Θεόδωρος Περράκης
Τα
γήπεδα και οι πίστες δεν είναι Ρωμαϊκές αρένες ούτε οι αθλητές μονομάχοι της
Αρχαίας Ρώμης ούτε οι ανήλικοι με όσα παρακολουθούν να γίνονται στα γήπεδα να καταντήσουν
να είναι οι αυριανοί χούλιγκαν των γηπέδων…
Εμείς
οι παλαιότεροι σε ηλικία φίλαθλοι αξιωθήκαμε να ζήσουμε σε εποχή που στην
κερκίδα του γηπέδου απολαμβάναμε τον αγώνα δίπλα-δίπλα φορώντας ο ένας το
κασκόλ του Ολυμπιακού και ο άλλος το κασκόλ του Παναθηναϊκού και ας ήτανε, όπως
λέγανε, <<οι αιώνιοι μονομάχοι των γηπέδων>>.
Οι γονείς τότε φέρνανε
και τα παιδιά τους, τη νέα γενιά των ωραίων φιλάθλων του μέλλοντος
Δυστυχώς σήμερα το <<ευ αγωνίζεστε>>,.
Όπως φαίνεται αντικαταστάθηκε από το <<χοντρό έπαθλο>> και σε
επιχείρηση κερδοσκοπικού αθλητικού θεάματος. Οι τυχόν ντοπαρισμένοι
αθλητές-φίρμες σπάνια ανακοινώνονται, αφού και τα περιβόητα ντάμπιγκ test με την χορήγηση πανάκριβων <<βιταμινών>>
συγκαλύπτονται σε μεγάλο ποσοστό, σπανιότερα τιμωρούνται αυτοί και οι ομάδες
τους με ματς σε κενά από φιλάθλους
γήπεδα ακλουθώντας την προ ετών αποτελεσματική αντιμετώπιση της ανάλογης
κατάστασης από την πρωθυπουργό, <<σιδηράς κυρίας>> Μάργκαρετ Θάτσερ,
διότι αυτό σημαίνει ότι ΔΕΝ θα κοβόντουσαν εισιτήρια!
Κάτι που ΔΕΝ το θέλουν οι διοργανωτές
μας! Και για αυτό προτίμησαν να φέρουν
αλλοδαπούς, ακόμη και μαχαιροβγάλτες με τρόπαιο το ματωμένο παντελόνι στα
σκαλιά ως ένα δείγμα ντροπής για τα έκτροπα που έγιναν.
ΟΜΩΣ
ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!
Είναι
λογικό ένα παιδί, (αλλά και ένας έφηβος και γενικά ένας πραγματικός φίλαθλος
ανεξαρτήτου ηλικίας) να υπερασπίζεται την ομάδα της προτίμησής του. Ασφαλώς
όταν σημειώνεται τέρμα ή καλάθι δεν μπορούν όλοι να πανηγυρίζουν, όμως
επιτέλους!! πρέπει να σταματήσει ο χουλιγκανισμός και οι κατευθυνόμενες
ακρότητες που ρημάζουν τα γήπεδα που τους φιλοξενούν, βλάπτουν την υπόληψη και
την υγεία των αγωνιζομένων παικτών και έδιωξαν για χρόνια τους καλούς φίλαθλους
οικογενειάρχες από τα γήπεδα…
Εν αμίλλαις πονηραίς, αθλιότερος ο νικήσας» Δηλαδή εάν ο αθλητής κερδίσει
με δόλο δεν είναι πραγματικός νικητής.
Και βλάπτει συγχρόνως την υπόληψη και την υγεία του Tα τελευταία 20 χρόνια
παρατηρήθηκε αλματώδης συμμετοχή στην οργανωμένη άθληση και περιορίσθηκε το
ελεύθερο παιχνίδι.
Οι αθλητικές επιδόσεις αναβαθμίζονται. Ο αθλητισμός και ιδιαίτερα ο
ομαδικός, αποτελεί υγιεινή μέθοδο σωματικής, κοινωνικής και προσωπικής
ανάπτυξης. Όταν ο αθλητισμός γίνεται με μέτρο μειώνει τους κινδύνους για
παχυσαρκία, διαβήτη, καρδιαγγειακά νοσήματα και υπέρταση, που συνδέονται με την
παχυσαρκία.
Ο παιδίατρος, λοιπόν, παροτρύνει τα παιδιά και τους εφήβους προς
τον αθλητισμό, προσπαθεί όμως να συμβουλέψει τον νεαρό αθλητή και τους γονείς
του για τους κινδύνους που τον απειλούν από την εντατική και χωρίς μέτρο
προπόνηση που μπορούν να εξοντώσουν σε ακραίες περιπτώσεις και ένα ενήλικο
αθλητή.
Ενώ η μυϊκή άσκηση αυξάνει το μυοσκελετικό σύστημα, η υπερβολική άσκηση
προκαλεί κακώσεις παροδικές, ακόμη και μόνιμες. Έτσι με το πέρασμα του χρόνου
αυξάνουν τα αθλούμενα άτομα από όλο και μικρότερες ηλικίες με συνέπεια το
μέλλον της παιδιατρικής να συνδέεται με την εξελισσόμενη παιδιατρική και με την
αθλητιατρική.
Κατ’ ανάγκην ο παιδίατρος ήδη άρχισε να μετεκπαιδεύεται για να
αντιμετωπίσει και αθλητιατρικά προβλήματα. Η εξέταση του υποψηφίου αθλητή θα
γίνεται όλο και πιο λεπτομερής.
Το δελτίο υγείας των μαθητών δεν θα πρέπει να
είναι ένα «απλό χαρτί» και θα επαναλαμβάνεται σε βάθος χρόνου για κάθε
αθλούμενο άτομο Συγκεκριμένα περισσότερα από 50 θανατηφόρα περιστατικά επωνύμων
νεαρών αθλητών έχουν καταγραφεί τα τελευταία 30 χρόνια, όπως δημοσίευσε προς
ενημέρωση <<ΤΟ ΒΗΜΑ>. της Κυριακής 16Αυγούστου 2009. Μερικοί από
αυτούς είχαν ήδη χάσει ένα αδελφό αθλητή την ώρα που αγωνιζότανε!
Μια και
τελευταία κατανοήθηκε η ανάγκη να υπάρχουν απινιδωτές ακόμη και στις προπονήσεις
των αθλητών Έτσι θα ελαχιστοποιηθούν οι μακάβριοι αιφνίδιοι θάνατοι των παικτών
την ώρα που διεξάγεται ο αγώνας Το έχουμε χρέος για όσα άτομα επιθυμούν να
αγωνίζονται και στο μέλλον για <<το ωραίο το μεγάλο και το
αληθινό>>.
