Όπως επισημαίνεται σήμερα και από έμπειρους οικονομικούς παρατηρητές, η χώρα μας είναι η πρώτη στα χρονικά του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) που υποχρεώνεται να υπογράψει σε χαρτί τις υποχρεώσεις που αναλαμβάνει προκειμένου να εξασφαλίσει τα κεφάλαια που της αναλογούν στο πλαίσιο των συμφωνιών που έχουν γίνει....
Η γραπτή δέσμευση είναι προσωπική, του πρωθυπουργού και του υπουργού Οικονομικών, και όπως επισημαίνεται χαρακτηριστικά, πρόκειται για μια πρωτόγνωρη τακτική, η οποία, στο παρελθόν, δεν εφαρμόστηκε ούτε καν σε περιπτώσεις δανεισμού χωρών της Λατινικής Αμερικής, που διοικούνταν από δικτατορίες.
Αν αυτό δεν συνιστά ένδειξη παγκόσμιας ανυποληψίας, τότε τι άλλο συνιστά;
Μόνο τυχαίο δεν είναι επίσης το γεγονός ότι και χθες ο κ. Γιώργος Παπανδρέου, σε όλες τις δημόσιες παρουσίες του στο Βερολίνο, έλεγε και ξανάλεγε ότι «η Ελλάδα θα τηρήσει το λόγο της» και «θα εφαρμόσει τα συμφωνηθέντα», θέλοντας κατ' αυτόν τον τρόπο να διασκεδάσει τις εις βάρος της εντυπώσεις.
Το θέμα, όμως, είναι αν και κατά πόσο γίνεται πιστευτός στη διεθνή κοινότητα.
Η αξιοπιστία της χώρας έχει πληγεί σοβαρά και θα έλεγε κανείς ότι το κομβικό σημείο για να ξεκινήσει αυτή η απότομη κατιούσα αποτέλεσε η εσπευσμένη τελευταία φυγή της τρόικας από τη χώρα μας.
Από εκείνη τη στιγμή και μετά, τα πράγματα άρχισαν να χειροτερεύουν ολοένα και περισσότερο κι όλα δείχνουν ότι η ζημία που έχει υποστεί η Ελλάδα είναι πολύ μεγάλη.