Ο Μανωλιός από τις Βρύσες ακολουθούσε τον κολλητό του τον Σήφη στους γάμους . Σε ένα γάμο που πήγαν, του λέει ο Σήφης :
_"Ρε σύ Μανωλιό, εσύ που ξέρεις καλές μαντινάδες, δε μας λες καμία να περάσει η ώρα;"
Λέει λοιπόν ο Μανωλιός:
_"Αν είστε πέντε φύγετε κι αν είστε δέκα ελάτε το κρητικό μαχαίρι μου κανένα δε φοβάται, ανοξείδωτο!"
Μετά από μια δυο εβδομάδες σε άλλο γάμο του ζητάει ο Σήφης να πει ξανά μια μαντινάδα.
_"Ρε σύ Μανωλιό, εσύ που ξέρεις καλές μαντινάδες, δε μας λες καμία να περάσει η ώρα;"
Λέει λοιπόν ο Μανωλιός:
_"Αν είστε πέντε φύγετε κι αν είστε δέκα ελάτε το κρητικό μαχαίρι μου κανένα δε φοβάται, ανοξείδωτο!"
Μετά από μια δυο εβδομάδες σε άλλο γάμο του ζητάει ο Σήφης να πει ξανά μια μαντινάδα.
Λέει λοιπόν ο Μανωλιός:
_"Το κρητικό μαχαίρι μου, έχει μεγάλη χάρη, σε κάθε δύσκολη στιγμή με βγάνει παλικάρι, ανοξείδωτο!"
Σε κάθε περίσταση ο Μανωλιός έλεγε από μία μαντινάδα (αυτές που είναι σκαλισμένες στα κρητικά μαχαίρια).
Μια μέρα λοιπόν του λέει αγανακτησμένος ο φίλος του:_"Το κρητικό μαχαίρι μου, έχει μεγάλη χάρη, σε κάθε δύσκολη στιγμή με βγάνει παλικάρι, ανοξείδωτο!"
Σε κάθε περίσταση ο Μανωλιός έλεγε από μία μαντινάδα (αυτές που είναι σκαλισμένες στα κρητικά μαχαίρια).
_"Καλά ρε Μανωλιό όλα τα αλλά, αλλά το ΑΝΟΞΕΙΔΩΤΟ στο τέλος που κολλάει;" _"Κατέχω εγώ ρε σύντεκνε; Ετσά το γράφουν πάνω οι μαχαίρες!"
πηγη
