Όχι μόνο γνώριζαν τι ψήφιζαν (3ο μνημόνιο), αλλά προέτρεπαν και τον Αλέξη Τσίπρα να υπογράψει οποιαδήποτε συμφωνία.
Αναφέρομαι στη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι. Τι άλλαξε σε λίγες μέρες και τώρα καταψηφίζουν αυτό που ψήφισαν; Αν δεν ήθελαν τα μέτρα τότε γιατί τα ψήφισαν;
Αλλά δεν είναι το θέμα μας η ελαφρότητα της «Ευρωπαϊκής αντιπολίτευσης».
Είναι η αφέλεια της Κυβέρνησης που μιλάει και πορεύεται σαν αντιπολίτευση. Είναι το γεγονός ότι ακόμα δεν ορκίστηκε άρχισαν οι αντιπαλότητες μεταξύ υπουργών.
Είναι τα δίδυμα υπουργείων – υπουργός και αναπληρωτής υπουργός – που όχι μόνο δεν συνεργάζονται αλλά δεν ανταλλάσουν ούτε καλημέρα.
Ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς, πχ, δεν μιλιέται με τον αναπληρωτή του Νίκο Ξυδάκη, γιατί ο πρώτος δεν πήρε στις ΗΠΑ τον δεύτερο κα με την πρωθυπουργική αποστολή πήγε ο υπουργός Πολιτισμού Μπαλτάς.
Ο υπουργός Παιδείας Νίκος Φίλης είναι στα μαχαίρια με την αναπληρώτριά του Σία Αναγνωστοπούλου, η οποία ήταν στα μαχαίρια και με τον Νίκο Κοτζιά στην προηγούμενη Κυβέρνηση.
Μιλάνε για ισοδύναμα στα μέτρα που υπέγραψαν. Είναι σοβαροί; Από πού θα βρουν ισοδύναμα για το 23 % στην ιδιωτική εκπαίδευση, για την φορολογία των αγροτών, για το ΦΠΑ στα νησιά, για την ρήτρα μηδενικού ελλείμματος στις επικουρικές συντάξεις;
Από την φοροδιαφυγή; Μακάρι. Αλλά το παρελθόν μας έχει δείξει ότι η φοροδιαφυγή (μεγάλη και μικρή) καταπολεμάται μόνο με λόγια και μένουμε στα λόγια.
Δυστυχώς η κατηφόρα συνεχίζεται και κινδυνεύουμε να σπάσουμε τον πάτο του βαρελιού. Μακάρι να πετύχουν, αλλά δεν το βλέπω. Τι βλέπω; Εθνικό νόμισμα στο βάθος του τούνελ.
