Σύμφωνα με το Σόρος, πρώτον, τα κράτη-μέλη θα πρέπει να συμφωνήσουν σε μια νέα συνθήκη που θα προβλέπει ευρωπαϊκό υπουργείο Οικονομικών. Μέχρι τότε, η ΕΚΤ θα πρέπει να συνεργαστεί με το EFSF για την αντιμετώπιση της χρηματοοικονομικής κρίσης, με την ΕΚΤ να παρέχει περισσότερη ρευστότητα και το EFSF να αποδέχεται τους κινδύνους πτώχευσης....
Δεύτερον, η διαχείριση των ελληνικών ομολόγων που διακρατεί η ΕΚΤ και το ΔΝΤ θα πρέπει να περάσουν στον EFSF, ώστε να επανατοποθετηθεί η συνεργασία ΕΚΤ και κρατικών κυβερνήσεων. Κάτι τέτοιο, θα επιτρέψει ένα μεγάλο εθελοντικό «κούρεμα» του ελληνικού χρέους, με τη συμμετοχή του μηχανισμού στήριξης.
Τρίτον, ο EFSF θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί για την εγγύηση του τραπεζικού συστήματος και όχι των κρατικών ομολόγων. Ως εκ τούτου, οι ανακεφαλαιοποιήσεις θα αναβληθούν και θα γίνουν σε εθνική βάση. Έτσι, θα υιοθετηθεί η γερμανική πρόταση, ενώ η Γαλλία θα έχει μεγαλύτερα οφέλη από την άμεση ανακεφαλαιοποίηση.
Τέταρτον, οι μεγάλες τράπεζες θα λαμβάνουν οδηγίες από την ΕΚΤ, ως αντάλλαγμα για τις εγγυήσεις. Η ΕΚΤ θα λειτουργεί εκ μέρους των κυβερνήσεων. Οι τράπεζες που θα αρνηθούν, δεν θα έχουν πρόσβαση στη φθηνή ρευστότητα που παρέχει η ΕΚΤ.
Πέμπτον, η ΕΚΤ θα έχει καθοδηγητικό ρόλο για τις τράπεζες, και θα διαθέτει επιθεωρητές που θα ελέγχουν τον κίνδυνο που αναλαμβάνουν τα τραπεζικά ιδρύματα. Μία τέτοια κίνηση θα απομακρύνει έναν απ’ τους κυριότερους λόγους της πιστωτικής ασφυξίας σήμερα στην αγορά και θα καθησυχάσει τις χρηματαγορές.