«Το πασχαλινό δώρο του υπουργού Άμυνας για τα στρατόπεδα, είναι δηλητηριασμένο. Μιλάει για εμπορικές χρήσεις και διεθνή σύμβουλο αξιοποίησης στις μόνες εφεδρείες δημόσιας γης που μπορούν να ανακουφίσουν το έλλειμμα ελεύθερων χώρων, όταν στις ελληνικές πόλεις λείπει το 75% του πρασίνου που απαιτούν οι ευρωπαϊκές προδιαγραφές. Προφανώς ο κ. υπουργός θεωρεί το περιβαλλοντικό αυτό χρέος δεύτερη προτεραιότητα, και δε νιώθει καν ανάγκη να ζητήσει συγνώμη που επί δεκαετίες τόσες χιλιάδες στρέμματα δεσμεύονταν για στρατιωτικές λειτουργίες που τώρα αποδεικνύονται αχρείαστες. Οι επόμενες όμως γενιές, που επιβαρύνονται ήδη με το χρέος και τα ατοπήματα του πολιτικού συστήματος, γιατί θα πρέπει να επιβαρυνθούν και με την εκποίηση ζωτικών περιβαλλοντικών αγαθών;»
