Ειδικότερα, κατατέθηκε στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος με το οποίο τροποποιείται το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο (Π.Δ. 12/1993 και Π.Δ. 315/1995), που προβλέπει ότι οι υπήκοοι των κρατών-μελών των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και της Ευρωπαϊκής Ζώνης Ελεύθερων Συναλλαγών πλην Ελβετίας που έχουν την ιδιότητα του ναυτικού έχουν την ίδια δυνατότητα προσβάσεως σε θέσεις εργασίας επί ελληνικών εμπορικών πλοίων με εκείνη που επιφυλάσσεται για τους Έλληνες ναυτικούς, εξαιρουμένης της θέσεως του πλοιάρχου και του νόμιμου αναπληρωτή του. Δηλαδή, οι δύο τελευταίες κατηγορίες ναυτικών πρέπει να έχουν την ελληνική ιθαγένεια.
Το υπουργείο Θαλασσίων Υποθέσεων οδηγήθηκε στην αλλαγή της ισχύουσας νομοθεσίας κατόπιν δύο αποφάσεων του ΔΕΚ οι οποίες καταδίκασαν την Ελλάδα, καθώς παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 39 της Συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.
Παρέβη μάλιστα η Ελλάδα τις υποχρεώσεις της, καθώς διατηρεί στη νομοθεσία της την απαίτηση της ελληνικής ιθαγένειας για την πρόσβαση στις θέσεις του πλοιάρχου και υποπλοιάρχου σε όλα τα υπό ελληνική σημαία πλοία.
