"...Είχα εξαπατηθεί. Κι όχι μόνον. Αναλογιζόμουν- κι αυτό με θύμωνε περισσότερο- τη χαρά του φίλου μου, του Βαγγέλη Βενιζέλου, του αγωνιζόμενου τότε για μια θέση στην ηγετική ομάδα, ο οποίος με είχε "καταδώσει" στον Ανδρέα ως πράκτορα του Σημίτη, επιφορτισμένο με τη διοχέτευση της "γραμμής" του στον Τύπο. Βαδίζοντας μάλιστα στο δρόμο που είχε ανοίξει η Δαμανάκη, είχε εισηγηθεί και τη λήψη μέτρων εναντίον μου. (Δεν του κρατάω κακία. Μια θέση ζητούσε. Μια θέση.... στα μέτρα του, που σήμαινε πως έπρεπε να εκτοπίσει πολλούς. Και το έκανε...)"
Απαπα
