Πλήρωσε το νέο γήπεδο

Το περασμένο καλοκαίρι ο πονοκέφαλος των ανθρώπων της ΑΕΛ δεν ήταν πώς θα φτιάξουν μια καλή ομάδα, αλλά πώς θα βρουν «ονόματα» για να προσελκύσουν οπαδούς διαθέσιμους να αγοράσουν εισιτήρια διαρκείας για το καινούργιο γήπεδο. Έτσι αποκτήθηκαν παίκτες με μεγάλα ονόματα (και κασέ), αλλά και με πολλά χρόνια στην πλάτη. Η ΑΕΛ γέμισε από ποδοσφαιριστές με εμπειρία και ποιότητα (Γκέρεμι, Μακίνουα, Κουζέν, Κανόμπιο κ.ά.), αλλά δεν είχε «σκυλιά του πολέμου» για να τη βγάλουν από τη δύσκολη θέση με όπλο το τρέξιμο.
Όταν το πράγμα στράβωσε, η εξέδρα της που άλλα περίμενε τη χρονιά των εγκαινίων του γηπέδου, με τη σκληρή στάση που κράτησε απέναντι στην ομάδα, την άγχωσε. Οι μεταγραφές του χειμώνα έγιναν πολύ αργά, η επιλογή του Γιερν Αντερσεν στη θέση του προπονητή αποδείχτηκε άστοχη κι όταν κλήθηκε ο Νίκος Κωστένογλου να μαζέψει τα ασυμμάζευτα το πλοίο είχε πάρει νερά.
Το χειρότερο όμως για την ΑΕΛ ήταν ότι σχηματίστηκε εντός της Σουπερλίγκας ένα γκρουπάκι παραγόντων που την επένδυση του Κώστα Πηλαδάκη, δηλαδή την κατασκευή του γηπέδου, την αντιμετώπισαν ως αιτία πολέμου: ποτέ στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου δεν υπήρξε τόσος παραγοντικός φθόνος!
Αποκορύφωμα αυτής της στάσης οι ανακοινώσεις του ιδιοκτήτη του Ολυμπιακού Βόλου Αχιλλέα Μπέου πριν και μετά το ματς της ομάδας του με την ΑΕΛ: στόχος του δεν ήταν τόσο η αντίπαλη ΑΕΛ όσο το γήπεδό της, το οποίο ειρωνικά αποκαλούσε «Μαδρί-γαλ».
Η ΑΕΛ πέφτει γιατί υπήρξε θύμα ενός τρομερού παρασκηνιακού πολέμου: εναντίον της συνέπραξε ένα σύμπαν παραγόντων που δεν θέλει ούτε καινούργια γήπεδα, ούτε επενδύσεις, ούτε κόσμο να παρακολουθεί τα ματς, αν κάτι τέτοιο είναι δυνατόν. Με αυτούς αντιπάλους απλά δεν γλιτώνεις.
Του Αντώνη Καρπετόπουλου
ΠΗΓΗ: www.kathimerini.