Δικαίως την κάνει.
Την εποχή που η Κρίση έχει ροκανίσει τους μισθούς και τις αποδοχές όσων έχουν δουλειά και με 20% ανεργία (πραγματική) στην Ελλάδα, η εποχή του δήθεν και ανέμελου καταναλωτή έχει παρέλθει. Ανεπιστρεπτί. Αν αυτή η άδικη δοκιμασία για την πλειοψηφία των Ελλήνων μπορεί να διδάξει κάτι ωφέλιμο, είναι νέες καταναλωτικές και αγοραστικές συνήθειες. Στην Ελλάδα οι τιμές δεν πήγαν στα ύψη μόνες τους, ούτε είναι αποτέλεσμα (μόνο) ολιγοπωλιακών πρακτικών. Η χώρα είχε διαποτιστεί χρόνια με μια νοοτροπία αμετροέπειας, εκμετάλευσης και αυθαιρεσίας. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα του μπακάλη που βρίζει για την αύξηση της τιμής της βενζίνης τη στιγμή πού ο ίδιος πούλαγε τη φέτα με καπέλο.
Στο FOXMARKET είδα αυτό που και σε χώρες που ευημερούν, όπως η Αυστραλία στην οποία πλέον ζω, έχει αναπτυχθεί σε μεγάλο βαθμό, συνέπεια άλλωστε της καταναλωτικής συνείδησης της κοινωνίας που αντιλαμβάνεται πως οι αγοραστικές της πρακτικές είναι συνυπεύθυνες για την αύξηση ή την συγκράτηση των τιμών. Οι εκπτωτικές αγορές αυτού του τύπου προσφέρουν πραγματική οικονομία στον τελικό καταναλωτή και τη δυνατότητα στις επιχειρήσεις να διευρύνουν την πελατειακή τους βάση, υπό τον όρο ότι θα προσφέρουν πραγματική έκπτωση και καλό προϊον.
Με το καλό λοιπόν.
(Προσωπικά πριν από λίγο παρέλαβα από το GraysOnline στο σπίτι μου μια κούτα με 12 μπουκάλια καλό κρασί Ν. Ζηλανδίας με τελικό κόστος 30 δολ. Αυστραλίας. Τιμή σούπερ μάρκετ: 86).
Το μέλλον θέλει καταναλωτές με συνείδηση.
ΑΠΟ: ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ
