«Η σταθεροποίηση της ευρωζώνης εξαρτάται από την απομάκρυνση της Ελλάδας»
Η Ελλάδα δεν έπρεπε να είχε γίνει μέλος της ζώνης του ευρώ και θα πρέπει να αποχωρήσει το συντομότερο, αναφέρει σε άρθρο του στην εφημερίδα «The Times» ο Τσαρλς Γκραντ.
«Το ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα ενθαρρύνει το εμπόριο και τις επενδύσει πέρα από τα εθνικά σύνορα και οδηγεί στην ανάπτυξη. Αλλά χώρες με παθογένειες και οικονομίες που διοικούνται λαθεμένα δεν θα έπρεπε ποτέ να είχαν γίνει μέλη της ευρωζώνης», αναφέρει ο αρθρογράφος. «Όσο πιο γρήγορα διασπαστεί η ευρωζώνη, τόσο το καλύτερο για την σταθεροποίηση της», τονίζει η βρετανική εφημερίδα.
Μία χώρα όπως η Ελλάδα με μεγάλο προϋπολογισμό και υψηλό έλλειμμα, δεν μπορεί να...
σταθεί στο ευρώ εάν δεν τηρηθούν δύο προϋποθέσεις. Η πρώτη αναφέρεται στην ανάγκη για πολιτικό συμβιβασμό, ώστε να προωθηθούν για αρκετά χρόνια σκληρά μέτρα λιτότητας. Αλλά αρκετοί Έλληνες πολιτικοί εναντιώνονται σε περαιτέρω περικοπές. Η δεύτερη προϋπόθεση αναφέρεται στο ότι η Γερμανία και ο σκληρός πυρήνας των κρατών του ευρώ πρέπει να είναι πρόθυμα να προωθήσουν ένα δεύτερο ακριβό πακέτο διάσωσης.
Αυτή η δέσμευση είναι διφορούμενη. «Ο πρωθυπουργός μίας χώρας της ευρωζώνης μου αποκάλυψε πρόσφατα ότι η χώρα του δεν θα συνεισφέρει σε μία περαιτέρω διάσωση και η Ελλάδα θα αναγκαστεί να αφήσει την ευρωζώνη», αναφέρει ο αρθρογράφος Τσαρλς Γκραντ.
Ο κύριος Γκραντ ασκεί κριτική και για τη θεραπεία που ακολουθήθηκε για τη διάσωση της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας. «Η θεραπεία της Ε.Ε και του ΔΝΤ για την Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία, η οποία περιλαμβάνει περικοπές δημόσιων δαπανών και διαρθρωτικές αλλαγές, είναι απαραίτητη αλλά όχι επαρκής». «Τίποτα δεν έχει γίνει για να ενισχυθεί η ανάπτυξη σε αυτές τις χώρες», τονίζει ο αρθρογράφος.
Επομένως, «η λιτότητα έχει στην πραγματικότητα οδηγήσει σε αρνητικό πρόσημο στην ανάπτυξη αυξάνοντας το δημόσιο χρέος σε μη βιώσιμο επίπεδο». «Κάποια μορφή αναδιάρθρωσης μοιάζει αναπόφευκτη και στις τρεις χώρες», αναφέρει ο Τσαρλς Γκραντ.
«Το ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα ενθαρρύνει το εμπόριο και τις επενδύσει πέρα από τα εθνικά σύνορα και οδηγεί στην ανάπτυξη. Αλλά χώρες με παθογένειες και οικονομίες που διοικούνται λαθεμένα δεν θα έπρεπε ποτέ να είχαν γίνει μέλη της ευρωζώνης», αναφέρει ο αρθρογράφος. «Όσο πιο γρήγορα διασπαστεί η ευρωζώνη, τόσο το καλύτερο για την σταθεροποίηση της», τονίζει η βρετανική εφημερίδα.
Μία χώρα όπως η Ελλάδα με μεγάλο προϋπολογισμό και υψηλό έλλειμμα, δεν μπορεί να...
σταθεί στο ευρώ εάν δεν τηρηθούν δύο προϋποθέσεις. Η πρώτη αναφέρεται στην ανάγκη για πολιτικό συμβιβασμό, ώστε να προωθηθούν για αρκετά χρόνια σκληρά μέτρα λιτότητας. Αλλά αρκετοί Έλληνες πολιτικοί εναντιώνονται σε περαιτέρω περικοπές. Η δεύτερη προϋπόθεση αναφέρεται στο ότι η Γερμανία και ο σκληρός πυρήνας των κρατών του ευρώ πρέπει να είναι πρόθυμα να προωθήσουν ένα δεύτερο ακριβό πακέτο διάσωσης.
Αυτή η δέσμευση είναι διφορούμενη. «Ο πρωθυπουργός μίας χώρας της ευρωζώνης μου αποκάλυψε πρόσφατα ότι η χώρα του δεν θα συνεισφέρει σε μία περαιτέρω διάσωση και η Ελλάδα θα αναγκαστεί να αφήσει την ευρωζώνη», αναφέρει ο αρθρογράφος Τσαρλς Γκραντ.
Ο κύριος Γκραντ ασκεί κριτική και για τη θεραπεία που ακολουθήθηκε για τη διάσωση της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας. «Η θεραπεία της Ε.Ε και του ΔΝΤ για την Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία, η οποία περιλαμβάνει περικοπές δημόσιων δαπανών και διαρθρωτικές αλλαγές, είναι απαραίτητη αλλά όχι επαρκής». «Τίποτα δεν έχει γίνει για να ενισχυθεί η ανάπτυξη σε αυτές τις χώρες», τονίζει ο αρθρογράφος.
Επομένως, «η λιτότητα έχει στην πραγματικότητα οδηγήσει σε αρνητικό πρόσημο στην ανάπτυξη αυξάνοντας το δημόσιο χρέος σε μη βιώσιμο επίπεδο». «Κάποια μορφή αναδιάρθρωσης μοιάζει αναπόφευκτη και στις τρεις χώρες», αναφέρει ο Τσαρλς Γκραντ.
