Σας καταλαβαίνω παιδιά. Η κόρη μου εκείνες τις ημέρες είχε γενέθλια, γινόταν 15 ετών. Πόσες φορές δεν μου είπε ότι πάει βόλτα με τις ξαδέρφες της στα Εξάρχεια, όταν κατέβαινε Αθήνα; Και μόνο στην σκέψη τρελαινόμουν. Έκλαιγα για περίπου δύο μήνες. Πήγαμε παρεούλα, είδαμε το σημείο που έπεσε το κορμάκι του, την κρατούσα αγκαλιά, από τους ώμους, εκείνη την ημέρα ήθελα να είμαστε συνέχεια μαζί, να την χορτάσω, να την νιώσω.
Δεν μπορώ να πω ότι χάρηκα τόσο με την απόφαση, όσο θα χαιρόμουν, αν όλο αυτό γινόταν αφορμή για ελέγχους των αστυνομικών και των ειδικών φρουρών. Ποιοί είναι καλά; Ποιοί δεν θα τραβήξουν όπλο, αν προηγουμένως έχουν μαλώσει με την γυναίκα ή κάποιον φίλο τους;
Δεν ξέρω. Εγώ και κάθε μάνα, νιώθουμε σα να χάσαμε ένα δεύτερο παιδί μας, γιατί ο Αλέξης έγινε παιδί όλων μας.
ΑΠΟ: ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ
