ελλάδα για τα προβλήματα που αντιμετώπιζε αλλά η Goldman Sachs, οι αμερικανοί τραπεζίτες, το εβραϊκό λόμπι, το γερμανικό λόμπι, οποιοσδήποτε εκτός της ίδιας της Ελλάδας. Ο Σημίτης δεν ήταν υποχρεωμένος να συνεργαστεί με την Goldman Sachs. Ο Παπανδρέου αρνήθηκε μια ανάλογη συνεργασία το 2009 αλλά ο Σημίτης δέχθηκε και πλήρωσε πολλά την Goldman Sachs για να «μαγειρέψει τα βιβλία», να πει ψέματα για την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας. Και το ότι οι άνθρωποι που ήταν στο βιβλιοπωλείο δεν μπορούσαν να το δουν αυτό, μου φάνηκε θλιβερό. Οι αγορές μπορεί να επιτάχυναν την κρίση αλλά δεν είναι υπεύθυνες γι' αυτήν. Στην Ελλάδα ήταν λάθος τα θεμελιώδη: όχι αρκετοί φόροι, διαφθορά, ανίκανοι πολιτικοί και υπερβολικά έξοδα.
Ε Πρόσφατα ο έλληνας πρώην πρωθυπουργός, ο κ. Σημίτης, έγραψε ένα άρθρο στη «Le Monde» ουσιαστικά απαντώντας στον γάλλο πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί ο οποίος δήλωσε ότι η Ελλάδα κακώς μπήκε στο ευρώ. Σε προηγούμενη συνέντευξή μας είχατε αποδεχθεί και εσείς ότι και άλλες ευρωπαϊκές χώρες έκαναν ένα μικρό «μασάζ» στα στατιστικά τους στοιχεία: η Ιταλία με την JP Morgan, το Βέλγιο κ.λπ. Ο σκληρός πυρήνας της ευρωζώνης ήταν ανίδεος για το τι συνέβαινε;
Α Το πρόβλημα στην περίπτωση της ένταξης της Ελλάδας στο ευρώ με τη συνδρομή της Goldman Sachs και τη στάση της κυβερνήσεως Σημίτη είναι πολύ δύσκολο να διερευνηθεί επειδή σύμφωνα με όσα μου είπαν οι άνθρωποι της Goldman Sachs, το θέμα των swaps αφορούσε τη χρονική περίοδο που ακολούθησε την ένταξη της Ελλάδας στο ευρώ. Εκείνο που δεν ξέρουμε είναι ποιος ήταν ο ρόλος της Goldman Sachs κατά την περίοδο της εισόδου της Ελλάδας στην ΟΝΕ. Ο Σημίτης λέει ότι η Goldman Sachs δεν βοήθησε την Ελλάδα να μπει στην ΟΝΕ. Ακόμη κι αν είναι έτσι, που δεν μπορώ να το αποδείξω, το γεγονός είναι ότι, έναν χρόνο μετά την είσοδό της, η Ελλάδα εξαπάτησε με τη βοήθεια της Goldman Sachs την Ευρώπη σχετικά με τους λογαριασμούς της, εκμεταλλευόμενη τη δυσλειτουργία της Eurostat. Ο Σημίτης μιλά για τις ημερομηνίες. Αλλά σε όλη της την έκταση η στάση του λανθασμένη και θα πρέπει να υπάρξει στην Ελλάδα, όπως υπήρξε στη Νότια Αφρική, μια επιτροπή αλήθειας που να ανακαλύψει το τι ακριβώς συνέβη.
Ε Αν ο Σημίτης είναι ο ένοχος σε αυτή την ιστορία, ποιος είναι ο αθώος; Είναι η Eurostat που αποδέχθηκε τα ελληνικά στατιστικά, είναι η Γαλλία και η Γερμανία, οι οποίες ήθελαν όσο το δυνατόν περισσότερες χώρες για να στηρίξουν το ευρώ και προφανώς παρίσταναν ότι «δεν έβλεπαν»; Δεν μπορώ να δεχθώ ότι οι ισχυροί της Ε.Ε. ήταν τόσο αθώοι και τόσο αφελείς που «η πονηρή μικρή Ελλάδα» κατόρθωσε τόσο εύκολα να τους ξεγελάσει...
Α Είναι φανερό ότι η Γαλλία και η Γερμανία όντως ήθελαν όσο το δυνατόν περισσότερες χώρες να εισέλθουν στο ευρώ ώστε να το προστατέψουν από την κερδοσκοπία των Αγγλοσαξόνων. Αλλά η Ευρωπαϊκή Ενωση βασίζεται στην εμπιστοσύνη. Και η κυβέρνηση Σημίτη δεν σεβάστηκε αυτή την εμπιστοσύνη, «παίζοντας» με την Goldman Sachs το παιχνίδι της εξαπάτησης με τα λογιστικά βιβλία, γνωρίζοντας ότι η Eurostat, λόγω δικών της προβλημάτων, δεν είχε τη δυνατότητα να τα ελέγξει. Η εμπιστοσύνη, που είναι τόσο βασική στην Ε.Ε., δεν έγινε σεβαστή από την Ελλάδα. Ας δεχθούμε ότι όντως η Γαλλία και η Γερμανία «κοίταζαν κάπου αλλού». Ας δεχθούμε ότι και άλλες τράπεζες έκαναν με άλλα κράτη ό,τι έκανε η Goldman Sachs με την Ελλάδα: η JP Morgan με την Ιταλία, μια άλλη τράπεζα που δεν ξέρω το όνομά της έκανε το ίδιο με το Βέλγιο, ότι «μαγείρεψαν» τα βιβλία. Ωστόσο τίποτε απ' όλα αυτά δεν ήταν στην κλίμακα της ελληνικής περίπτωσης.
Ε Πρόσφατα γράψατε ένα άρθρο στη »Le Monde» σχετικά με τις «Goldman Sachs κυβερνήσεις Ελλάδας και Ιταλίας».
Α Α, το διάσημο άρθρο μου! Ξεσήκωσε τεράστιες αντιδράσεις, δεν έχω ξαναδεί αντίστοιχες! Το site της «Le Monde» «εξερράγη» από όσους συνδέονταν για να διαβάσουν το άρθρο ενώ δέχθηκα και τηλεφωνήματα απ' όλη την Ευρώπη σχετικά με αυτό. Γιατί; Επειδή στο βιβλίο μου «Η τράπεζα Goldman Sachs» αποκαλύπτω ότι ο Μόντι και ο Ντράγκι είχαν δουλέψει στο παρελθόν για την Goldman Sachs. Και, φυσικά, ο Λουκάς Παπαδήμος ήταν διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας μεταξύ 1994 και 2002, οπότε και αυτός συνεργάστηκε απόλυτα στο μαγείρεμα των ελληνικών βιβλίων με την Goldman Sachs. Είμαι απολύτως σίγουρος ότι η Goldman Sachs είναι εξαιρετικά αμήχανη αυτή τη στιγμή έχοντας αυτούς τους τρεις πρώην υπαλλήλους ή συμμάχους της επικεφαλής κυβερνήσεων, επειδή αυτό επαναφέρει στην επικαιρότητα όλες τις θεωρίες συνωμοσίας σχετικά με την Goldman Sachs, τη δύναμη και την επιρροή της στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Το θεωρώ σύμπτωση. Δεν έγραψα στο άρθρο μου ούτε ισχυρίστηκα ποτέ ότι η Goldman Sachs τοποθετεί τους ανθρώπους της στην κορυφή των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων. Αυτό που είπα είναι ότι εγείρεται ένα ηθικό ζήτημα. Τι εννοώ: Ο Μάριο Ντράγκι, ο Μάριο Μόντι και ο Λουκάς Παπαδήμος δεν έχουν εξηγήσει τι έκαναν στο παρελθόν με την Goldman Sachs. Αυτό είναι το μόνο που ρωτώ. Δεν λέω ότι είναι διεφθαρμένοι, υποθέτω πως όχι, δεν λέω ότι είναι κακοί άνθρωποι ή κακοί ηγέτες, μάλλον το αντίθετο συμβαίνει. Επειδή για να δουλέψεις με την Goldman Sachs πρέπει να είσαι εξαιρετικά ικανός. Απλώς ρωτώ γιατί δεν ξεκαθαρίζουν δημόσια τη θέση τους.
Ε Σύμφωνοι, αλλά από τη στιγμή που π.χ. στην περίπτωση του έλληνα πρωθυπουργού, του κ. Παπαδήμου, η συνεργασία του με την Goldman Sachs ήταν μέρος της δουλειάς του, ως διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, τι να βγει να πει δημόσια; Να «απολογηθεί» για ποιο πράγμα ακριβώς;
Α Επειδή μετά τα όσα έχουν αποκαλυφθεί για την Goldman Sachs όλοι πρέπει να είναι καθαροί και ο κόσμος έχει δικαίωμα να ξέρει. Ειδικά με τα μέτρα λιτότητας που έχουν επιβληθεί στον κόσμο και για τα οποία ο κόσμος δεν έχει συμφωνήσει. Οι τράπεζες «κρατήθηκαν ζωντανές» με τα χρήματα του κόσμου, οπότε το λιγότερο που αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν είναι να ξεκαθαρίσουν ποιος ήταν ο ρόλος τους στο παρελθόν. Μπορεί να μην ήταν και τίποτε. Αλλά η σιωπή τους ενισχύει τις θεωρίες συνωμοσίας, τις οποίες εγώ δεν συμμερίζομαι.
Ε Εκτιμάτε ότι αυτές οι κυβερνήσεις εκτάκτου ανάγκης, υπό τον Μάριο Μόντι και τον Λουκά Παπαδήμο, ενδέχεται να μείνουν στην εξουσία περισσότερο απ' ό,τι αρχικά έχει προγραμματιστεί;
Α Είναι αληθές ότι εδώ υπάρχει ένα πρόβλημα δημοκρατίας. Οτι έχουμε πρωθυπουργούς και υπουργούς στην Ελλάδα και την Ιταλία οι οποίοι δεν έχουν ψηφιστεί από το εκλογικό σώμα. Κοιτάξτε το Βέλγιο: υποτίθεται ότι η κρίση εκεί θα κρατούσε μερικές εβδομάδες, και αυτή τη στιγμή το Βέλγιο έχει κλείσει ενάμιση χρόνο χωρίς κυβέρνηση! Και φυσικά το ίδιο μπορεί να επαναληφθεί στην Ελλάδα και την Ιταλία, να μην καταφέρουν να κάνουν μια κυβέρνηση πολιτικών και να συνεχίσουν έτσι.
Ε Ποια είναι η άποψή σας για τους δύο έλληνες ηγέτες, Παπανδρέου και Σαμαρά;
Α Κατά την άποψή μου ο Γιώργος Παπανδρέου ξεκίνησε καλά αλλά μετά η κρίση ήταν πολύ μεγάλη για εκείνον. Λυπάμαι γιατί τον θεωρώ έναν αξιόλογο ηγέτη που, όμως, λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών δεν είχε πραγματικά την ευκαιρία να αντιμετωπίσει την πρόκληση. Εκανε μια μεγάλη προσπάθεια κι ένα μόνο μεγάλο λάθος, την αναγγελία του δημοψηφίσματος. Οι αγορές τον «ξεφορτώθηκαν» και η Μέρκελ και ο Σαρκοζί διόρισαν στη θέση του κυβέρνηση τεχνοκρατών και αυτό είναι ασφαλώς αντιδημοκρατικό. Για τον Σαμαρά δεν ξέρω. Ξέρω όμως για τον προηγούμενο αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας, τον Καραμανλή, ο οποίος επίσης «μαγείρεψε» τα βιβλία με το χρέος της Ελλάδας, οπότε και η Νέα Δημοκρατία έχει ευθύνες για ό,τι συμβαίνει τώρα στη χώρα.
**Τα βιβλία του Μαρκ Ρος κυκλοφορούν στην Ελλάδα από τις εκδόσεις Μεταίχμιο και είναι «Η τράπεζα Goldman Sachs» και το πρόσφατο «Καπιταλισμός εκτός νόμου».
http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=328608
