Κανείς φυσικά δεν αντιλέγει, για να μην παρεξηγηθούμε, ότι οι πολίτες θα πρέπει να είναι συνεπείς με τις υποχρεώσεις τους προς το κράτος και θα πρέπει να υφίστανται τις προβλεπόμενες ποινές, όσο σκληρές και αν είναι αυτές, αλλά με κάποιες προϋποθέσεις:
1) Όλα αυτά, νομιμοποιείται να τα επιβάλει, μόνο ένα νέο πολιτικό σύστημα που δεν έχει σχέση με τη σημερινή κατάσταση. Το να επιδιώκει το ίδιο το υπεύθυνο πολιτικό σύστημα να γίνει ξαφνικά ο τιμωρός των πολιτών πρόκειται περί απύθμενου θράσους. Εξάλλου, δεν παρέχει πλέον, στη συνείδηση των πολιτών, τα εχέγγυα της προστασίας του δημόσιου πλούτου.
2) Πρώτα θα πρέπει να τιμωρηθούν και να πληρώσουν οι υπεύθυνοι της διασπάθισης του δημοσίου πλούτου, καθώς και εκείνοι που οφείλουν στο κράτος δισεκατομμύρια ΕΥΡΩ, των οποίων μάλιστα τα χρέη θέλησε το ισχύον πολιτικό σύστημα να χαρίσει με νόμο, ώστε να ικανοποιηθεί το δημόσιο περί δικαίου αίσθημα και
3) Τα χρήματά μας θα πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι πηγαίνουν σε ένα τίμιο και ταυτόχρονα όχι σπάταλο κράτος. Θα πρέπει τα χρήματα τα οποία αποσπά το κράτος βίαια μέσω της φορολογίας από τους πολίτες, να χρησιμοποιούνται σωστά, με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον και την αρμονική και ασφαλή κοινωνική συμβίωση και όχι να καταλήγουν στις τσέπες των νταβατζήδων του συστήματος.
Πρώτα λοιπόν θα πρέπει να ικανοποιηθούν αυτές οι τρεις προϋποθέσεις και μετά να έχει την απαίτηση η όποια εξουσία, να ζητά την τιμωρία των απλών πολιτών.
Μακάρι η παρούσα κυβέρνηση να προχωρήσει στις απειλές της εναντίον των πολιτών. Μακάρι να έφτασε πλέον η ώρα να εγκαταλείψουν και οι Έλληνες πολίτες την αδιαφορία τους για το που πηγαίνουν τα χρήματά τους.
Κάθε δράση φέρνει και την ανάλογη αντίδραση.
