Voliotaki και βέβαια ο Καλλικράτης δεν είχε σαν στόχο την οικονομία από τους αιρετούς - εθελοντές, διασώστες της τοπικής αυτοδιοίκησης, γιατί οι ίδιοι και οι ίδιοι είναι πάντα που ανακυκλώνονται και βρίσκουν τρόπους ανταμοιβής (άλλωστε το ίδιο πρόσχημα χρησιμοποίησε και η Φάνη Πάλη Πετραλιά όταν έκανε, στα ασφαλιστικά ταμεία, τη μια μέρα τη συγχώνευση και την άλλη αύξησε κατακόρυφα τις αμοιβές των μελών των Δ.Σ. και ας μας έλεγε για οικονομία και όφελος από την κατάργηση και τον περιορισμό των ταμείων και των Διοικητικών Συμβουλίων και Συμβούλων, γιατί ο στόχος της ήταν οι περικοπές των συντάξεων και όχι η οικονομία κλίμακας), αλλού είναι ο στόχος της οικονομίας, βεβαίως, βεβαίως και αυτό είναι θέμα μιας άλλης συζήτησης και θα φανεί στην πορεία τι πάει να γίνει.
Καλό θα ήταν με τις αμοιβές τους να πληρώσουν τους απλήρωτους συμβασιούχους των παλαιών Δήμων. Αυτοί τους έβαλαν (έτσι δεν είναι κύριε Μαβίδη και Πελεκάνο και βέβαια όχι σαν την παρωδία που κάνατε πέρσι στον Δήμο Βόλου, που είπατε πως δεν θα πληρωθείτε όσο υπάρχουν απλήρωτοι εργαζόμενοι και μετά με ήσυχη συνείδηση πήγατε στο ταμείο και πήρατε τις αντιμισθίες σας), αυτοί να τους πληρώσουν και όταν βρεθούν λεφτά, να πάρουν και οι "ΣΩΤΗΡΕΣ" ένα βασικό μισθό, όπως πολύ σωστά γράφετε.
Βέβαια όταν ήταν η προεκλογική περίοδος "κανόνιζαν" για έναντι μισθού, έδιναν και έπαιρναν οι υποσχέσεις, αλλά και οι πιέσεις του στυλ: "Εγώ σε έβαλα και πρέπει να με βγάλεις ξανά, για να έχεις δουλειά και να πληρωθείς και τα λοιπά και τα λοιπά". Α! Και μην ακούω την καραμέλα έγιναν περικοπές λόγω κρίσης, γιατί για τα δικά σας υπάρχουν (μόνο για τους εργαζόμενους, ακόμη και για το μόνιμο προσωπικό, δεν υπάρχουν λόγω "κρίσης" sic! <και ας ορίζει ο νόμος πως πρέπει να υπάρχουν στα ταμεία των Δήμων οι μισθοί δύο μηνών> και τα παντελονιάζετε για ρεγκάτες, για φιέστες, μπουφέδες, βεγγαλικά, που δεν σκάνε και άλλα πολλά.
Αλήθεια, ο αδελφός τα λεφτά του κυρίου Μαβίδη έχει πληρωθεί στον Καλλιτεχνικό; Και τα σωματεία των εργαζομένων τί κάνουν παρακαλώ; Καλά ευχαριστώ! Των συμβασιούχων είναι ανεπαρκές και μπορεί, ίσως, να βοηθήσει κάποιους σε μια καλύτερη σύμβαση (μέχρις αορίστου δηλαδή, μην πάει και στο πονηρό το μυαλό σας). Του Καλλιτεχνικού μόλις πάρουν χρήματα οι αορίστου πέφτουν άδειες και σιγή ασυρμάτου ή μάλλον τηλεφώνου.
Το άλλο των μόνιμων και αορίστου, όταν δεν ασχολείται με τις παραιτήσεις και το φευγιό των παλαιότερων και πιο έμπειρων στελεχών των παρατάξεων και των ανεξάρτητων επειδή κιότεψαν π.χ. στις εικονικές υπερωρίες ή π.χ. ως ανεξάρτητος συνδικαλιστής, μέσα από καλύτερη θέση στο Δήμο, βλέπω πλέον αλλιώς τον συνδικαλισμό και το κίνημα του στο Ν. Μαγνησίας ή λόγο ξαφνικού φόρτου εργασίας ανακαλύπτω πως δεν είναι ώρα να τα βάλω με τους Δημάρχους και την κυβέρνηση του κόμματός μου. Μπορεί όμως και να μένω στον συνδικαλισμό και να μην έχω πολύ χρόνο να ασχοληθώ μαζί τους, γιατί σαν πρωτοκλασάτο μέλος του Σωματίου δίνω τον αγώνα του μεγαλοπαράγοντα, που κατόπιν ενεργειών μου λέω δυο λόγια για να ξαναβγεί και το έτερον μου ήμισυ, Δημοτικός Σύμβουλος και μην πλήξω και την κυβερνητική παράταξη, που τον φιλοξένησε στο δεύτερο Δήμο του Νομού και θα τον φιλοξενήσει και στο νέο μεγάλο, να του "κερδίσω" έτσι και κανένα ψηφάκι, από τους όμηρους συμβασιούχους και ούτε γάτα ούτε ζημιά και πίτα ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος.
Βέβαια, έχουν και το άλλοθι ότι δεν είναι μέλη του συλλόγους τους και για αυτό και η παράταξη που ανήκει στο χώρο των Δημοτικών και Κυβερνητικών πλειοψηφιών, δεν ασχολείται και πολύ με αυτούς και ας χρωστάνε και πεινάνε αυτοί και ας δουλεύουν μαζί με τους παραταξιακοί και συμβασιούχοι.
Πάμε και στον κουρασμένο και γερασμένο κόσμο των ορθόδοξων και μόνων γνήσιων αριστερών υπερασπιστών των δικαίων των εργαζομένων, που είναι πάντα πρόθυμοι να κάνουν το δίκαιο αυτό εργατικό νόμο, φτάνει να μην έχουν να ασχοληθούν με εκλογές, για την ανάδειξη του μόνου ικανού ανθρώπου στο Νομό μας, για το αξίωμα του Βουλευτή και Δημάρχου και λοιπών πολιτικών αξιωμάτων και των δικών μας δευτεροκλασάτων βλέψεων. Πρέπει δε να είναι και του χώρου, γιατί αυτοί (οι συμβασιούχοι δηλαδή) συνήθως δεν τους "ανήκουν", για αυτό και καταβολεύτηκαν και ίσως έτσι έπρεπε να πάθουν (δηλαδή να μην πληρωθούν), για να μάθουν και να αλλάξουν ταξική συνείδηση.
Πάντως θα ήταν καλύτερα ίσως, αν οι μισές αμοιβές από τα αξιώματα των στελεχών να μην πηγαίνουν στο κόμμα, αλλά σε απλήρωτους εργαζόμενους και ας είναι και εκτός κόμματος (μια ιδέα λέμε τώρα). Υπάρχουν βέβαια και κάποιες φωνές, αλλά δεν είναι πλειοψηφικές, που ζητούν να εντάξουν τους συμβασιούχους στο ίδιο Σωματείο με τους μόνιμους και αορίστου χρόνου, να γίνουν μόνιμοι όσοι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, που ζητούν άμεση πληρωμή όλων των δεδουλευμένων κλπ., αλλά στου κουφού την πόρτα... Και βέβαια η Δικαιοσύνη στα θέματα των απλήρωτων εργαζόμενων εκτός από τυφλή είναι και κουφή, για αυτό... όσο θέλεις βρόντα και φώνα.
Από αλλού ξεκινήσαμε και αλλού μας πήγε το κείμενο. Και ςα μην είμαστε συμβασιούχοι και ας μην υπάρχει συμβασιούχος στο περιβάλλον μας. Βλέπεις όμως η μία σκέψη έφερε την άλλη, ίσως φταίει και το πνεύμα των Χριστουγέννων. Ίσως λόγω της ημέρες να ασχοληθήκαμε και μετα πάντα επίκαιρα και καυστικά άρθρα σου Voliotaki.
Συγνώμη αν κούρασα, ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ, ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ.
ΑΠΟ: ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ
