ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ ΜΑΣ. ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ, ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ...

«Παίζεις» λίγο με συνδικαλισμό και πολιτική στα χρόνια που χτυπάς «μύγα» στο μαγαζάκι σου. Μπαινοβγαίνεις σε βουλευτικά γραφεία πρωί μεσημέρι βράδυ. Κάπου ελλείψει αξιολογητικών μηχανισμών αυτοπαγιώνεσαι ως η καλύτερη λύση στο τομέα που επιλέγεις. Κάπου έχεις μια καταγωγή. Για νάσαι σίγουρος ρωτάς και κανέναν «παλιό». Κατεβαίνεις στο χωριουδάκι σου και ψάχνεις υπασπιστές. Διαλέγεις με τη λογική «ότι πάρεις ένα τάληρο». Το μετράς. Με λίγο ρίσκο ο προυπολογισμός θα σου βγει. Προχωράς εφόσον ξέρεις ότι με κάμποσα ταληράκια «παίρνεις» εκλογές. Σε συνδέει κοινή επιθυμία με τους «παρά του δε». Χρήμα.

Στη πορεία γίνεσαι και σεξιστής. Η επιθυμία να πλησιάσουν όλο και περισσότεροι την «ταληριά» όλο και ανοίγει πόδια. Τρελένεσαι. Η προσφορά μεγάλη. Γίνεσαι «άρχοντας». Αρεστός. Μοιράζεις απευθείας δουλίτσες και προμήθειες με τόση ευκολία σαν να΄ταν η υπόθεση δουλειά του πατέρα σου. Κρύβεις την αμορφωσία σου στη λαικούρα που σε περικλύει. Επιπλέεις σίγουρα. Στο μεταξύ αποκτάς και στυλ. Η καρνταρόμπα σου μεγαλώνει. Εχεις χρόνο να φτιάξεις κοστούμια, μα πιο πολύ έχεις λεφτά να τα πληρώσεις. Τα περνάς στα έξοδα παράστασης. Τα «κολπάκια» στα μαθαίνουν οι γραμματικοί του δημαρχείου. Με τη καβατζούλα σου, αγοράζεις και κανά δυό πλάκες στη πόλη. Εχεις και παιδιά. Δεν το ξεχνάς. Δεν σε αφήνουν οι τύψεις σου να το ξεχάσεις.

Σε κάποια στιγμή εκεί που δεν μπορούσες να διοικήσεις τα κοινόχρηστα του φτωχικού σπιτιού σου, έχεις να κάνεις με κονδύλια, με απευθείας αναθέσεις, με ΣΔΙΤ, με μελέτες, με μηχανικούς, εργολάβους, προμηθευτές,…από παντού μπάζει χρήμα. Ολο θες και περισσότερο γιατί και τούτοι όλο θέλουν και πιο πολλά.

Εργα κάνεις επιλεκτικά. Τάζεις. Κάνεις εξυπηρετήσεις. Προσωποποιείς το κοινωνικό. Κοινωνικοποιείς το δημόσιο. Οι εισηγήσεις των υπασπιστών είναι απόλυτες. Τοπικές. Στενές. Οσο και των μυαλών τους, αυτών που διοικείς. Τώρα πάς για άλλα. Ως Ναπολέων κάθεσαι σε χάρτες μπροστά από μέρη άγνωστα. Αφιλόξενα. Απλησίαστα. Θες να τα κατακτήσεις, να τα ρουφήξεις, να τα υποταξεις. Ο πόλεμος των υπασπιστών είναι αναπόφευκτος. Όλα τα στενά και τα σοκκάκια να τα μαζέψεις μαζί, λεωφόρους δεν φτιάχνεις. Προοπτικές δεν ανοίγεις. Κι όμως το τολμάς, το μερεμετίζεις, το επιδιώκεις, γιατί η εύκολη εξουσία σε έχει τυφλώσει. Γιατί ποντάρεις στους αρεστούς, στις κλύκες, στα ατομικά συμφέροντα. Καλλικράτης! Τι σημειολογικός συνειρμός!

Η Ελλάδα καταρέει μέσα στα κάλη της αυτοδιοίκησης της. Η Ελλάδα του χρέους, της διαφοράς, της ξετσιποσιάς, της οπιθοδρόμησης «ποντάρει» το τελευταίο χαρτί της σε μελλοντικούς επιβήτορες.

ΑΠΟ: ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ