Τις τράπεζες δεν τις καις. Τις τράπεζες τις κλείνεις. Είναι πιο αποτελεσματικό...
Απέσυρε κάποιος τις καταθέσεις του από τη Marfin;
Είδα πολλά δάκρυα για τους τρεις εργαζόμενους της Marfin. Άκουσα πολλούς συναδέλφους τους να λένε πως δεν θα τους ξεχάσουν ποτέ. Μα τους έχουν ξεχάσει ήδη. Δεν άκουσα ούτε έναν εργαζόμενο της Marfin να λέει έστω και μια κουβέντα για τις καταγγελίες της ΟΤΟΕ για την διοίκηση της Marfin. Και οι πολίτες, όμως, όλο λόγια και θρήνους είναι.
Αλήθεια, πήγε έστω ένας πολίτης να σηκώσει τα χρήματά του από τη Marfin;
Ωραίες είναι οι συγκεντρώσεις μνήμης, τα συγκινητικά λόγια, τα λουλούδια, τα κεριά και τα καντήλια, αλλά πιο ωραίες -και αποτελεσματικές- είναι οι πράξεις. Επίσης, ωραία είναι η...
καταδίκη της βίας -αν και υποκριτική-, αλλά οι τρεις υπάλληλοι δεν γυρίζουν πίσω. Το πρόβλημα είναι πως, αν δεν φερόμαστε σαν συνειδητοποιημένοι πολίτες, θα υπάρξουν και άλλοι νεκροί υπάλληλοι.
Αν είχαμε πραγματικά σοκαριστεί από το γεγονός ότι τρεις άνθρωποι σκοτώθηκαν μετά από επίθεση με μολότοφ, επειδή, όπως καταγγέλλει η Ομοσπονδία Τραπεζοϋπαλληλικών Οργανώσεων Ελλάδος, ήταν κλειδωμένοι σε μια τράπεζα κατά τη διάρκεια γενικής απεργίας –αν και η διοίκηση της Marfin γνώριζε πως τα καταστήματα Τραπεζών της Σταδίου είναι μόνιμοι στόχοι- και η τράπεζα δεν διέθετε ειδικούς άθραυστους υαλοπίνακες, ικανό σύστημα πυρασφάλειας και εναλλακτική έξοδο κινδύνου, την επόμενη μέρα χιλιάδες Έλληνες θα είχαν πάει στα γκισέ της Marfin και θα είχαν αποσύρει τις καταθέσεις τους, για να τις μεταφέρουν σε μια άλλη τράπεζα που δείχνει μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τους υπαλλήλους της.
Δεν το σκέφτηκε κανείς, δεν το πρότεινε κανείς, δεν το έκανε κανείς. Κι όμως, σε μια ευρωπαϊκή χώρα –όπως αυτές που θαυμάζεις- αυτό θα ήταν το πρώτο πράγμα που θα συνέβαινε.
Κι εσύ περιμένεις αυτή η χώρα να αλλάξει ως δια μαγείας. Ή περπατώντας πέρα δώθε στο κέντρο της Αθήνας, φωνάζοντας συνθήματα και πετώντας μπουκάλια στους αστυνομικούς.
Τις τράπεζες δεν τις καις. Τις τράπεζες τις κλείνεις. Είναι πιο αποτελεσματικό.
"Πιτσιρίκος"
.jpg)
