Ιδιωτική Δημοκρατία

Ζούμε τα χρόνια της "Ιδιωτικής Δημοκρατίας" όπως την ονόμασα πρόσφατα σε μία συζήτηση. Όπου ιδιώτης σήμερα δεν σημαίνει τίποτα, είναι μία από τις λέξεις που χαρακτηρίζω ως καραμέλα. Την χρησιμοποιούμε καθημερινά όλοι μας χωρίς να ξέρουμε την σημασία της.

Ιδιώτης στην αρχαία Αθήνα λεγόταν αυτός που δεν ασχολούνταν με τα κοινά της πόλης και ήταν όρος υποτιμητικός. Στις υπόλοιπες γλώσσες η λέξη υιοθετήθηκε και την συναντάμε στα αγγλικά ως idiot να σημαίνει ηλίθιος, μεταξύ των άλλων υποτιμητικών προσδιορισμών.

Σήμερα μία συχνή ερώτηση είναι  "Τι επάγγελμα κάνετε;" και μία συνήθης απάντηση είναι "ιδιώτης". Ηλίθιος δηλαδή.

Ας το ξαναδούμε... Τι επάγγελμα κάνετε; Είμαι ηλίθιος απαντάμε.

Αν προσθέσουμε και τις υπόλοιπες νοοτροπίες "η πάρτη μου", "το τομάρι μου", "εγώ να είμαι καλά", θα δούμε ότι τα τελευταία 30 χρόνια κέρδισαν οι ιδιώτες (ηλίθιοι) και διοίκησαν την χώρα κοιτώντας ο καθένας τον εαυτούλη του.

Η Ιδιωτική Δημοκρατία όμως χρεοκόπησε και 10.000.000 "εαυτούληδες" τρέμουν βλέποντας τον μικρόκοσμο τους να καταρρέει. 

Συμπέρασμα: Ας συνειδητοποιήσουμε ότι η τακτική του "ιδιώτη" είναι καταστροφική και μας έφερε στην δεινή θέση που βρισκόμαστε σήμερα. Η συνείδηση είναι ο μόνος τρόπος εξόδου.

ΑΠΟ: ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ