Η αψυχολόγητη και άκρως επικίνδυνη για την πορεία της Οικονομίας δήλωσή της, έχει φέρει σε αμηχανία και τους ευρωπαίους εταίρους μας, οι οποίοι βλέπουν στην ελληνική κυβέρνηση πρόσωπα που αποδεικνύουν ότι δεν έχουν αίσθηση της πραγματικότητας.
Με τη δήλωσή της αυτή, η Μαρία Δαμανάκη κατάφερε να ξεσηκώσει και τον παλιό της πολιτικό χώρο -έναν από τους πολλούς που έχει αλλάξει-, τον ΣΥΡΙΖΑ....
Ο πρόεδρός του κ. Αλέξης Τσίπρας ζήτησε την παραίτηση της επιτρόπου ή έστω μία δήλωση αποδοκιμασίας από πλευράς του κυβερνητικού επιτελείου.
Η σημερινή επίτροπος και πρώην πρόεδρος του Συνασπισμού πάντως, εκτός από την ιστορία που έχει ως «η φωνή του Πολυτεχνείου» έχει στην πλάτη της και μια σειρά πολιτικών αποτυχιών και διαψεύσεων.
Είναι εκείνη που είχε οδηγήσει τον Συνασπισμό εκτός Βουλής και -όπως λένε οι παλιοί σύντροφοί της- αντί να παραμείνει στο κόμμα και να στηρίξει την πορεία του προς την επάνοδο, προτίμησε την «τρυφερή» αγκαλιά του ΠΑΣΟΚ και κατ’ επέκταση της εξουσίας.
Όταν το 1973, η Μαρία Δαμανάκη αποτελούσε για την αθηναϊκή νεολαία το σύμβολο αντίστασης κατά τη δικτατορίας, κανείς δεν περίμενε πως αρκετά χρόνια μετά θα μετατρεπόταν στον καλύτερο αβανταδόρο των διεθνών αγορών που ποντάρουν στην χρεωκοπία της Ελλάδας.
Αυτό βέβαια δεν προκαλεί εντύπωση, καθώς δεν είναι η μοναδική περίπτωση στελέχους της Αριστεράς που προήλθε από το Πολυτεχνείο, πέρασε στο Ρήγα Φεραίο και αργότερα στο ΚΚΕ Εσωτερικού και στη συνέχεια έβαλε πλάτη στα πιο σκληρά και αντιλαϊκά μέτρα διαχρονικά όλων των κυβερνήσεων.
Ως άλλο παράδειγμα θα μπορούσαμε ένα αναφέρουμε τον Νίκο Μπίστη, ο οποίος ως υφυπουργός της κυβέρνησης Σημίτη δεν έκανε ποτέ την κριτική ή την αυτοκριτική του για το έγκλημα του Χρηματιστηρίου, αλλά και για την προδοσία του Κούρδου ηγέτη Οτσαλάν.
Στην ίδια κατηγορία εντάσσονται τέλος, ο πρώην τσάρος της Οικονομίας Νίκος Χριστοδουλάκης, αλλά και ο πρώην σύμβουλος του Γιώργου Παπανδρέου, Νίκος Κοτζιάς.
